Lost In Words

Lost In Words: 6

Taon dalawang libo't labing-anim ng ika-labing tatlo ng agosto

Ang eksaktong araw na nakilala kita

Ang eksaktong araw, na nakausap kita

Dito sa pekeng mundo

Kung saan hindi natin alam kung ano ang totoo--

Dahil pwede kang maging kahit sino

Pwede kang maging kahit ano.

Sa araw ding 'yon, nakaramdam na ko ng kakaiba

Na para bang matagal na kitang nakilala

Pamilyar na pakiramdam, na hindi ko alam kung pa'no nag simula

Pakiramdam na sa bawat araw-- lumalala

Araw-araw akong napapatanong no'n, "Ano bang pakiramdam 'to?"

Araw-araw napapaisip, "Bakit ikaw ang laging nasa isip ko?"

Nag tataka na rin ako sa pintig ng aking puso

Ganu'n rin sa sikmura kong parang may mga insekto tuwing makikita ang mensahe mo

Nag search pa nga 'ko kung anong klaseng pakiramdam 'yon

Inisip ko pa na baka may sakit ako sa puso kaya gano'n

O baka nababaliw na ko kasi nando'n ka kahit sa'king imahinasyon

Pati tyan ko nadadamay, akala ko lagi akong gutom

Pero 'yon pala, nagugustuhan na kita

Hindi ko alam kung pa'no pero nu'ng mga araw na 'yon

Gusto na kita-- mahal na nga ata

Hindi ko alam kung anong nagustuhan ko sa tulad mo

Tulad mong walang mata

utal

Tas panget pa

Pero nu'ng mga araw na 'yon, pinili kong sumugal

Nasabi ko na sa'king sarili, na maaari akong masaktan

Pero nasabi ko na rin, na handa ako, ano man ang kalabansan

Na kahit masakit alam ko na kaya ko 'yong maibsan

Pero hindi ko inakala na sobra pala

Hindi ko inakalang masakit pala talaga

Hindi ko inakalang nakakadurog pala ng sobra

Gan'to pala ang...

Pakiramdam ng magmahal

'Yong tipong sa sobrang sakit na nadulot sa'yo

Gugustuhin mo na lang s'yang kalimutan

'Yong mapapahiling ka na lang ng

"Sana sa buhay ko, hindi ka na lang dumaan"

Na sana, una pa lang, iniwasan ko na ang aking nararamdaman

Edi sana hindi ako patuloy na nasasaktan

Pero hindi

Dahil naiisip ko pa lang ang mga bagay na 'yan ay nasasaktan na 'ko

Dahil ang totoo

Ayaw kong kalimutan ang tulad mo

At nag papasalamat ako dahil dumating ka sa buhay ko

Masakit

Pero ikaw 'yong sakit na mahal ko

At mamahalin ko hanggang sunod na buhay ko

Ngayon at hanggang sa susunod

Pangako

Ikaw pa rin ang mag sisilbing "choice" ko

Hindi ka maaalis sa isip at lalong lalo na sa puso ko

Ikaw ang nag turo sa'kin ng mga bagay na hindi kayang ituro ng kahit sino

At 'yon ay ang mahalin ang tulad mo

Kung dumating ang araw na hindi na ikaw ang paksa ng aking mga tula

Kung dumating ang araw na hindi na ikaw ang aking metapora

Kung dumating ang araw na hindi na ikaw ang pangunahing karakter sa aking istorya

Kung dumating ang araw na hindi na ikaw ang laman ng lahat ng aking mga gawa

Pakatandaan mo na ikaw pa rin ang nagturo sa'kin sumulat

At hindi ka maalis sa mga 'to dahil siguradong may bahagi pa rin na ikaw ang tinutukoy ko

Siguro nga titigil na 'kong isulat kung ga'no ka kamahal ng manunula(t) na 'to

Pero hindi ang puso ko

Dahil patuloy kang mamahalin nito.

Dito sa pekeng mundo

Kung saan nakilala ko ang tulad mo

Kung saan may mga pekeng tao at pagkatao

Mananatiling totoo at puro ang pagmamahal ko

Mananatiling totoo ang mga pangako sa'yo

Mahal kita

Ikaw ang tulang hindi ko kayang wakasan pero kailangan

Kulang ang bawat linya at bawat salita para para patunayan

Ikaw 'yong pangungungusap na ayaw kong tuldukan

Kaya tuldok kuwit ang gagamitin kong katapusan;

"Hanggang sa Huli"
- Liyan