PAALAM KUYA.

CHAPTER 3

Sa sobrang lakas ng ulan ay nagpahinga muna kami ni kua sa gazebo.

"basa na ako nakakadiri!!"  sabi ko at pinapagpag ang uniform ko.

"sigurado magagalit si mommy nito!!!" sabi ko pero si kua ay tumawa lang.

"hmmm" sabi ko at humawak sa baba ko at tinitingnan ang bawat patak ng ulan.

Sa sobrang ganda nito ay tumayo ako at sinimulan na ang pagsalo sa patak ng ulan na nangagaling sa bubong.

"ang lamig no" sabi ni kua sa tabi ko at nakita ko siyang nagsahod na din ng kamay. Napangiti naman ako sa nakita.

" ang lakas ng buhos no" sabi ko at tumingin na uli sa langit.

"kailan kaya titigil ang ulan?" tanong ko na nagpatawa kay kua

" wag ka mag-alala yana. Titigil din yan" sabi nito na tumatawa kaya naman nainis ako at sinabuyan ko sya ng tubig.

" Hoyyy..yaaannnaaa!!!!" sigaw ni kua at gumaya na rin sa akin.

Ilang saglit pa ay medyo tumila na ang ulan.

" hayyy..basang-basa na ang palda ko. Kadiri naman" sabi ko at nag-isip. maya maya pa ay nakaisip ako ng idea. Hinubad ko ang palda ko ng nagsalita si kua.

"yana!!! Anong ginagawa mo?" tanong nito na at hinarangan ako na para bang pinoproktektahan.

"ano ka ba kua.. May doble naman ako na mahabang short"

"kahit na!! Paano kung makita nila yan"

Sasagot pa sana ako ng nakita ko ang kotse ni papa na parating.

"kuaa..si papa" sabi ko kaya naman napalingon si kua doon at parang guminhawa ang pakiramdam ni kua.

"yana?yuan? Anong ginagawa niyo diyan? " tanong ni papa.

"hala..basang basa kayo..pasok na sa kotse at nang makauwi na tau." sabi ni papa at hinila na kami ni kua.

"p-paano po yung bisikleta?" tanong ko dito.

"hayaan mo na yun yana..babalikan nalang namin ni yuan" sabi ni papa kaya naman nagpatinood nalang ako at sumakay na sa kotse.

Pagdating sa bahay ay nakita ko si mommy na nag-aayos ng mga gamit.

"mommy..im homeee!!!" masiglang bati ko kay mommy.

"haii my bunso. Ohh??? Bat basa ka?" napatigil ito at napatingin kay yuan.

"ohh..yuan? Basa ka din..nakuu..naabutan ba kayo ng ulan?" sabi ni mama

"naabutan lang kami ni yana mom..ang bagal kasi magbike" sumbong ni kua kaya naman napapout ako.

"ehh.kasi naman kua..mabilis ka magbike at ako di ako marunong!" sabi ko dito na mukhang nagtatampo.

" ohh..sya tama na yan!" awat ni mommy.

" sige na yuan at yana...umakyat na kau at magbihis." sabi ni mama at tinulak na kami paakyat.

Pagdating sa kwarto ay napaisip ako .

Bakit kaya iba ako kila papa at mommy.di ko sila kamukha at higit sa lahat wala akong talento na tulad nila.. Di ako magaling magbike at hindi din ako kasing talino ni kua.

"hmmm..hindi kaya ampon ako?" tanong ko sa isip ko.

"hoy!! Yana..anong ampon pinagsasabi mo? Dahil ba pangit ka? " tanong nito at tunawa.

"moommmmmyy!!!!!!" sigaw ko kaya naman kumaripas ng takbo si kua paalis sa kwarto ko.

Ang weird talaga ni kua. Kapag sa paaralan sya ang sungit niya pero pag dito sa bahay ubod ng kulit.

Haisst.. Ano bang inisip mo yana..!!!! Sabi ko sa isip ko at bumaba na rin sa kusina at kumain