yanan evde mahsur kaldım,ciğerlerimi parçalamıştı duman
fare deliğine saklanmıştı hayat.
bağırıyorum,
ağlıyorum,
hıçkırıyorum.
fakat bir cesetten farksız sesim
hiç kimse duyamıyor.
ve ben,
o evle birlikte yanıp kül oluyorum.
burası sessiz liman değil
beni notalara götür.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yanan evin içindeki akşam yemeği
Poesíahayır, hayır burası benim evim değil, beni eve götür. ancillulaa [2019]