C H A P T E R F I V E : The Day
Audrey's POV
"Tapos na ako gurl. Gora na! Isuot mo na yung churvang gown mo." Ani sakin nung bakla na binayaran ni mama upang i-make over ako.
Kakatapos lang n'yang mag-ayos sa akin, sa mukha at sa buhok ko.
Imbis hindi ako excited para dito. I risk it all.
Binigay na sa akin ni mama yung white box na nakalagay dun ang gown na binili ko or it should be Miguel kasi s'ya naman yung nagbayad.
"Wow ang ganda ng alaga ko" compliment sakin ni Nanang, katulong namin.
"It suits you well, Audrey. Finally! You look like a princess." Asar sakin ni Kuya. Agad naman s'yang sinuway ni Mama. Inirapan ko nalang s'ya.
"Kuya, wala ka bang trabaho? Nandito ka lang ba para asarin ako?" galit galitan na tugon ko sa kanya.
"I have work"
"Tigil-tigilan mo nga ako jan sa pa-english english mo kuya. Hindi bagay sayo ang pagiging cool at nandito ka sa pinas magtagalog ka tsk." Bwelta ko sa kanya. Tumatawa lang sya halatang inasar nga ako.
"Chill, baby sister" tawang saad nya sakin
"Pero bakit hindi ka pumasok kuya eh, may trabaho ka naman pala" pagpunta ko sa usapang tungkol sa trabaho n'ya. May work pala s'ya tapos hindi pumasok.
"As usual, Audrey ako ang maghahatid sayo." Sagot n'ya
Ay oo nga pala ever since nung junior highschool pa lamang ako, si Kuya ang naghahatid sa akin 'pag ganitong event, gamit yung sasakyan ni papa.
Sasakyan palang kasi ni papa yung kotse namin when I'm in highschool pa lang.
"So gagamitin mo na ang kotse mo, Kuya? wala naman jan ang kotse ni papa."
"Exactly"
"Wowww, for the first time." Manghang saad ko. Napa-smirk nalang sya.
Sandra's POV
"Ang ganda ng gown mo Ma'am bagay na bagay sayo" my yaya said through complimenting of what I've wore.
"Is that so yaya, ganun talaga kapag maganda" sabi ko sa kanya sabay kindat at tawa.
My parents aren't here. They're busy of their work. Always naman, sanay na ako. Pero naiintindihan ko naman sila mabait kaya ako. In fact nakukuha ko naman ang gusto ko. So what's wrong with that?!
"Manong prepare the car" utos ko kay manong driver nung makita ko s'ya sa may bandang pintuan.
"Yes ma'am Sandra"
Tinignan ko yung oras sa wrist watch ko and it's already 12:15 so I need to go na.
"Tara na manong" akmang aalayan sana ako ni Manong "'wag na manong hindi naman ako prinsesa eh, I can manage po." Napakamot nalang s'ya sa batok nya.
Since, we arriving na. Tinawagan ko yung tatlo kung best buddies.
"Manong, anong nangyari? Why did you stop the car?" I asked to my driver kasi baka ma-late ako.
"Ma'am nasira yung baterya nung sasakyan"
"What?! It shouldn't be, Manong. I'm getting late na." Tinigyan ko yung oras sa phone ko. Waaaah lapit na.
Lumabas ako while still holding my phone and the left one holding my gown dahil mataas ito everytime pwede akong masubsob sa daan if ever. Tapos idagdag mo pa yung heels ko na 6 inches. Pinaghandaan ko kaya 'to.
BINABASA MO ANG
A Wrong Fate
Teen FictionGianna Lacerna, a generous and a serious type of girl who have a big dreams in life and fell in love with a man she could never have.