Aynada mal mal kendime bakarken 15 dakikadır öylece durduğumu farkettim.Kendimi toplamam gerek.Ayaz benden ayrıldığından beri böyleydim,yaşamıyordum ki.Hani olurya bi anda hayatının merkezi sen değil bir başkası oluvermiş herşeyin olmuş.Ama sonra bi anda çekip gitmesi o kadar koyuyor ki.Ne sanmıştım ki sevdiğinimi hah.Beni mi sevcek ne popülerim nede güzel,arkadaşım bile sayılıdır benim keşke benim gibi birini sevemeyeceğini önceden anlasaydım.Herneyse artık hayata dönmeliyim(!).Paytak adımlarla dolabıma ilerleyip kısa kot şort üstünede siyah salaş bi tişört giyip evden çıktım.Yolda yürürken sadece yere bakıyordum,çünkü Karşımda onu görmekten korkuyordum.Yürümeye devam ederken bi ağaca çarptım.Bi dakika ben kaldırımdayım ne ağacı?kafamı kaldırdığım anda gördüğüm şeyle adeta depresyondan çıkıp Ankara'nın bağlarına bağladım.O ne be!sen insanmısın?? Ben düşüncelerime devam ederken karşımdaki taş varlık"Beni kesmen bittiyse canım kesmem gereken kızlar var senin tam aksin,hani böyle güzel olanlar"."N-ne ahah ben seni falan kesmiyodum saçmalık! Bi dakikaa sen bana çirkinmi dedin?"."Evet güzelmisin?hiç sanmıyorum ben seksi kızlar severim he ayrıca az çok giderin var işim düşerse falan ararsın"Elime bi kağıt tutuşturdu,göz kırptı ve ilerlemeye başladı."Hey ağaç! Sen kendini ne sanıyorsun ha? Sana mı kaldım ben"." Görücez"dedi ve arabaya binip gitti. Görücez bakalım gerizekalı ya!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonuna Kadar
Teen Fiction"Sorunları yüzünden hayata küsmüş,yaşamayı unutmuş bir kız.. Hayatı barlarda kadınlarla olan ama bi o kadarda yaşamak istemeyen bir erkek.. Yaşamak istemeyen,yaşamak için bir sebebi olmayan birine "Ölme" diyemezsin. Onlar birbirlerinin yaşama sebebi...
