ဟို႔ေန႔ကစကားမ်ားျပီးကတည္းက ပတ္ခ်န္းေယာလ္ဆို
သည္မွာသူ႔အဆိုးေလးကိုေလသံမမာရဲ နည္းနည္းေလးမာ
တာနဲ႕ "ကိုကိုေနာ္ အိမ္ေပၚကဆင္းမယ္ဆိုတာႀကီးပဲ"
"ကုိကို ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"သဘက္ခါက်ရင္ေလ ကိုကိုတို႕Companyက ပရဟိတသြားလုပ္မဲ႕ မိဘမဲ႔ေဂဟာက ကေလးေလးေတြပုံႀကည့္
ေနတာ"
အဆိုးေလးက သူလည္းႀကည့္မလို႕ဆိုျပီး လူေပၚအတင္းတက္ကာေပါင္ေပၚတက္ထိုင္ျပီး ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေအာင္
ေနရာကအေသအခ်ာယူလိုက္ေသး
"ဒီကေလးေလးေတြလား ခ်စ္စရာေလးေတြ"
"အေနာက္မွာလည္းရိွေသးတယ္"
"ကိုကို က ကေလးခ်စ္တတ္လား"
"ခ်စ္တတ္တာေပါ့"
"ဟြန္႕ကိုကိုေနာ္ သူမ်ားေတြလို ေဂ်ာင္ဆူးကို ကေလးေမြး
ေပးပါလားလို႕ ကေလးေမြးစားရေအာင္လို႔လာမေျပာနဲ႕
ေဂ်ာင္ဆူးေလးရဲ႕အေျဖကNoပါပဲေနာ္"
ခုပဲဒီကိစၥေျပာမလို႔ကို သူကႀကိဳပိတ္ေတာ့ ဘာေျပာရမွန္း
ေတာင္မသိေတာ့
"ဘာလို႕ကေလးမလိုခ်င္ရတာလဲ"
"ကေလးေလးရလာရင္ ကိုကိုကအခ်စ္ေတြေပါ့သြားမွာေပါ့
ျပီးေတာ့မား တို႕ မားမားပတ္တို႕က သူပဲခ်စ္ေတာ့မွာေလ"
တကယ့္ကိုကေလးအေတြးေလး
"မတူဘူးေလ ကေလးကကေလး ေဘဘီကေဘဘီဟာ"
"ဟင့္အင္းမရဘူး မယူဘူးေနာ္"
အတင္းကိုျငင္းေနပါလား သူနဲ႕ကိုယ့္ႀကားသံေယာဇဥ္ႀကိဳး
ေနာက္ထပ္တစ္ခုေလာက္ရိွေစခ်င္တာအမွန္ ေသြးသားအ
ရင္းမဟုတ္ရင္ေတာင္မွ ေပါ့
"ဘာလဲကိုကို ကလိုခ်င္လို႕လား"
"ကိုကိုက လိုခ်င္"
"ဟြန္႕သိသားပဲ လိုခ်င္မွန္း လူကိုမခ်စ္ခ်င္ေတာ့လို႕ အခ်စ္
ေတြခြဲေပးဖို႔စဥ္းစားေနတာ"
အေကာင္းေျပာေနရင္းစိတ္ကထေကာက္သြားျပန္ျပီ လူ
ေပၚကကုန္းရုန္းထျပီး အခန္းတံခါးကိုေဆာင့္ပိတ္သြားေန
ေလရဲ႕
"ဟင္းးး ဒီကေလးအေတြးေလးေတြကို ဘယ္လိုေဖ်ာက္ပစ္
ရပါ့မလဲ ေဘဘီ ေဘဘီ"
