Kelebek Serisi #1 Dönüşüm

KONSEY'den Atılma

- Olaya bak! Tamam, anladık... İnsan olmayı istedik de; neden Konsey'den atılıyoruz ki?! Ne diye atıyorlar!? Konsey'de bizim de yetkimiz var! Bizi öylece atamazlar!!! Neden atılıyoruz?!
Ahh... tabi yaa! ANTLAŞMA...
- Aven, sakin ol. Otur şuraya!
- Neden, Aden?!
- Antlaşma Aven, 'ANTLAŞMA'! Anladın mı? Sakin ol şimdi!
- Neyse... Ne kadar sürecek bu...atılma durumu??
- Belirli bir süre değil. Maalesef; belli değil.
- Neyse... Sorun değ.. Kimi kandırıyorum?! Tabii ki bu bir SORUN!
- YETER! Sadece sen atılmışsın gibi davranmayı kes artık!
- Keşke sadece ben; atılsaydım... (kendi kendime mırıldandım)
- Ne?! Birşey mi var?!
- Ben...
-... Kes sesini Aven!!!
- Bana bağırma!

   Sustuk ve yaklaşık bir saattir birbirimizi izliyoruz. Sadece ikimiz değiliz, Konsey'den kovulan bizimle beraber 10 kişi oturduk, düşünüyoruz;  isteğimizden vazgeçmeden bu olaydan nasıl kurtuluruz diye. Ama hala bir sonuca varamadık.
  Ben Aden'e, Aden bana; sinirle bakıyoruz. Bakmayın bu halimize; normalde bırakın ona bağırmayı, onu herşeyden korurum!
   Zaten; insan olmayı da o istediği için kabul ettim, onu yalnız bırakmak istemiyorum.
   'Konsey'den 2 kişi...'    'Hainlerin ele başları!' Konsey bize böyle hitap ediyor.
                                       Boru değil! =P
    Konsey'den 10 kişi insan olmak istedi. Ve kovuldular. KOVULDUK!
   Neyse... Konsey'i boşverin şimdi.
    Ben Aven; insan yaşıyla 19 yaşındayım. Sert görünürüm ve öyleyim de; ancak sadece beni tanımayanlara.
Ukala ve bencil olduğumu düşünebilirler; düşünsünler. Onları umursayan kim?!
Umursamaz ve aptal olduğumu düşünebilirler. Çünkü onları gerçekten umursamıyorum, ne düşündükleri benim derdim değil! Ama aptal değilim, hanginiz ara sıra aptallaşmıyorsunuz ki; şimdiye kadar hiç aptal gibi davranmadım! Onlara insanlardan öğrendiğim birşey söylemek istiyorum;    "ÇEKEMEYEN ANTEN TAKSIN!" Anten ne bilmiyorum...
   Ben kendimden başkasını sevemem onlara göre. Yanlış! Sevebilirim...
Sadece; şimdiye kadar sevip, değer verip, güvenebileceğim tek bir kişi çıktı karşıma. Onun için herşeyi yapabilirim.
Aden... O! Onun için; güvenliğimden, sadakatimden, doğruluğumdan, bağlılığımdan, kalbimden ve kanatlarımdan hiç düşünmeden vazgeçerim. Vazgeçtim de! =/   
Aden... Onu anlatmaya kelimeler yetmez. Kelimelerin bile yanında aciz kalabileceği kadar... Harika! *-* 
O, insan yaşına göre; 20 yaşında harika biri. Her kızın hayalindeki erkek gibi... Çünkü   O benim ;  hayalim, gerçeğim, sevgim, kalbim, başlangıcım ve sonum...
  Her kızın hayali aynı ya da farklı olabilir, başkasıyla aynı kişiyi de sevebilirsiniz ama; Hiçbiriniz, O'nu, Benim gibi ya da Benim kadar; Sevemezsiniz. O bir eşya değil; kendi kararlarını kendi alır. Bu yüzden istediğini sevmekte ve seçmekte özgür. Beni sevmek zorunda değil.
Çok mu saçmaladım?!??? Boşver. Kalbimi ve kanatlarımı verebileceğim; Tek Kelebek, Tek Erkek!
     Konsey'den atılmışız ya da atılmamışız, umrumda bile değil! Beni geç! Ya  o;  insan olmaktan sıkılırsa, ya hasta olursa ya da ya bedeni uyum sağlayamazsa?!

Konsey'de olsaydık; herşey kolay olurdu! En azından, bedeni uyum sağlayamazsa; kelebek bedenine dönebilirdi. Evet istediğimiz zaman kelebek olabiliyoruz ancak bu; bedene uyum sağlayamadığında geçerli değil!

   En gerekli durumda; madde devredışı! 

Sinirlendiğim konu bu! Sadece Aden ya da ben de değiliz; Biziz!

Biz; insana dönüşmek isteyen 100 Kelebek!

   Umarım; Konsey bu kararı bir süre sonra, hiçbirimize birşey olmadan, geri çekmeyi kabul eder...

Ben daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Elim kolum bağlı,mecazi anlamda, oturmuş sadece düşünüyorum. Düşünmekten başka birşey yapamıyorum. Bu daha da sıkıyor canımı... Ahhh...

- N' oluyor ya?!

- Aven, daldın gittin. Fazla derinlere dalma; henüz(vurgulayarak söyledi!) Yüzme bilmiyoruz.

- Gülmesene! Üstüm başım sırıksılam oldu yaa! =(

- Ne güzel işte! Mayıs ayındayız, iyi gelir (!).

- Bak yaa... İyi gelir, öyle mi?(!)

- Evet, bak ne güzel... Ahhh! N'apıyorsun sen?!

Şimdi sırıtma sırası bende, beyefendi.

- İyi gelirmiş, öyle söylemiştin. Yoksa; iyi gelmiyor muymuş?

diye masum bakışlarla ama bir o kadar da alayla sordum.

Tepki verecekti, ama...

- Neler oluyor burada?! Ortalığın hali ne böyle?!

- Özür dileriz! (Aynı anda söyledik yine! =D)

- Hemen ortalığı toplayın!

- Peki.

dedik (yine aynı anda! =D =D =D ). Ve söylenmeden ortalığı topladık,temizledik. İstersen söylen; anında duyar, hisseder!

Kuzu kuzu temizlemek varken; ne diye bir torba azar işitelim ki?!

       Neyse; o yaşlı bunaklar bir an önce kararlarını değiştirseler iyi olur.

Çünkü, hissediyorum; istemediğimiz şeyler gelecek başımıza!  Bu olmadan, Konsey kararını değiştirmeli. Bir  şekilde ikna etmeliyiz, etmeliyim!

Olaya bak; KONSEY'den Atıldık!

Okuduğunuz için teşekkür ederim. Düşüncelerinizi yorumlarda ya da mesajla belirtebilirsiniz. Tekrar teşekkürler ve vote'a tıklarsanız sevinirim. =D