Katakot lol <Holloween special>

<my Brother's Weird Friends Part 2>

A/N: Part 2 sa Ospital na .. Ewan ko kung maniniwala kayo o tatawanan nyo..but It's true .. No Joke. Promise

<listen with that video >>>>>>>>>>>>

Reza’s POV

Nasa Hospital ako ngayon..  Kami lang ng lola ko ang nagbabantay ngayon kay kuya.. umalis kasi sina mama at tatay para asikasuhin yung pambayad nung hospital bills and bumili naman ng foods sina Ninang at si ate naman e umuwi muna para kumuha ng mga gamit..

“Nak.. punta muna ako sa Labas at titingnan ko yung tita mo kung andyan na..” paalam ni Inda.

“Sige po.. “ sagot ko. Lumabas na sya after nyang i-check ang temperature ni Kuya na noon ay natutulog.

Nanonood ako ng T.V ngayos ee.. Bored nga ako..

So kinuha ko yung phone ko at chineck ko yung mga messages.

From Jor :

Beeest.. Kumusta kuya mo? L

Bestfriend ko. Sinabi ko sa kanya yung nangyare sa kuya ko.

To Jor:

He’s under observation pa. Best may sasabihin ako sayo..

Ikukwento ko sana sa kanya yung nangyari nung gabing yun but I felt like it’s no good if I will

From Jor:

What is it? Do you have any problem best?

To Jor:

Nah.. Never mind.. I forgot it already. I’ll text you later.

Take Care. J

Then There.. a cold wind brushed on against my skin which made me shivered. Kinilabutan ako.. ewan ko.. I felt like something is wrong..

To Jor:

Tell me .. What is it?

OW no! I forgot.. Jor knows me better than anyone. Pero ano naman masama di ba?  She’s my bestfriend after all

I started typing on my keypad.

“Best.. Last night.. something’s weird happened.. there are two … two…” in my surprise my fingers were typing alone.. Hindi ko sila makontrol.. basta maytinatype sila..

“SUBUKAN MONG SABIHIN!! HINDI MO MAGUGUSTUHAN ANG MANGYAYARI! HINDI ITO BABALA! SINASABI KO LANG ANG MGA PWEDENG MANGYARI!!!”

                Natakot ako.. napaupo na lang ako sa sahig.. nanginginig ang buong katawan ko.. kinikilabutan ako.. pinagpapawisan ng malapot na malamig pero nakasindi naman ang aircon at sa katunayan nilalamig ako.. humangin ng malakas sa kwarto na isang napakaimposibleng bagay.. natatakot ako.. hindi naman ako ganito noon.. sa katunayan napakatapang ko nga sabi ng lahat.. pero ngayon? Napakalaki ng takot na nararamdaman ko.. hindi ko lam kung para saan o para kanino.. basta ang alam ko punong puno ako ng takot ngayon..