/Beautiful/ •J.Jk.

6

Jungkook

"Σηκώθηκα και περπάτησα πίσω στο δωμάτιό μου. Το φεγγαροφωτο ήταν λαμπρό. Τα βήματα μου αντηχούσαν στο άδειο δρόμο , λες και κάποιος με ακολουθούσε. Κοίταξα ολόγυρα. Έκανα λάθος. Ήμουν μόνος."

Κλείνω και ακουμπάω το βιβλίο στα πόδια μου, τεντώνω το χέρι μου στο κοντό τραπεζάκι του σαλονιού για να πιάσω το κινητό μου.

Ανοίγω την οθόνη και κοιτάζω την ώρα. Περασμένες έξι.

Σηκώνομαι και κατευθύνομαι προς το μπάνιο. Πετάω τα ρούχα μου στο πάτωμα και κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη.

Δεν είμαι κάτι ιδιαίτερο. Καστανά μαλλιά και μάτια, γυμνασμενο σε φυσιολογικά πλαίσια σώμα. Δεν πιστεύω πως είμαι όμορφος αλλά ούτε και άσχημος. Είμαι απλά εγώ ο,τι και αν αυτό σημαίνει.

Μπαίνω μέσα στο ντουζ.

Όταν ήμουν μικρός πίστευα πως ήμουν αποκρουστικός εξωτερικά. Δεν θυμάμαι πως ξεκίνησε όλο αυτό - απλά θυμάμαι τα αρνητικά σχόλια για τα μάτια, το βάρος, την ακμή μου. Ήξερα πως εκείνο το αγόρι δεν ήταν όμορφο, μου το έδειχναν όλοι. Καθώς μεγάλωνα έκανα πίσω εκείνο το αγόρι. Δεν ήταν εγώ.

Μέχρι την τρίτη λυκείου.

Ξεφυλλιζα ένα άλμπουμ με φωτογραφίες και έπεσα σε μια φωτογραφία του εφήβου εαυτού μου και μπορώ με βεβαιότητα να πω πως ήμουν μια χαρά. Θυμάμαι να έχω κολλήσει σε εκείνη την φωτογραφία.

Όχι δεν ήμουν κούκλος αλλά δεν ήμουν τέρας για να αξίζω το κορόιδεμα που έφαγα, και ελπίζω ο μικρός Jungkook να με συγχωρέσει που αποστασιοποιήθηκα από εκείνον. Που παραιτήθηκα κάποια στιγμή από τον εαυτό μου.

Έκλεισα την βρύση και βγήκα απ' το ντουζ τυλίγοντας μια πετσέτα γύρω απ' την μέση μου. Σε λιγότερο από μία ώρα θα πέρναγα απ' την Καλλιόπη για να την πάρω και βγούμε, παίζει μια ταινία που θέλει σαν τρελή να την δει. Θυμάμαι να μου λέει για την συγκεκριμένη προβολή από την πρώτη μέρα κιόλας που την γνώρισα, ένα μήνα πριν.

Ένας μήνας που είμαστε φίλοι. Ένας μήνας που την έχω δίπλα μου χωρίς να μπορώ να την φιλήσω.

____________________

"Άργησες" του λέει και στηρίζει καλύτερα τον σκούφο της στο κεφάλι της.

" Άργησα κυριολεκτικά 5 λεπτά, ούτε τις διαφημίσεις δεν χάσαμε." της λέει και τείνει το χέρι του για να πάρει απ' το δικό της το εισιτήριό του.

Εκείνη δεν χάνει χρόνο. Του πιάνει το χέρι και τον τραβάει προς την αίθουσα που πραγματοποιείται η προβολή, συνεχίζοντας να κρατάει εκείνη και τα δύο εισητηρια.

" Καλλιόπη θα μου βγάλεις το χέρι."

"Προτιμάς να σου βγάλω τα μάτια ;" του λέει και ρίχνει πάνω του το πιο θυμωμένο βλέμμα που διαθέτει.

Και ο Jungkook γελάει. Λύνεται στα γέλια μπροστά της, γίνονται τα μάτια του μισοφέγγαρα απ' το γέλιο.

"Γιατί γελάς;" ρωτάει εκείνη απορημένη.

Το αγόρι μόλις ηρεμεί της χαμογελα κοιτώντας της στα μάτια και ύστερα ανεβάζει το βλέμμα στον σκούφο της.

" Μου θυμίζεις προφυλακτικό με αυτό το σκουφι " της λέει και γελάει ξανά υστερικά.

"Τελείωνε θα χάσουμε την ταινία " του λέει προσπερνώντας το σχόλιο που έγινε προηγουμένως εξ αιτίας του οποίου θα απέφευγε για αρκετό καιρό να φοράει σκουφι.

______________________

Γιει αξιωθηκα να ανεβάσω κεφάλαιο.

Ένα όχι καλό κεφάλαιο.

Έχω ξεκινήσει ( θεωρητικά) πρόγραμμα διαβάσματος για την εξεταστική (στην οποία έχω στόχο να περάσω οοολα τα μαθήματα, αλλά δε το κοβω) και οι εργασίες είναι επίσης ένα βάρος, το οποίο προσπαθώ να ξεφορτωθώ.

Εσείς όλα καλά; Πώς θα περάσετε τις γιορτές ;

❤️⭐️