Jikook Georgia❤️

2

                  16 სექტემბერი
Jimin's POV:

დღეს დილით გადავალთ ახალ სახლში რომელიც ძალიან მომწონს. იქნებ ამ ამბავს პოზიტიურად თუ შევხედავ უფრო გამიადვილდეს ამ ადგილის შეგუება? შეიძლება. სახლის კარებს ბოლოჯერღა ვხურავ. დედა წინ მიდის, მე უკან ბარგით მივყვები...

უკვე ახალ სახლში ვართ. აქაურობა ძალიან მომწონს, ორსართულიანი სახლის. ჩემი ოთახი მეორე სართულზეა და ძალიან ლამაზი ავეჯი დგას. დედაჩემი სახლის ამბების მოსაგვარებლად სადღაც წავიდა და მითხრა რომ სახლში დავრჩენილიყავი. დიდხანს ვფიქრობდი რა გამეკეთებინა და გადავწყვიტე ცოტა ცეკვაში მევარჯიშა. ეს საქმე ყოველთვის მამშვიდებს და სიამოვნებით ვაკეთებ ხოლმე. შემდეგ მთლიანი სახლის დათვალიერებას შევუდექი. ბოლოს მივხვდი რომ ჩემი ოთახი ყველაზე ლამაზი იყო. საწოლზე წამოვჯექი და წამიერად ჩამეძინა. როცა გამომეღვიძა დედა უკვე სახლში იყო. ვცდილობ ჩემი ნივთები ამოვალაგო მაგრამ ვერ ვახერხებ რადგან ვფიქრობ რომ ხვალ სკოლაა და ძალიან ვნერვიულობ...
გათენდა დილა, ავდექი,გავემზადე, ჩემი საყვარელი ტანსაცმელი ჩავიცვი და დედას ვკითხე:

-წამიყვან მანქანით?

დედამ რათქმაუნდა უარი არ მითხრა. დედას ვაგრძნობიმებდი თითქოს არ  ვნერვიულობდი, მაგრამ როგორც კი სკოლას მივუახლოვდით ეგრევე ცივმა ოფლმა დამასხა. ძალიან ავნერვიულდი...
მანქანიდან გადავედი და სკოლაში თავაწეული შევედი ისე თითქოს იქ ბევრჯერ ვიყავი ნამყოფი, მაგრამ სახეზე ყველაფერი გარკვევით მეწერა: მე ვნერვიულობდი...
ეს მღელვარება რაღაც ტკბილმა ხმამ შეცვალა. როგორც კი უკან მივიხედე დავინახე ლამაზი გოგონა და მაშინვე მივხვდი რომ ამ სკოლაში უკვე ერთი მეგობარი მყავს.

-აქ ახალი ხარ?მეკითხება ის

-კიი ახალი ვარ, პირველად ვარ აქ. ვთქვი ამაყად
- მე დაგეხმარები ყველაფერი რომ გაარკვიო...
-დიდუ მადლობა. -ვეუბნებუ მე და მივდივართ ჩვენი საკლასო ოთახის სანახავად.

ის ძალიან დიდი და ლამაზი იყო ,ალიან მომწონს. იმედია კარგადაც ვისწავლი.
ზარი დაირეკა, გოგონა მიდიოდა,მე შევაჩერე და ვკითხე:
-რა გქვია?
-kim Jennie.და შენ?
-park jimin.
-კარგი სახელია. გაკვეთილების შემდეგ შეგხვდები და ერთად წავიდეთ სახლში.

მე დავთანხმდი და კლასში შევედი.
ბავშვები ახლებს აშკარად ვერ ეწყობოდნენ. ასევე მეც. მაგრამ მხოლოდ ბიჭები მექცეოდნენ ცუდად რადგან გოგოები აქა იქა დამტრიალებდნენ თავს. ყველაზე მეტად კი ერთი ბიჭი "ჯონგუკი" მიშლიდა ნერვებს. როგორც ჩანს სანამ მე მოვიდოდი ეს სკოლა ის ადგილი იყო სადაც პოპულარული იყო. მაგრამ რადგან მე აქ ვარ, მჭირდება რომ ყველასთან კარგი ურთიერთობა მქონდეს და ასეც ვაპირებ. იმ "ჯონგუკთანც" ძალიან რომ მოსწონს მისი თავი. ერთი სული მაქვს სკოლას როდის დავამთავრებ და როდის გავხდები მომღერალი. ეს ძალიან მინდა.
ბოლო გაკვეთილი ფიზკულტურა იყო, ეს გაკვეთილი ძალიან მიყვარს რადგან შემიძლია ჩემი ნავარჯიშები სხეული გამივაჩინო. ასეც გავაკეთე, ყველა გოგო მე მიყურებს Jennie_ს გარდა. იგი თავს არ ზოგავს და ვარჯიშიბს.
მივედი და ვკითხე:

-ასე მონდომებულად რატომ ვარჯიშობ?
-ფორმაში უნდა ვიყო. წვრთნებს გავდივარ, ერთ წელში ჩემი ჯგუფის დებიუტია და ძალიან მიხარია.

ეს რომ გავიგონე კინაღამ შოკში ჩავვარდი. ჩვენ ძალიან ბევრი საერთო გვქონია და ეს ძალიან მახარებს. შემდეგ ვკითხე რადგან მინდოდა მასთან კონტაქტში შესვლა. მან ვარჯიში დაამთავრა და ვკითხე:

-ჯგუფში რამდენი ხართ?რა პოზიცია გიკავია?
-ჩვენ ჯგუფში ოთხნი ვა. მე მთავარი რეპერი და ვოკალისტი ვარ. ასევე კარგად ვცეკვავ. შენ რა გინდა რომ გახდე?... უცებ ვიბნევი მაგრამ მაინც ვპასუხობ

-მეც იგივე რაც შენ. ამაზე ბავშვობიდანვე ვვოცნებ.

-იმედია შენი ოცნებაც ახდება და ჯგუფში აგიყვანენ.

დ იმ წამს მივხვდი რომ მე და ჯენი ძალიან კარგი მეგობრები გავხდებოდით. მაგრამ ერთი რამ მიშლიდა ხელს... "ჯონგუკი" მას ჯენი უყვარს და სასტიკად ეჭვიანობს, ფიქრობს რომ მე ის მომწონს მაგრამ ასე არ არის. მე უბრალოდ მასთან დამეგობრებას ვცდილობდი და მგონი გამომივიდა კიდეც. მაგრამ ახლა ნამდვილად ვიცი ერთი რამ... ჯონგუკი ჩემი მტერია. მგონი თვითონ ასე ფიქრობს მაგრამ, მე სულაც არ მინდა რომ ცუდი ურთიერთობა მქონდეს ვინმეს მიმართ.