Μέσα από τα μάτια μου

Μέσα απο τα μάτια της

Ένιωθε τις δυνάμεις της να την εγκαταλείπουν. Τόση ώρα στη κουζίνα και ένιωθε κατάκοπη. Ήταν αποτέλεσμα των χημειοθεραπειών η εύκολη κόπωση και οτι οι δυνάμεις της είχαν πιάσει πάτο , το ήξερε, την είχαν προειδοποιήσει οι γιατροί  αλλά με τίποτα δεν το έβαζε κάτω. Με πείσμα συνέχιζε οτι θα έκανε αν ήταν υγιείς. Πεισματάρα θα την αποκαλούσαν αρκετοί, αλλά για αυτήν ήταν το πείσμα της ένα μέσο να κρατηθεί , να μην γονατίσει. 

Γι αυτό το λόγο είχε στολίσει απ άκρη σ άκρη το σπίτι ολόκληρο, την αυλή μέχρι και το γκαράζ θέλοντας να δώσει γιορτινή ατμόσφαιρα, είχε χαλάσει μπόλικες ώρες να ψωνίζει στο σούπερ μάρκετ ότι πιο εκλεκτό για το γιορτινό τραπέζι, είχε χαλάσει του κόσμου τα λεφτά σε ακριβά δώρα ...είχε κάνει τα πάντα για να προσφέρει στην οικογένεια της αξέχαστες γιορτές.

Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα.

Άνοιξε την κατσαρόλα να δει το κρέας αν είχε μαλακώσει για να ρίξει το σέλινο ενώ στα αυτιά της έφτανε η φασαρία του μικρού της γιου από το σαλόνι που πάλευε εδώ και ώρα να κατατροπώσει τον κακό του παιχνιδιού . Όσο για την κόρη της; Είχε απομονωθεί στο υπνοδωμάτιο της και σκάλιζε το νέο της απόκτημα.

Έκλεισε το καπάκι της  κατσαρόλας αφού τσίμπησε το κρέας με ένα πιρούνι  και δεν το βρήκε έτοιμο. 

Τράβηξε μια καρέκλα απο το τραπέζι και κάθισε βαριά. Ακόμα να βρει τον Μάρκο να του εκμυστηρευτεί τις ανησύχιες της όσον αφορά τον πατέρα του. Μα τι ήταν αυτά που έλεγε ο Στέφανος σήμερα; Να ήταν παρενέργεια κάποιου φαρμάκου; Ποιά γυναίκα του να μην αφήσει μόνη της; Είχε ανησυχήσει πραγματικά.

Καθισμένη στο τραπέζι και ενώ σκεφτόταν αυτά άργησε να διαπιστώσει το αίμα που κυλούσε αργά απο το ένα της ρουθούνι. Μόνο όταν είδε μια σταγόνα να πέφτει στο μηρό της πάνω έτσι καθισμένη που ήταν το κατάλαβε.

Άρπαξε μια χαρτοπετσέτα και την τοποθέτησε στη μύτη της βιαστικά. Το είχε συνηθίσει να γίνεται αλλά δεν ήθελε να τρομάξει τα παιδιά. Αν και όλη μέρα στη κουζίνα δεν είχαν πατήσει ευτυχώς. Το τηλέφωνο της που χτυπούσε την έκανε να απλώσει το χέρι της και να απαντήσει.

-"Τι είναι και με παίρνεις όλη μέρα βρε Λίνα;" 

-"Συγγνώμη Μάρκο αλλά ξέρεις ότι μόνο αν είναι κάτι ανάγκη μεγάλη σε καλώ...Ο πατέρας δεν μου φάνηκε καλά όμως.."

Με μεγάλη δυσκολία επιστράτευσε ότι δυνάμεις είχε να ακουστεί φυσιολογική.

-"Δηλαδή;"