1. Bölüm

33 9 8
                                    


İyi okumalar.

_______________

Yağmur yağıyor ve sen üşüyorsun bahçedesin ve etrafına bakıyorsun . Böyle durumlarda anneler gelip ya sizi azarlar içeriye çağırır ya da üstünüze battaniye verip yanınızda durur o da sizin gibi ıslanır , yağmurun altında.

Benim doğumum riskliymiş , annem hayatından olabilirmiş aldırması gerekiyormuş beni ama annem beni aldırmak istemiyor ,doğurmak için babama ve doktorlara yalvarıyormuş .

Babam çok doktor gezdirmiş anneme hepside aynı şeyi söylüyor ve doğumun riski olduğundan annemin ölmesiyle sonuçlanacağından bahsetiyormuş . Annem beni doğurmayı annelik duygusunu tatmayı ve kokumu duymayı o kadar istiyormuş ki beni doğurmak için inat etmiş.

8 ay geçmiş ve ben doğmuşum ama doktorlar haklı çıkmış annem... Annem doğum sırasında ölmüş ve ben nefessiz kalmışım ama beni kurtarmışlar .

Babam beni çok severdi hep yanımda olurdu , anneannemde , dedemde ama teyzem ,o ablasının ölümünden beni suçlayıp dururdu . Babam o yüzden beni teyzemlerin olduğu bir ortama yollamazdı .

Ben kimimiyim? Ben Gece Gece Solmaz . Lise son sınıf öğrencisiyim. Babam emekli subaydır , hayallerim çok yok . Böyle sessiz sakin bir kızım kendim hakında da çok konuşamam okudukça öğrenirsiniz .

***

O gün babam evden hiç çıkmamıştı hafta sonuydu ve bende babama uyup evden dışarı adım atmadım . Ama sıkılmıştım hemde çok .

Babam salonda haber izliyordu bende odamda bilgisayarımı kucağıma almış öylece oturmuş bilmem kaçıncı kez izlediğim Marslı filmini izliyordum .

Aniden kapı çaldı ve babam kapıyı açmak için salondan çıktı ve sanırım gelen Melis'ti . Bilgisayarımı kenara bırakıp yerimden kalktım , kalkmamla üstünde uzandığımdan ezilen yatak garip sesler çıkardı .

Babamın sesini duydum bir anda '' odasındaydı çağırıyorum '' deyip odama geldi . Kapıyı tıklattı ve babamın şuan ne kadar kibar olduğunu sorguladım normalde çat kapı girer içeriye ya da ben kulaklık takıp son ses müzik dinlediğimden öyle anlarım .

Odama babamın sesi dolduğunda azıcık irkildim . '' kızım Melis geldi kapıda seni soruyor '' dedi ve içeriye girdi '' uyuduğunu söyliyeyim mi ? '' babam beni çok iyi tanıyordu ama buna gerek yoktu ben zaten iki gündür Melis'le konuşmamış sadece yazışmıştık onu görsem iyi olacaktı .

''Gerek yok babacım ben Melisle iki gündür konuşma fırsatı bulamadım bir gidip bakayım'' dedim babam onaylar gibi kafasını yukarı aşağı salladı . Salona doğru odamdan koşar adım çıktım .

Melis'in yanına geldiğimde bana kocaman gülümsüyordu , babam hava soğuk olduğundan Melis'i içeri almış salonda bekliyordu. Yanına vardığımda ayağı kalkıp bana sıkı sıkı sarıldı .

''İki günde nasıl özlemişim seni'' benden ayrıldı ve koltuğa oturduk , birkaç saniye sonra babam kapıda belirdi.

''Bir şeye ihtiyacınız olursa ben mutfaktayım'' babamın sevecen olan tarafını çok seviyordum , çoğu kızın hayalindeki babaya sahiptim ve onu çok seviyordum.

''Tamam babacım'' diyip gülümsedim ve bana kocaman gözleriyle bakan Melis'e dondüm.''Sen ne yaptın nasılsın'' diye sorduğumda bana heyecanla baktı.

''Bırak benim nasıl olduğumu , sana bir şey soracaktım onun için geldim'' ona kaşlarımı çatıp baktım şaşırdığımda ya da bana bir şey söylenceği zaman istemsizce kaşlarım çatılırdı .

''Annemler İzmir'e taşınıyorlar beni de götüreceklerdi ama ben burada kalmak ve burada okumak istiyorum o yüzden ısrarlarıma dayanamadılar ve ben burada kalacağım . Ama bir ev arkadaşı arıyorum ve senden başka çok da yakın olduğum bir arkadaşım yok ondan benimle kalır mısın ya da şöyle sorayım benimle ev arkadaşı olur musun?''

Bu çok ani olmuştu ama kabul edemeyeceğim bir şey değildi. ''Çok mutlu olurum ama babamla konuşmam lazım sana haber veririm'' dediğimde parlamaya hazır gözleri anında parladı sevinçten .

''Tamam o zaman canım arkadaşım sen bana haber verirsin annemler iki gün sonra gidecek onlara yardım etmem lazım ben şimdi kalkıyım senden haber bekliyorum''

Melis gittikten sonra babamın yanına mutfağa gittim . Babam başını gazeteye gömmüş ve zift gibi kahvesini içiyordu ben asla bu kadar koyu kahve içemezdim babamın dediğine göre bu huyumu annemden almışım o da asla içermezmiş koyu kahve , sütlüye de bayılıyormuş , benim gibi . Kapıyı açtığımda kafası anında bana döndü . Oturdum ve konuşmaya başladım.''Baba Melis bana bir şey dedi . Şey... Annesi ve babası İzmir'e taşınıyorlarmış Melis'de burada kalmak istiyor ondan o gitmeyecekmiş'' sözümü bitirdiğimde babam bana sadede gel der gibi el salladı . ''Evde tek kalacağından benim ona ev arkadaşı olmamı istiyor izin verirsen Melis ile onların evinde kalabilir miyim üniversite bitine kadar '' ellerimi lütfen der gibi birbirine kenetledim .

Babamın kafası karışmıştı ama bir şey düşünüyordu bu her halimden belliydi. ''Kızım ben biliyorsun emekli subayım ama işlerim devam ediyor bende Kıbrıs'a dört seneliğine bir iş için gidecektim ve senide yanımda götürmek istiyordum'' dediğinde dikkatim dağıldı ve bu konuyu neden mutfakta konuşuyorduk diye düşündüm , babam...ben...Kıbrıs

NE!

''Ama baba okulum burada ve ben Kıbrıs'a gitmek istemiyorum'' duraksadım ''hem son sınıfım son sınıfta liseyi bırakmak saçma gelmiyor mu ?'' Babam bana onaylar gibi baktı ve galiba istediğim oluyordu.

''Tamam o zaman sen burada Melis'le beraber kal bende Kıbrıs'a gideyim hem okula gidersin hem de belki üniversite için bölüm seçersin tamam mı ?'' Yes , babam olur demişti zaten babam benim istemediğim bir şeyi yapmaya zorlamazdı ne kadar ona doğrudan istemediğimi söylemesemde .

Çok mutlu olmuştum kısmen kendi ayaklarımın üstünde duracaktım . Bu gerçekten çok güzel bir haberdi arkadaşımla kalacaktım ama bir yandanda babamdan ayrılıyordum . Düşüncelerimden sıyrılıp babama kocaman sarıldım .

***

'' Melis o oraya olur mu!!'' Odama yerleşiyordum ama Melis inatla dolabımı başka yerlere taşıyordu en son kapının önüne koymuştu dolabı

kapının önüne!

Zaman çabuk geçmiş , babam Kıbrıs'a gitmiş ben de evdeki eşyalarımı toplayıp Melislere yerleşmiştim daha doğrusu yerleşmeye çalışıyordum . Rahat olacağımı kolayca yerleşeceğim diye kendi kendime söylüyordum ama hiç de kolay olmadı . Tüm eşyalarımı tüm odamı taşımıştım buraya yatağım , dolabım , kitaplığım , çalışma masam her şeyim .

Melis dolabı bırakıp mutfağa geçerken bir an acıktığımı anlatmak ister gibi karnım guruldadı tam Melis'e doğru sesleniyordum ki o bana seslendi .
''O nasıl midedir arkadaş ben bile duydum , yemek bir bilemedin bir buçuk saate hazır olur. O sırada atıştırmak ister misin?''

''Yok gerek yok dayanırım ben'' açtım ama dayanırdım yani galiba. ''Melis biraz hızlı pişen bir şey yapsan''dediğim zaman bir kahkaha kopardı içerde .

''İki saat önce acıktın mı diye sordum Hayır dedin'' sesi yaklaşıyodu .''Şimdi miden dağ deliyor'' odaya elinde tavayla gelmişti kıkırdadım bende ama gerçektem açtım.

''O iki saat önceydi o zaman aç değildim şu an açım'' diye söledim ve bana başını sallayarak mutfağa tekrar gitti . ''Sana bir şeyler vereyim de atıştır yoksa beni yiyeceksin'' . Bu evde her günümün böyle geçmesi dileğiyle .(aç olmadan)

_______________

Selamlar

Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz yorumlara yazın ve oy vermeyi unutmayın sağlıcakla kalın . Diğer bölümde görüşürüz .

Bana ;
Instagram: @nisanrsl( Dm'e beklerim)
Email: nsn6767@icloud.com

👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻👋🏻

GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin