Günaydın Sızım

ÖĞRENECEKSİN

Zaman geçiyor mesela. Zamanın ilaç olduğunu gün geçtikçe öğreniyorsun. Beklediklerinin gelmeyeceğini, beklemediklerinin de ansızın çıkıp geldiğini göreceksin.

Umut dolu göğsünü gökyüzüne bırakacaksın her sabah.

Değişeceksin. Eskiden ağladığın şeylere tebessümle karşılık vereceksin artık. Kendini ifade edemediğinde sonu olmayan bir sokakta saatlerce nefes nefese koşacaksın.

Silinmeyen izlerini balıklara hediye edip tutuşturacaksın denizleri. Sarılacak kimsen olmayınca şarkılara sarılıp yalnızlığın tadını çıkaracaksın. İlklerini iliklerinden çıkarıp yenilere koşacaksın içindeki çocuğun elinden tutarak. Ama daha bir güçlü olacaksın, kolay kolay yıkılmayacak duvarlar öreceksin insanlarla arana. Ulaşılması zor bir insan olarak görünsen de aslında içinde minik umutlar besliyeceksin. İnsanlara inanmıyorum diye düşünsen de aslında seni mutlu edecek şeyin yine insan olduğunu bileceksin.
Unutma, zaman sadece sevdiklerimizi almaz elimizden, bir süre sonra seni ait olduğun yere getirir. Sen iyi olmaktan vazgeçme...