Adrese ulaştığımda buranın dağ başında şehirden uzak bir depo olduğunu gördüm.
Arabayı park edip depoya doğru ilerledim.
Etraf karanlıtı.
Telefonumun ışığını açıp içri girdim. Pas kokusu yakıcı bir şekilde geliyordu.
"Çıksana ortaya hadii korkakk ben burdayım" diye bağırdım.
Depoda yankılanan bir el silah sesiyle yere düşmem bir oldu.
Karın boşluğumdan vurulmuştum. Her yer kan olmuştu.
Bu arada karanlığın içinde bana doğru gelen birini gördüm ama aydınlık olmadığı için seçemiyordum.
Bir anda deponun ışıkları yanınca elimi gözüme siper ettim.
Gözlerim ışığa alışmaya başlarken karşında gördüğüm kişiyle şoka girdim.
Elinde o ses değiştirme cihazı vardı.
"Hoşgeldin" dedi defalarca ses değistirdi.
Sadece "Neden?" Diye sordum.
Karşımda duran kişi kardeşim gibi sevdiğim yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen Ebrardan başkası değildi.
Elindeki aleti yere atıp "Neden mi Deren? Deren mi sana Miray mı demeliyim yoksa İrma mı?
Deyip kahkaha attı "neden mi İrma çünkü sen benim hayatımı mahvettin keşke o gün o uçurumdan atlayıp ölseydin"
"Ben sana ne yaptım" dedim öksürerek.
Ebrar "Senin yüzünden benim ailem öldü" neden bahsettiğini gerçekten anlamıyordum.
Ebrar başımda oturup bir noktaya sabitce bakıp konuşmaya başladı
"Bundan uzun zaman önce babamı trafik kazasında kaybetmiştim annem ve abimle birlikte birbirimize tutunarak ayakta kaldık.
Annem kanser oldu ve tedavisi çok pahalıydı abim çalıp para kazanıyordu böylece annem tedavi oluyordu.
Ama sen şımarıkça uğraşlar peşinde koşarken benim abimi harcadın.
Okulda Handeyi sevdiğini biliyordun ve bunu kullanarak onu komaya girene kadar dövdürdün.
Alper Eren hatırlıyorsun demi sırf Handeyi öptü diye senin yüzünden komaya girene kadar dövüldü.
O komaya girince annemin tedavisi durduruldu ve annem öldü senin yüzünden arkadaşların yüzünden hepinizden nefret ediyorum"
Bunu söykedikten sonra aya kalktı ve bağırarak konuşmaya devam etti "Her şey senin yüzündenn".
Şimdi anlıyordum bana bıraktığı kitabı annesi onlar için yazmıştı.
"Peki Onur " dedi sorarcasına.
Kahkaha atıp "Onur masum onun benden haberi yok çok yalnızdı yalnızlıktan kurtulmak için beni kullandı bende içinize girmek için onu kullandım".
"Bu kadar şeyi tek mi yaptın Atlasla mı çalışıyorsun"
Ebrar "O beni senin gibi salak sanıp kullanmaya çalıştı ama ben onun parasını kullandım desem daha doğru olur"
"Bu kadar şeyi tek mi yaptın" dedim güçlükle.
Bu arada bir erkek çıktı karşıma bu bu olamaz ne olur biri beni bu kabustan uyandırsın" Cihan?" Dedim gözlerime inanamayarak.
Cihan "Çok mu saşırdın gerizekalı? " dedi alayla.
Cihan tekrar konuşmaya başladı "Dur sen nefesini yorma neden merak ediyorsun. İlk başta senin yanındaydım ama sen benim sevdiğim kızı başkalarına yönlendirince işler değişti"
"Nee?"
Cihan "Ben kızılı seviyordum sen ise onu ona hiç değer vermeyen birine yönlendirdin. Bu yüzden sürekli spora gidiyordu sizi görmemek için sonra Ebrarla tanıştık.
Ve işte burdayız. İyikide öyle bende böylece gerçek aşkı buldum deyip Ebrara.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümle Dans
Novela JuvenilUçurumun kenarında ölüme adım adım yaklaşırken kaybedecek canımdan başka hiçbir şey kalmadığını fark ettim. Kaybedicek hiçbir şeyi olmayanlardan korkacaksın çünkü onların korkacakları bir şey kalmamıştır.. Ölümün kollarına kendimi bırakacakken onun...
