Ölümle Dans

24~ Her Şeyi Biliyorum

Hafta sonu Zeyneple alışverişe çıktık ve kuaföre gitmiştik.
Hafta sonu Zeynep'in apartman dairesinde kaldık.
Zeynep'in de babası çok zengindi ama o kendine has böyle bir evde kalıyordu.

Her ne kadar bu yola Önder Demirhandan kurtulmak için başladıysamda Zeynep benim için çok değerliydi ve onu üzenin karşısında duracaktım.

Zeynep saçlarını göhüs hizasına kadar kestirdi ve kırmızı saçının bir tutmanı siyaha boyatmıştı çok hoş duruyordu.

Siyah mini şort üzerinede tek omuzu açık beyaz bir tişört giyinmişti.
Siyah iç çamaşırı belli oluyordu ve çok hoş duruyordu.
Siyah sırt çantası ve siyah spor ayakkabısı tam bir uyum içindeydi.
Siyah ruj ve eyeliner cidden kıskandım.

Yağız bu iki gün boyunca bir yığın kızla aşırı samimi fotolar paylaşmıştı salak çocuk ama Zeynepi görünce yüzünü çok merak ediyorum ne yapıcak.

Bu okulun sevdiğim yani kıyafetler serbest aslında çok şey serbestte neyse.

Demirle kapanmamış bir hesabımız vardı kim bilir ne planlayacaktı.

Ben bugün Zeynebin aksine biraz daha farklı giyinmiştim.
Siyah kırmızı ekoseli mini eteğimi siyah kilotlu çorabımı giyindim.
Üstümede siyah boğazlı kazağımı giyindim.
Siyah taşlı yarım botumu giyindim.

Saçlarımı dalgalandırdım ve sol alt dudağıma göz alıcı bir piercing taklım.
Yuvarlak gözlüklerimi taktım değişik görünüyordum.

Cuma günü arabasız gitmemin bedeli ağır olmuştu o yüzden kendi arabamla gittim okula Zeynep benim yanımdaydı.
Aras ; Onur ve Cihanı alacaktı okulda buluşacaktık.
Onurdan alıncak bir intikamımım vardı hayin ponçik yüzünden başıma gelmeyen yoktu.

Okula giriş yaptığımda yine çoğu göz üstümdeydi aslında Zeynepe bakıyorlar.

Zeynep telefonuna baktı ve sonra bana döndü "Bizimkiler yine spora gitmişler belki öyleden sonra gelirlermiş" dedi.

"Ne spor aşıkları çıktı bunlarda" dedim alayla.

Yine derse geç kalmıştık hava hoş ki yine ders boş.

En arkaya doğru ilerledik Zeynep , Ebrar diye bir kızın yanına oturdu ben ise cam kenarında en arkada tek oturdum.
Buraya oturunca yine herkes bana döndü ve tuhaf bakışlar attı hadi ama dostum bugünün odağı Zeynepti niye bana bakıyorlar en sonunda dayanamadım ve "Ne bakıyorsunuz dönün önünüze" dedim ama pek fayda etmedi.

Zeynebin yanındaki Ebrar döndü ve
" Oranın sahibi var ondan bakıyorlar" bunu söylerken beni korumak ister gibi söylemişti.

"Ben bu sahneyi bir yerden hatırlıyorum ya" dedim alaycı bir şekilde.

Ebrar "şaka maka bir yana kalksan iyi olur buradakilerine bulaşmak istemezsin"

"Kimmiş ya sahibi yine Hande mi"
Bunu sorurken biri masanın üzerine elini koydu ve "Benim ,kalk".

Karşında 1.85 boylarında yapılı sarısın ve yakışıklı biri duruyordu.
Ona alayla baktım ve sıraya iyice yayılarak
"Sen kimsiniz" dedim.
Çocuk yüzüme bile bakmıyordu acaba benle mi konuşuyor diye şüphelensem yalan olur yani.
Sıkıntıyla nefes verdi ve bir anlığına bana baktı başını çevirecekken ful bana bakmaya başladı.

"Egemen Soydere" diye kısaca kendini tanıttı.

Yana doğru kayarak ona yer açtım önce bana ters ters baktı sonrada bir şey demeden oturdu biraz sesiz kaldıktan sonra konuşmaya başladı.

"Kimsin?" Sorusu beni şaşırtmıştı.

"Deren Koran" onun gibi tek tik cevap veriyordum.
Bunu duymasıyla bana dönmesi bir oldu.
"Atlas Koranının o meşur gizli kız sen misin?"

Sorusu gözlerimin kocaman açılmasına neden oldu bunu müdür bile bilmiyorken o kim oluyordu ne kadar sey biliyordu yüksek sesle sorduğu soruyu kimse duymasın diye elimle ağzını kapattım.

"Sesiz ol " dedim elim hala ağzındayken ellerimi ağzından çekti ve ukala bir tavırla gülümsedi.

Egemen "Fazla kasmana gerek yok sarı her şeyi biliyorum"

Şoka girmiştim bu kimdi nerden çıkmıştı ve ne biliyordu.
Fısıldayarak konuştum "Bak her ne duyduysan biz sana doğrusunu anlatırız".

Egemen "Senin gittiğin yolların asfaltını ben yaptım kime neyin doğrusunu anlatmaktan bahsediyorsun?"

Yutkundum ve gözlerimi yumdum nasıl bir şeyin içine düştüm.