T-10

291 21 10
                                    

1 Ocak 2015..
Sevgili defterim;
Sana dün ani bir şekilde yeşil gözlü bir adama aşık olduğumu yazmıştım, bana deli demiş olabilirsin, yani evet birden aşık oldum diyerek konuya girdim. Ama merak etme, sana her şeyi anlatacağım.

Okulda sıramın üzerinde bir not buldum, bu notta bir adres yazıyordu. Ve bende merak edip okul çıkışı kırtasiyeden burayı araştırdım. Çok uzak değildi, ama param sadece gidiş yolu için yeterliydi.

Tüm belalar beni bulacak ya, aman yürürsün Hadise alışkınsın nasıl olsa dedim.

Bindim minübüse, bir yarım saat sonra gelmiştim.

Etrafta uzun uzun binalar vardı, biraz yürüdüm sonra ıssız bir yolda buldum kendimi.

İlk defa bu kadar cesurdum, o notu sırama kim neden koymuştu bilmiyordum ve merak ediyordum doğrusu.

Yol beni nereye götürdü bilmiyordum ama hava kararmaya başlamıştı. Yürüdüğüm onca yolu geri yürümeye devam ettim.

Kim ne diye koymuştu ki bu adresi?

Bacaklarım benden bağımsız hareket ederken karşı yoldan bir adam bana doğru yürüyordu.

Uzun boylu, sakalları özenle kesilmiş, yeşil gözleri..

Evet evet, gözleri yemyeşildi.

İlk başta korktum hatta öyle korktum ki hızlı adımlarla yürürken ne olur ne olmaz diye elimi yumruk yapmıştım.

Bu adama benim yumruğum işler miydi bilmiyordum ama.

"Umarım o yumruğu bana geçirmeyi düşünmüyorsundur."

Adımlarım yavaşladı.

Sesinde ki alay tonunu anlayabiliyordum.

Sinirle yüzümü ona çevirdim; "Neden olmasın?"

"Küçük hanım biraz vahşi galiba" dedi beni süzerek.

"Ne bu samimiyet tanışıyor muyuz"

"Tanışalım? Murat ben"

Elini uzattı. Ciddi ciddi akşam, bir ormanda tek başıma yürürken bir adamla karşılaşıyordum. Ve bu adam manyağın tekiydi.

"Memnun olmadı Murat" dedim ve arkamı dönerek.

"Adını söylemeyecek misin?" diye sorduğunda cevap bile vermeden yoluma devam ettim.

Öyle sıradan bir insan zannederek geçiştirdiğim adama aşık oldum, kim bilir ne zaman göreceğimi, belki de bir daha hiç göremeyeceğim bir insana aşık oldum."

Defterin kapağını kapatıp komidinin üstüne koydum.

Mazi öylesine derin bir yaraydı ki, Hadise'yi gördüğüm ilk anı düşündüm.

Etekli üniforması, iki tane örgülü saçları, çilleri, o kendini çok bilmiş konuşmaları..

Derin bir nefes alıp yatakta daha rahat uzandım.

Onu ve oğlumu bir an önce görme umuduyla gözlerimi kapattım.

📍

Çalan telefonumun sesiyle rahatsızca kımıldandım yerimde.

Yerimde doğrulup karşımda ki saate baktım.

04.22
Kimdi ki bu saatte?
Merakla telefonu elime alırken ekrandaki Hadise yazısı belirdi.

TOZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin