" ကိုကုိ ကိုကို ကိုကိုခ်န္းေယာလ္ ပတ္ခ်န္းေယာလ္"
သူကိုတေႀကာ္ေႀကာ္ေခၚကာ ရုံးခန္းထဲဝင္လာတဲဲ႔ ဒီေကာင္ေလး။ ဘာမ်ားျပသာနာလာရွာတာပါလိမ့္ ။ အံမယ္လက္ထဲမွာေတာ့ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ဘူးေတြနဲ႕အေအးဘူးေတြနဲ႕ပါလား ။သူေခၚတာမထူးလို႔ စိတ္ေကာက္ခ်င္စျပဳလာတဲ႕
ရုပ္ေလးကအသည္းယားစရာေလး ႏႈတ္္ခမ္းစူစူေလးနဲ႕ပါး
ေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကို ဆြဲကိုက္ရရင္ျဖင့္...
"ကဲေျပာ ေဘဘီေလး"
"ဘာလို႔ေခၚတာခ်က္ခ်င္းမထူးတာလဲ"
ထင္တဲ႕အတုိင္းပဲ သူေခၚတာမထူးလို႔ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးစူျပီးစိတ္ေကာက္ေနေႀကာင္းလုပ္ျပေနတဲ႔ကေလးေလး ရုံးခန္းထဲကစတီခုံေပၚမွာ သူပါလာတဲ႕အထုပ္ေတြခ်ကာ လက္ကေလးပိုက္ျပီး မ်က္ႏွာေလးခ်ီကာလူကိုႀကည့္ေနေသးတာ။တကယ္တကယ္ ငါ့အသည္းပိစိေလးက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲကြာ
"မဟုတ္ဘူး ကိုကိုအလုပ္ထဲစ်ာန္ဝင္ေနလို႔ လာပါအုန္းကုိကိုအနား ကို"
"မလာခ်င္ပါဘူး အနားမွာထိုင္ခ်င္ရင္ ကိုကိုလာေပါ့ လူကိုအလုပ္ေလာက္ေတာင္စိတ္မဝင္စားတဲ႔သူႀကီး ဟြန္႔"
အလုပ္ေတြစစ္ရင္းလွမ္းေခၚတဲ႕ကိုယ့္ကုိ သူကမ်က္ေစာင္း
ထိုးျပီးေျပာလိုက္ေသးတာအဲ႔ေတာ့ ဒီကေကာင္ႀကီးက မေနႏိုင္ေတာ့ လုပ္လက္စအလုပ္ေတြခ်ထားျပီး သူေဘဘီေလးရိွရာနားသို႔သြားလိုက္ရသည္
"အဲ႔တာဘာေတြလဲေဘဘီ"
"မျမင္ဖူးလားႀကည့္ေလ"
အမေလးလူကုိုဘုကလန္ေျပာတဲ႕ဒီေဘဘီေလးကေနာ္အသည္းယားစရာအတိ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ဒီကေလးေလးကုိ ဒီတိုင္းထားလို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူးပဲ။ေဖာင္းေနတဲ႕ပါးေလးကိုႏွာေခါင္းႀကီးနဲ႔ဖိကာနမ္းပစ္လိုက္ေတာ့
"ဟာ ပတ္ခ်န္းေယာလ္shii ဘာလုပ္တာလဲရုံးခန္းထဲမွာေနာ္ ဖယ္အနားမကပ္နဲ႕"
"ဘယ္သူကအနားကုိေခၚျပီး ဘယ္သူကပဲအသည္းယားေအာင္လုပ္ေနတာလဲ ကဲေျပာပါအုန္း"
"မသိဘူး"
"အာခ်စ္လိုက္တာကြာ"
"ဖယ္ဆုိ ဟာကိုကို မဖက္နဲ႔"
