Forbidden Romance

My Demon Husband

Chapter 03

Habang nag dra-drive ay naalala ko ang pagtatalik namin ni Miyuki. I felt like I'm in heaven at that moment, that guy is really good and hot.

His name is Miyuki and unfortunately ang pangalan niya ay naka tatak na sa isip ko, I wonder kung kailan ko ulit siya makikita?

Narinig ko na ang pagtunog ng cellphone ko

*Demon* yan ang pangalan ng asawa ko as cellphone ko pero hindi ko sinagot, para saan pa na sagutin ko ang tawag sa niya? Hinding-hindi ko na sasagutin ang tawag niya kasi kahit sagutin ko wala rin namang mangyayari.

Pero bakit ba hindi ko makaya na hiwalayan siya? Bakit ba siya pa ang minahal ko kahit pa sinasaktan niya lang naman ako, sana hindi ko na lang siya minahal.

Pagkadating ko da gate ng mansyon ay agad akong pinagbuksan ng gate ng guard, pagkatapos ay pinasok ko na sa gate ang kotse ko.

Hindi na ako umasa na sa pagdating ko ay may naghihintay as akin dahil imposible naman na nandito yung asawa ko, malamang nanduon pa din siya da kabit niya. For 3 years na ako ang asawa niya ay ibang babae ang kasama niya, ibang babae ang inuuwian ng asawa ko.

Minsan lang siya umuwi sa akin pero binabaliwala niya lang ako at sinasaktan ang damdamin ko, ganun ang asawa kong si Antonio. He look like an angel out side but he is not.

Pagpasok ko ng kwarto ay agad kong binuksan ang ilaw pero nagulat ako nang pagbukas ko ay nakita ko si Antonio.

"Saan ka galing at bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?!" tanong niya, tinignan niya ako ng masama at umigting ang panga niya nang makita ang suot ko. "At bakit damit ng lalaki 'yang suot mo?!"

"Pake mo ba?! Wala kang pakialam pwede ba." sabi ko

"May pakialam ako dahil asawa mo ako." sagot niya sa akin.

Yeah, great he is acting like a good husband!

"Oh talaga?" pang aasar ko, natawa akong umupo sa kama habang kaharap siya. "Kailan pa? Bakit hindi ko maalala do I have an amnesia? Sa pagkakaalala ko kasi ang ang asawa niya umuuwi sa bahay ng asawa niya hindi sa bahay ng iba."

Natigilan siya kasi dahil totoo yung sinasabi ko never siyang naging asawa sa akin.

"Pasensya na hindi ko maalala eh- ay oo nga pala dun ka sa kabit mo umuuwi, diba?" dagdag ko pa

"Hindi ako umuwi dito para lang makipag away sayo miaka! Tinatanong kita kung bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko at bakit pan lalaki yung suot mo kaya sumagot ka ng maayos." may pagbabanta yung tono ng boses niya

Akala mo talaga kung sinong mabuting asawa na nagseselos at nag-aalala, mapagpanggap.

"Eh ano naman sayo kung saan ako ng galing at kung bakit ganito ang suot ko? Huwag ka ngang magpanggap na mabuti kang asawa!" sigaw ko sa kanya dahil halata namang nagpapanggap sjya. "Saka bakit ka pa umuwi? Bakit iniwan ka na ba ng kabit mong si Julie kaya bumabalik ka nanaman sa akin?"

Ngumisi siya sakin.

"Nasa hospital si Julie at buntis siya." sagot niya na halos ikadurog ko. "Ang galing diba? 2 weeks na siyang buntis kahit na isang beses lang may nangyari sa amin samantalang ikaw ilang beses ng may nangyari sa atin noon pero bakit hindi ka pa nabubuntis?" sabi niya. hindi yun isang tanong kundi panglalait sa pandinig ko. "Akala ko ang may problema pero ngayon alam ko na hindi pala ako at ikaw ang may problema kaya hindi ka nabubuntis." dagdag na pang-iinsulto niya pa sa akin

Sa sinabi niyang iyon ay para akong binuhusan ng malamig na tubig. Talagang sinabi niya sa akin ng harap harapan na buntis ang kabit niya kahit na alam niyang masasaktan ako at pinamuka niya pa sa akin na wala akong kwenta kumpara sa kay Julie.

Hindi manlang siya na gi-guilty sa pananakit niya as damdamin ko at ganun-ganun niya na lang insultuhin ang pagkatao ko.

"Ganun ba." sabi ko. Pilit akong ngumiti para hindi niya makitang apektado ako at pinilit kong maging matapang. "Edi dun ka na da kabit mo tutal magkakaanak na kayo maghiwalay na tayo." buong tapang na sabi ko

Dumilim ang mukha at bigla niya akong sinakal ng madiin. Napaluha ako at halos kapusin ako ng hininga, sinubukan kong kumawala pero hindi ko kaya.

"Hindi mo ako pwedeng hiwalayan dahil kailangan pa kita hanggat hindi ko nakukuha ang company at yaman ng Daddy mo hindi ka pwedeng makipaghiwalay sa akin, kaya akin ka lang kuha mo?!" Sabi niya saka ngumiti na parang demonyo bago bumitiw sa pagkakasakal sa akin

Pagkatapos ay lumakad na siya palabas ng kwarto habang ako naman ay naiwang umiiyak. Sa huli hindi ko nakayanang magpanggap na matapang sa harap niya at sinaktan nanaman niya ako.

Humagulgol ako sa pagiyak sa kama habang yakap ang unan.

Ano ba ako sa kanya? Ano bang nagawa ko para saktan niya ako ng ganito, ang ginawa ko lang naman ay mahalin siya pero bakit hindi niya yun maibigay sa akin? Kahit katiting na pagmamahal lang yun lang naman ang hinihiling ko.