Chapter 37
Krystal Abidal's Point of View
"Krystal,can we talk"
That sounded more like a statement not a question.
"I don't know what's the issue but sure Jon"
I smiled at him, inabutan niya ako ng strawberry sundae at fries.
Kasalukuyan kasi akong nag wawalis sa bakuran ko nang dumating si Jon.
Si Carl, hinatid ang anak ko sa eskwela.
"You love Carl don't you?"
Napa tigil ako sa pag kain ng sundae ko at tumingin sa kanya, ibinalik ko ang tingin ko sa sundae at pinag tuunan ang large fries na dala niya bago ako sumagot.
"Halata na ba?" I smiled sadly at him.
Ngumiti rin siya. Pero alam ko na may naramdaman siyang sakit sa narinig na sagot galing sa akin.
"Krystal, minahal kita. For almost six years I was there by your side. And it pains me na nakikita kang umiiyak, gabi gabi, paminsan minsan matutulala ka pa nga eh. At di mo mamamalayang umiiyak ka na. Krystal, ako yun eh. Kahit anong subok kong palitan siya jan sa loob ng puso mo, siya ang sigaw niyan."
Bawat salita, parang bumabaon sa puso ko, di ko alam kung bakit pero bakit ganun? Para siyang namama alam?...
I looked at him, naka tingin lang siya sa hot fudge sundae niyang unti unting nalulusaw.
"Why does it feel like... You're going to leave?.."
My voice cracked, diko na napigilan.
"Well... I'm not leaving Krystal, panatag naman ang loob kong aalagaan ka na this time ni Carl... But if he doesn't, Krystal I'm just one call away"
He said and smiled again.
That smile...
Damn that smile...
Parang ako yung nasasaktan sa ngiti niya
Pinunasan niya ang luha ko
"Wag ka umiyak, di naman ako mamamatay eh" Biro niya. Di ko alam kung matutuwa ba ako sa birong iyon o hindi.
"Is this the last time we'll hang out?"
"Krystal, this isn't. Why do you sound so sad? You're giving me false hopes Krystal"
Parang nanikip ang dibdib ko sa tinuran niya.
He sighed and took the fries from me.
"You don't have to be sad Krystal, stop making me a fool, let go of me, I'm not the ones your heart desires"
He patted my head.
"Hirap... Sobrang hirap"
I sobbed.
His warm embrace can't stop me from sobbing.
Sobrang sakit eh.
"Tahan na Krystal, you've been crying too much, be happy, smile, this woman has to smile. You have to go and look forward. You have Krista, you have... Carl..."
He paused and gave me a quick kiss on my forehead.
"You can't have it all sweetheart, so take advantage of what you have now and actually, I think I'm just a hindrance Krystal"
Bakit kung mag salita siya, parang di siya nasasaktan?
O...
Baka masyado lang akong apektado sa lahat, lalo na at aalis na siya dahil napalapit na siya sakin?
Mag la lunch na nang matapos ang drama naming dalawa ni Jon, he seems so happy and relieved, nasaktan nanaman ako sa thought na Wala na siya sa tabi ko.
Nakarinig kami ng tunog ng kotse at alam kong si Carl at Krista na iyon, half day lang kasi ang pasok ni Krista kaya ipinasundo ko na.
Nawala agad ang matamis na ngiti ni Carl nang makita ang kasama ko at bagkus nag tanong pa siya sa maangas na tono.
"Chill Carl, Wala ako dito para makipag away okay?"
"Then anong ginagawa mo dito?"
Hindi parin kumakalma si Carl, pina punta ko na si Krista sa kuwarto niya upang maligo at mag bihis dahil pawis na pawis siyang umuwi. Siguro ay nag laro nanaman siya at diko naman masisi dahil napaka sayang mag laro nga naman sa labas.
"Mag papa alam lang ako kay Krystal kaya ako andito"
"Hindi mo nanay si Krystal, Jon. "
Pambabara nito sa dating matalik na kaibigan.
"Alagaan mo tong mag inang to Carl, di mo alam kung anong sakripisyo ang ginawa ko sa mag inang to. Pantayan mo. Kung hindi, higitan mo nalang. Tutal doon ka magaling, sa pakikipag kumpetensya. Wag mo sanang biguin muli tong mag inang pilit mong binabawi. Ayoko man pero di na bale, alam kong aalagaan mo silang mabuti. "
Nginitian nito si Carl at ibinaling muli ang kaniyang tingin sa akin.
"Mag iingat ka Krystal, kung may kailangan ka, I'm just one call away.in just a heart beat I'll follow"
I hugged him tight, hindi nag salita si Carl. Tumingin lang siya sa amin.
Pati si Krista ay naki yakap na rin.
Ipinaliwanag ni Jon ang lahat kay Krista kaya naman etong si Krista ay todo hingi ng promises sa tito niya. Wala namang nagawa si Jon kundi umoo nalang, dahil sa totoo lang, masyado nang napalapit ang dalawa sa isa't isa.
Habang madamdaming nag papa alam si Jon kay Krista, napansin kong naka ngiti si Carl. Nang lingunin niya ako ay nginitian niya rin ako at ibinalik muli ang atensyon sa anak.
I didn't know things such as Jon leaving us will happen.....
