Sleep with Me, Morpheus

CHAPTER ONE

My dad gave me a necklace when I was 5 years old. He told me to keep this necklace until I die, so I made a promise on him that no matter what happened, I won't never replaced this necklace. He gave me a smack after and sang a song for me until I fell asleep.

My father is the owner of the known hotel here Manila named Dreamcatcher Hotel. He was known as billionaire but behind the richness, they never knew how he gave me love, as well as my mom.

"Mom? Why are you here?"

"You are suppose to sleep anak, close your eyes now. Mommy loves you, always." She hugged me and I felt her overwhelming love too.

Seriously, I am very lucky to have them.

"Ibibigay ko sa'yo lahat! Parang-awa mo na, 'wag mong sasaktan ang anak ko."

"Nasaan ang buong kayamanan mo!"

"Sa'yo na lahat, limasin mo na lahat ng kagamitan at pera ko, parang-awa mo na, 'wag 'yong anak ko."

"Kunin n'yo 'yong asawa n'ya! Bilisan n'yo!"

"Anong gagawin mo sa asawa ko?"

Nang bigla ko nalamang narinig ang tunog ng baril at pagkatapos ay nakarinig ako ng katahimikan sa labas. Nasa loob ako ngayon ng kwarto ko. Sa sobrang takot ay nagtago ako sa ilalim ng kama. Hinawakan ko ang kwintas na bigay sa'kin ni daddy.

Matapos ang ilang minuto, nakarinig ulit ako ng madaming putok ng baril mula sa ibabang palapag ng aming mansyon.

Nang lumabas ako, tumambad agad sa akin ang bangkay ni daddy. Hindi ko alam ang gagawin ko.

Bumaba ako habang nanginginig pa ang mga tuhod ko sa takot, hawak ko ang teddy bear na regalo sa'kin ni mommy. Tumambad naman sa kusina ang duguang katawan ni Yaya Isobel.

Pumunta ako ng sala upang hanapin si mommy.

"Ma-mom!" Tawag ko habang walang tigil ang pagpatak ng aking mga luha.

"Mom!"

"A-anak, Ar-ariadne."

"Mom, tell me! Who did this." Hawak ko naman ang kamay ni mommy. Randam ko na konti nalamang ay bibitaw na rin s'ya dahil sa tama ng bala sa kanyang tagiliran.

"Ariadne, pli-please, left this place i-immediately. You are not safe here. Tomorrow, be-before the police men came, I want you to leave this place, e-and also your surname. You are not Paraiso anymore. Go to my mother's place at province. Tell her what happened and tell her that she needs to protect you from others."

"Mom, why? Who did this? Why is it happening? Why?"

"Honey, you are not rich anymore, unterstand?"

She let go of my hands before I utter the word yes.

I didn't know what will happened next. I packed my clothes and brought things such as our family photos and my teddy bear. And then, I left everything on our house.

I opened the door of our house,

"Here you are Ariadne."

"Who are you?"

He holds a gun and then he slowly point it straight out to my face.

"Fire."

—

"Ariadne?"

"Lo-lola."

"Nananaghinip ka nanaman anak."

"La, I always have a nightmare, but this nightmare was same as the scenario 11 years ago."

"Ija, Labing-isang taon ka na ring nananaghinip ng masama. Sa parehong oras, kaya nga todo bantay ako sa'yo. Gaya ng sinabi sa'yo ng nanay mo, proprotektahan kita. Kahit hindi n'ya sabihin, gagawin ko 'yon ija, basta para sa'yo at sa ikaliligtas ng buhay mo."

"Lola, I wonder, who did that to my parents and why?"

"Ija, apo, maraming kalaban ang mga mayayaman na tao. Kami ng nanay mo, simple lang ang buhay namin dito sa probinsya. Tahimik, maayos, walang gulo. Kaya nga dito ka n'ya pinapunta, kasi dito, malayo man ay alam n'ya namang ligtas ang buhay mo."

"How about the hotel?"

"Hay nako ija, napakadami mo talagang tanong, alas-kwatro na, unang araw pa ng pasok mo bukas."

"Lola, dito ka nalang po matulog sa tabi ko."

"Hindi kita iiwan dito apo, sige na, matulog ka na."

*Cringgg!! Cringgg!! Cringgg!!*

"Ariadne, bumangon ka na, handa na ang pagkain mo."

"Eto na poooo."

*Plays Love is an Open Door*

I took a bath while listening on different Disney songs, para naman hindi malungkot umaga ko. This is my first day of school as shs, I am so excited. I will study at Madivore Prime Academy.

I am wondering kung ano kaya ang feeling kapag nag-aral ulit sa private. Public school kasi ang pinasukan ko dati kasi walang kakayahan si lola para magbayad sa tuition sa public. Aminado ako na sobrang nanibago ako noon, pero mas masaya naman pala sa public school.

After kong maligo, nagbihis na ako agad ng uniform. Plain white lang ang color ng uniform namin tapos may vest na black and black checkered above the knee na palda.

Pagkatapos, sinuklay ko ang buhok ko. Mahaba na ata buhok ko, hmm. Lagpas balikat na, sanay kasi ako na above the shoulders lagi ang buhok. Hinawi ko ang bangs ko at nilagyan ko ng pin.

Luckily I have these thick eyebrows kaya hindi ko na kailangan mag make up pa. I have clear skin, mana ako kay mommy. I have pointed nose and rossy cheeks and lips. Hindi ako katangkaran.

Kumain ako saglit at umalis na ng bahay.

I am now ready to face my senior highschool life. Haja!

"Mom, dad, mahahanap ko rin kung sino ang pumatay sa inyo. Pinapangako ko na magbabayad sila."

I held the necklace that my dad gave to me and smiled a little, "I miss you both."