ＣＬＡＲＫ ( Demonic Series 8) Under editing

Chapter 2

"Lumayas ka! "
        
"T-tiya p-paraang awa n'yo, na wala na ho akung ma p-pupuntahan---"
        
"Wala akung paki alam! Basta lumayas ka sa pa mamahay ko! Halimaw ka! Dahil sayo kaya namatay ang Asawa ko! "
       
"T-tiya... Na kikiusap po ako."

Pag mamaka awa niya ngunit hindi, siya nito pinakinggang at patuloy parin sa pag hagis ng kanyan'g mga damit papalabas.
         
"Tiya."
         
"At eto pa! Wag na wag mo akung ma tawag tawag na tiya! dahil Kailanman ' hindi kita kadugo Demonyo ka! Salot! Alis! "

Mas lalo s'yang napa hagulgol.
         
Dahil sa sinabi nito' Hindi niya kasalanan nakakaiba siya.
         
Pinulot niya ang mga nag kalat na mga damit mula sa kalsada.

Habang lumuluha parin, Hindi n'ya alam kung saan siya ngayon tutuloy lalunat hating gabi na At mas lalong hindi s'ya puwede sa kanyang kaibigan na si TAM  na hihiya siya kung sa kaibigan pa siya makiki tuloy pang samantala.
            
Nang madampot na niya ang lahat ng kanyan'g mga damit Nag simula na siyang mag lakad papalabas ng kanilang' Compound.

Tama halimaw siya, Simula ng mamatay ang mga magulang niya dahil sa mga lobong kanilang mga ka-away dito sila napadpad sa mundo ng mga tao.

Upang mag tago nguni't hindi rin naman nila alam na maging sa mundo ng mga tao ay na sundan na rin pala sila.
         
Tandang tanda niya pa ang araw na nag maka-awa ang kanyang mga magulang na wag patayin ang mga ito masakit para sa kanya 'na mawala ng maaga ang mga mahal niya.

Hindi  niya sukat akalain na  mang yari ang trahedyan'g iyon,  Masayang nag hahapunan Silang mag Anak' ng bigla na lamang silang pasukin sa kanilang tahanan, Hindi niya alam kung ano ang pakay ng mga lobon'g pumatay sa kanyan'g mga magulang hindi niya alam kung pakana ba ito ng mga DIWANO basta  ang tanging nasabi lamang sa kanya ng kanyang Ama bago ito malagutan ng hininga' kina kailangan niyang makatakas makalayo at wag magpahuli sa mga DIWANO , at maging sa mga Lobong itim.
        
Labag man sa loob niya ang iwan ang mga labi ng kanyang' mga magulang pinilit niyang umalis tumakbo ng mabilis  alam niya ng mga araw na yon ay hina hanap na rin siya ng mga lobo'ng pumatay sa kanyang mga magulang.

Maging Ang mga DIWANO. natandaan niya ang pikikipag kasundo ng Ama ni LONIS sa kanyang lolo noon hindi nga lamang niya nasabi sa kanyang mga magulang dahil huli na.

Sa pagsapit ng kaarawan niya Pag bibigkisin sila ni LONIS at Bibigyan niya ito ng isang Anak.

At kung hindi mangyayari ang nais ng Ama ni LONIS maaring malagay sa panganib ang buong MADRIN IASI iyon pag kakatanda niya.

Ng araw na iyon ay patuloy lamang siya sa pag takbo makaloy.
        
Hanggan'g sa mapa salamapak siya sa gitna ng kalsada at nan'g hihina dahil sa uhaw at gutom wala na siyang pakialam pa sa mga oras na iyon basta maka layo lamang siya mula sa gubat na minsan na naging tahanan nilang mag anak.
        
D'on niya rin na kilala ang Asawa ng tiya  tiyahi'n niyang sI SUSAN at EMIL na makita siya sa gitna ng kalsada.

Labis ang galak nIya na araw namakita siya ng tiyo' EMIL niya at dinala sa bahay ng mga ito kinopkop pinakain at binihisan.
        
Hindi niya rin sukat akalain na mag babago rin bigla ang takbo ng buhay niya sa puder ng kinikilala niyang Tiyo at Tiya. 

Nang dahil sa kanya' kaya namatay ang tiyo EMIL niya dahil sa isang Aksedente imbis na siya ang ma papahamak' siya pa ang iniligtas  ng tito EMIL niya, Ang dating malambing at ma asikasong ginang sa kanya ay nag bago.

Lalunat ng malaman nitong hindi siya basta Ordinaryong tao lamang.

Nung una ay natakot ito ngunit kalaunan ng maalala nanaman nito ang nangyari sa Asawa nito na siyang sinisisi dahil nawala ang pinaka mamahal niton'g si EMIL.
       
Hindi niya naman hiniling na mamatay ang Tiyo EMIL niya.

Mahal na mahal niya ito lalunat itinuring siyang parang tunay na Anak nito.

Kaya labis rin ang pag sisisi niya ng mamatay ang Tiyo EMIL niya nan'g dahil sa kanya.

May kakayahan siya ngunit hindi niya nagawa upang iligtas ang kanyang tiyo EMIL.
       
Tuloy tuloy lamang ang kanyang lakad pa linga linga sa bawat paligid nag babaka sakaling may makita s'yang pang samantalang ma tutuluyan Ngayong gabi, Gutom na rin  ang mga bulati niya' sa tiyan ay nag rarambulan na.

Napa buntong hininga na lamang s'yang na upo  isa sa mga bato malapit sa may kalsada roon para tuloy s'yang' pulubi iilan lamang ang mga dumaraan'g mga sasakyan  bawat makita niya binibilang niya pa, Na para siyang tanga.

Ama. Ina, sana sinama niyo na lamang ako  namatay. Pipi niyang bulong.
         
Bago, Akma na sana s'yang aalis ng may bigla na lamang may lumapit sa kanya na isang babae, Kaya napa angat ang mukha' niya habang naka ngiti ito na naka tunghay sa kanya, tantya niya ay nasa 50+ na ito ngunit hindi halata sa mukha nito lalunat maganda parin ito kung titingnan mo nang mabuti.
       
"Iha."
       
"B-bakit ho?"

Ngumiti pa ito sa kanya'  siya ay naka mata lamang rito nag tataka kung bakit siya kina kausap nito.
       
"Gabi na ngunit, bakit narito ka sa  labas? "

Napa kagat s'ya sa labi at doon n'ya lamang napansin na nasa tapat pala s'ya ng isang Shop? Bakit hindi n'ya iyon napansin kanina 

Tsk!
          
"Ah... W-wala ho, kasi akong ma tutuluyan---"
          
"Nais mo bang pumasok? "

Bahagyang umawang ang mga labi niya dahil sa sinabi nito.

Teka seryoso ba s'ya? Eh di naman n'ya ako kilala?
         
"N-nako po---"
         
"Don't worry Iha, Sa pamangkin ko ang Shop na ito. Napansin ko kasi kanina kapa rito sa labas Baka mamaya mapahamak ka pa, Lalunat gabi na. Sa ka tunayan niyan mag sasara na rin kami kung hindi lamang kita na pansin rito Sa labas."  Mahabang paliwanag pa nito.
         
"G-ganon po ba."
         
"Halika.. " Pag aaya nito sa kanya.
         
"Pero---"
         
"Wag kang mag-alala. Kita ko naman na wala kang gagawin masama at mas lalo naman
ako. "

Naka ngiti parin nitong sabi. nako naman kaya hindi niya rin maiwasan na hindi mahawa sa matamis nitong ngiti saka siya'y ginayak papasok mula sa loob ng Shop, na sina sabi nito.
           
Napa buntong hininga na lamang na nag pa tiunod sa ginan'g bala na kakapalan niya' na lamang ang mukha may matuluyan lamang siya' ngayon'g gabi kaysa naman pagala gala siya sa langsanga'n no.

@Rayven_26