Pistanthrophobia

PT.3

Naglakad lang kami nang naglakad. Dang it, parang hinahalukay talaga ang tiyan ko. Nakakairita. Huminto ako sa gilid ng kalsada at pilit isinusuka lahat ng pwede kong isuka sa kanal. Dang it! Nasobrahan nanaman ako sa kakainom. And this is really bad.

Umiikot ang paningin ko at halos manginig ang kalamnan ko. Naghahyperventilate nanaman ako. Oh my.

Hindi ako makahinga.

Sh*t! Sh*t! Sh*t!

Pag minamalas ka nga naman wala pang nadaang sasakyan. Oh holy f*ckin' liquor!

Napapitlag ako nang may humagod sa likuran ko at hinawakan ang braso ko bilang suporta. Ang init. Ang init ng palad niya.

"W-What t-the hell? D-Don't touch me, you dimwit."inis kong turan dito.

"You okay? Sa susunod kasi. Huwag kang feeling strong sa pag inom. Hilig mong sumabay sakanila. Ganyan ka naman pag nalalasing."supladong turan nito.

"Ano bang pake mo?"inis kong sabi sakanya. Natahimik siya. At tila malalim ang iniisip.

Saktong may dumaang taxi. Pinara ko agad 'yon at agad na sumakay. Sumakay din siya at tumabi sakin. Dalawang pulgada ang layo sa kinauupuan ko. Sinandal ko ang ulo kong kumikirot. Saka pumikit at hinabol ang paghinga.

I can't breathe.

"Saan po kayo Ma'am? Sir?"the driver asked.

"Sa Lucid Grandeluxe Hospital."anito sa seryosong boses.

Napakalalim ng boses niya. Its send shiver down my spine.

"What? Anong gagawin natin doon?!"Irita kong turan. I can't take this. Gusto ko ng umuwi sa boardinghouse ko at doon magpahinga. I shouldn't stay like this.

"Manahimik ka nalang. Just don't disobey me. Para din sayo to."malamig niyang turan. Natahimik ako. At di agad nakapagsalita.

"Why? Why are you doing this? Hindi mo naman na ko kelangang ihatid o dalhin sa ospital. I just need a long rest. And That's make me feel better."lalo kong pinikit ng mariin ang aking mata. We're not close. We don't even consider ourself as friends. Not stranger though since magkatrabaho naman kami.

"Just shut up."di nakapagtimping sambit nito.

Pinili ko nalang matulog saglit. Since malayo ang LGH mula rito.

Buti nalang walang mani sa pulutan kundi baka nag aagaw buhay na ako ngayon.

"But please. Don't bring me to the hospital. Let me go home. I can manage. I swear."mabilis kong sinabi. Ayoko sa ospital. Mas lalo lang akong magpapanicked kung doon ako pupunta.

"Okay. Boss, let's go to Cupid."aniya sa driver. Tumango ang driver at doon ako hinatid sa Cupid. Kung saan naroon ang boardinghouse na tinutuluyan ko kasama ang mga pinsan ko. Actually, sobrang sikip doon. At apat kaming nagsisiksikan sa maliit na studio type na kwarto.

Nakakailang kumilos at nakakairita. Still, nakikisama parin ako sakanila. We should find another room for rent. Hinihintay lang namin ang bestfriend ko na si Junkie. She's a girl.

Naiinip na rin naman ako sa totoo lang. Gusto ko ng lumipat hindi lang dahil sa ilang ako kumilos kasama sila ate. Kundi, ang laki rin ng nagagastos ko sa pamasahe araw araw. Pag pasok at pag uwi. Idamay mo pa ang minsang pag gala at pag iinom. Halos wala ng matira sa sahod ko. Di ako makapagpadala sa magulang ko. Nakakafrustrate talaga.

"Nandito na tayo."aniya. Napamulat ako. At doon ko lang napansin na siya na ang nagbayad. Bumaba siya at umikot para pagbuksan ako ng pinto.

Anong pakulo ba to?