Ruh Cinayetleri

Zincirlenmiş kapılar ardından açılan yeni dünyanın şimşekleri bütün benliğimi ele geçirdi.

Fırtınalar daha şiddetli olmaya, dünya etrafımda daha hızlı dönmeye ve geceler daha da karanlık olmaya başladı. Duygularım, göz yaşlarımla birlikte gökyüzüne kadar uzanan hortum içerisine kayboldu. Soğuk, hiç olmadığı kadar iliklerime kadar işledi ve ruhumun katiline bedenim için yeni bir yol hazırladı. Zamanın içerisinde hapsolmuşum gibi yelkovan, sonsuza kadar sürecek olan o kovalama oyununun sonu getiren o hamleyi yaptı.

Ve ben gerçekliğimi kaybettim. İşte her şey böyle başladı.

Hatıralar, artık sonu olmayan duygu denizinin içindeki yumuşak kum taneleri arasında. Her dalga, onların daha da dibe batmasını sağlıyor. Günler, burada geçmiyor. Herkes, her şey kaybolmaya başladı. Bütün gerçekler, inancımla birlikte esen küçük rüzgara kapılarak uzaklaştı. Çünkü onlar, bu insanları seçiyorlardı. Tek gerçeklikleri karanlık için yalvaran insanları. Sonra da onları kendilerinden uzaklaştırıyorlardı.

Ve ben sadece saklandığım yerde kuraklığın kalan son zerremi ele geçirmesini bekledim.

Yemin ederim, karanlık tüm benliğimi ele geçirirken hiçbir şekilde ona itiraz etmedim.

Ve şimdi de yeni dünyaya itaat etmek zorundayım.

❧

"Çünkü sevgilim; ölüler dünyasında bir şey yiyenlerin yeryüzüne çıkma hakları bulunmamaktadır."