ŞARKIYLA OKUYUN...
metenin ağzından...
almila o sözleri söylerken içimde birşeylerin koptuğunu hissettim...onun o yaşam enerjisiyle bakan gözleri biranda söndü...bana attığı tokatın bin katını hak ettiğimi hissettim o an...ve o yere yığılınca ne yapacağını bilemeyen köpek yavruları gibi sadece onu izledim elimden hiç bir şey gelmedi hiç birşey!!!
aslında gerçekleri bilseydii...o Aksen zaten başıma bela oldu...ben böyle donuk bir şekilde almilanın yerde yatan bedenine bakarken Batunun bağrışlarını duydum bir ara sonra hocaların telaşlı seslerin ve okulun sağlık görevlilerinin bağırışlarını hepsi almilanın başını sarmış uyandırmaya çalışıyordu...sonra gözlerini yavaşça açtı ve gözleri benimkileri buldu.bana nefretle bakıyordu gerçekten kendimi kötü hissettim ve bahçeye çıktım.o sırada Batu yanıma hızlı ve sinirli bir şekilde geliyordu.şimdi hiç onu çekemezdim.arkamı dönüp giderken omzumdan yakaladı ve burnuma yumruğu geçirdi.daha sonra üstüme çıkıp tekrar yumruk attı ve tekrar tekrar...hiç birşey yapmadan sadece almilanın gözlerini düşündüm zaten hayattan koparıyorlardı beni...
Batu:ben sana bu kızı üzmiceksin demedim mi lan!!!
cevap vermedim
Batu:seni birdaha onun yanında görürsem seni domalda domalda sikerim orospu çocuğu
peki sen onu üzmediysen neden ayrıldınız?
batunun ağzından...
sorusuyla donakaldım.ne cevap verecektim ki o benim için bir yaz aşkıydı duygularıyla oynayıp gittim sonra onu kaybedincede kıymetini anladım mı diyecektim!
birşey demeden ordan ayrıldım.haklıydı ama o zmn bu kadar olgun düşünemiyordum ki!
okula girdim kaan ve yağmur almilanın başındaydılar üçü de kütüphanede koltukta oturuyordu.almila yere odaklanmış sanki daha önce hiç zemin görmemiş gibi inceliyodu.onun bu hali içimde birşeylerin kırılmasına yol açtı ama hiç çaktırmadan neşeli bir şekilde yanlarına gittim.
eee naber çocuklar?hadi dışarda birşeyler içelim
yağmur:hiç sırası değil batu
neyin sırası değil ya!! almila ben seni akıllı bir kız sanardım değermi sence?o kaybeder
almila yavaşca kafasını kaldırdı ve gözlerime -sanki sen beni hiç kırmadın-der gibi bir bakış attı.daha sonra hızlıca yanımdan geçerek dışarı çıktı.ardından yağmurda peşinden gitti.
kaan:yapma dostum.kız kötü bir dönem geçiriyor hiç sırası değil
kaan da dışarı çıktı.bense olayları düşünmek amacıyla yere çöktüm ve almilanın o bakışına odaklandım
metenin ağzından...
burnum kan içindeydi ama aldırmıyordum.almilayı bulmalıydım.ama ne diyecektim ki aslında Aksen benim değil kaanın nişanlısı ama onların iş ortaklıkları bozulmasın diye babam beni işin içine mi soktu diyeceğim?!bu sefer yağmur yıkılırdı ve kaana ihanet etmiş olurdum.hayır benim yüzümden 3 kişinin hayatı mafolamaz!
sinirle koridorun kapısına tekme attım.o sırada almila ve yağmurun konuşmasını duydum:
yağmur:almila üzme kendini bu kadar belki göründüğü gibi değildir
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutlu Son
ChickLitHani hep özeniriz ünlülerin hayatlarına bütün yönleri olmasada kim istemez ki bir iPhone 6 değil mi ? Veya yakışıklı bir sevgili not kaygısı olmadan gireceğiniz dersler şişme olmayan gerçek bir havuz tek derdinizin yeni sezon olan o pembe ayakkabıyı...
