The NERD who turns out to be the POPSTAR

Chapter 2

hello everyone I'm back....

ito na ang chapter 2 pasensya pasensya sa dahil di ito ganun kagandang chapter.. 

sana wag mabore.. maganda na ang next chapter... SANA.. hehhee magustuhan nyo kaya??

chapter 2

“Mam, nandito na po  tayo.” Sabi sa akin ng driver ko.

Ohhhhhhhhhh!!!!! Di ko namalayan nakatulog pala ako….. Oh well makababa na nga… tiningnan ko muna ang itsura ko sa salamin sabay suot sa aking shades. Shhhh.. nga pala secret lng ang pagperform ko dito. Ang sabi sa akin eh parang recently daw kasi konti lang ang pumupunta sa opening ceremony ng school so if malaman nila na simula ngayon may mga secret artist na pupunta every opening ceremony dadami daw ang population ng pupunta. As if… eh logically di na secret na may pupuntang artist next year at isa pa kung gusto nila talaga na maraming pupunta eh di iannounce nalang nila kung sinong sikat na artist ang pupunta. ang dami pa nilang puchu eh…. Oh weellllllllllll bahala nga sila sa mga buhay nila.

Oh bakit parang walang tao ata sa binabaan ko. Ganoon nab a talaga kakonti ung pumupunta sa opening ceremony. oo na inaamin ko na isa ako sa di pumupunta sa opening ceremony. May valid reason naman ako..

[A/N ano naman ang valid reason nayan?]

Nagutom ako……..

[-__-] ---->>>mukha ni author

[a/n forever ang takaw]

“Manong, bakit po wala atang tao?” Tanong ko kay manong driver.

“Mam, sa back gate po kasi tayo dumaan para di po kayo pagkaguluhan.”sagot sa akin ni manong.

“Okay…” oo nga no bakit di ko naisip yon.. haha umalis na rin si manong pagkatapos nya akong ihatid. Ilang sandal pa ay dimating na ang may-ari ng school si Mrs. Angelica Lazaro kasama niya si belle.

“AIRA, WELCOME TO SOCIALITES UNIVERSITY! Buti naman at nakarating ka!” Masiglang bati sa akin ni Mrs Lazaro habang lumalapit at niyakap ako sabay beso-beso.

“Thank you for inviting me.”  Matipid ko naming sagot using my british accent. Sikat kasi ako as Aira na british accent ang gamit.

“Well it’s our honour. Sana nga maulit pa ito” aba nagrequest pa. Pag wala sigurong makakilala.

“As long as I’m not busy I would love to” ang sabi ko with smile on my face.

“Oh does that mean this will be the last? We all know you’re always busy and that with so many asking for you you’re schedule will be hectic”  alam mo pala invite ka ng invite.. chos… joke lang mabait naman si Mrs. Lazaro kahit papaano.

“Don’t worry I believe my manager would find time to accommodate you.”

“I guess I would take that as a reassurance then.”

“Excuse me mam, but I think ms. Aira needs to prepare already.” Singit ni Belle.

 Thank you so much belle. Baka kung ano ano pa ang hilingin nito mamaya. Baka imbitahan pa ako nito na pumasok dito sa school niya..  That would be a NO No….

“Oh, then let me lead you to your dressing room” sabay tingin sa akin ni Mrs. Lazaro.

Ako naman ay tumango lang.

Nang dumating kami sa dressing room ay nandun na ang gamit ni belle.

“Sige maiwan ko na kayo para makapag-ayos. Ipapatawag ko nalang si Aira sa isang staff pagmagpeperform na siya” sabi ni Mrs. Lazaro sabay alis at sarado ng pinto.

Humarap ako kay belle .

“Belle, sigurdo ka ban a di nila ako makikilala?”

“wag kang mag-alala akong bahala sa iyo. Kalian ba ako pumalpak?”

“okay. Basta ikaw nang bahala sa akin.”

Kung sabagay di pa naman pumapalpak si belle. Ay oo nga pala nakalimutan kong sabihin alam din pala ni belle ang secret ko. Malamang make-up artist ko kaya siya kaya alam niya ang lahat ng kanto ng pagmumukha ko. At isa pa may tiwala naman ako kay belle. She’s with the family kasi ang mom niya ang make-up artist ng aking mom so parang Manahan…

 I let belle do her thing until a knock on the door came.

“Aira you’re on in 5 minutes.”

Belle made finishing touches at dumiretso na ako sa backstage

Habang nasa backstage at hinihintay ang signal ng organizer narinig ko ang emcee

“So there ends the official opening ceremony.”

Nagsitayan na ang mga tao at parang ang gulo na kasi nagkwekwentuhan na ang mga student ..

‘dapat di na ako pumunta. Puro speech speech.. natulog nalang sana ako sa bahay.’

‘so boring’ ‘nothing entertaining’

‘tara gala nalang tayo wag na tayong umattend ng class after’

Yan ang mga narinig kong murmurs ng mga estudyante

Nagsalita ulit ang emcee

“but wait there’s more.”  Natahimik ang buong buong gym pero madali rin silang nakaget-over.

‘ano ba naman yan kala ko tapos na’

‘boring lecture at speech nanaman ba to’

‘mahaba kaya yan? Tulugan nalang natin’

Nagpatuloy sa pagsasalita ang emcee

“A special person decided to grace us with her presence in our opening ceremony so I would like to ask everyone to get back to their seats.”  

Narinig ko ang tunog ng mga upuan sabay ang rumble ng mga estudyante.

“settle down everyone. Promise you will love this.”after a while at tumahimik na ang mga estudyante.

“Now that everyone is settled on their seat. Let’s welcome her..”

 Narinig kong nagsimula ung music ng kantang kakantahin ko at nagsignal ang organizer sa akin.

This is it…

 I took a deep breath and…..

Hehehhehe ohhhhhhhhhhhhh yeah… yan na nose bleed ata ako sa last part…

Ang chapter na ito ay medyo boring pag pasensyahan nyo na.. wala pa kasing inspiration na pumapasok sa katawan ko at pinilit ko lng na mag update.. sana maintindihan nyoooooo….

Whhhwhwhwhwhaahahhahahaha next POV ay kay kaila… sana makuha ko ung attitude niya sa PoV nya.. help kai!!! Sige sige.. see you soon….