Yalnızlıkta lafmı yar!
Benim ıssız sokaklarımda,
renksiz resimlerimde,
hep yabana atılmış kimsesizliğim ağlar!
Yalnızlıkta lafmı yar!
Benim boş hücrelerimde,
karışla ölçtüğüm gecelerimde,
yetim kalır içimde doğan çocuklar!
Yalnızlıkta lafmı yar!
Ne analar, babalar çığırından çıkar,
benim hoyrat gençliğimde,
terkedilişlerin ardından,
kopar nice, nice bağlar!
Yalnızlıkta lafmı?
Benim soysuz hürriyetimde,
bir damla cennetimde,
ne sessizlikler kalem tutarda,
yalnızlığımı karalar!
Benim berduş memleketimde,
dolmayınca şaraptan bir insan sureti kadehime,
aşkı, insanı, canı,
doya, doya içemeyince,
Yalnızlıkta lafmı yar!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MASKELER
PoetryGizleyemiyorum kendimi, takamıyorum maskemi! Herkes bir kılığa bürünmüş, Bense ortalıkta, çırılçıplak, saklayamıyorum yüzümü.. Ulu ortalık yaşıyorum, acımı hüzünümü.. Bir benmiyim acı denizi? Bir benmiyim kederli? Şu insanlara bak! Takmışlar maske...
