Maffia Girl ✓

25

"WAKKER WORDEN, WAKKER WORDEN" roepen Kate, Finn en Mason tegelijk. "HET IS VANDAAG GANGHUIS DAY." schreeuwt Mason. "Nigt." antwoord ik chagrijnig.  "Nou en, iedereen is er de hele dag al en niet alleen s'nachts dus is het gewoonlijk gang day in plaats van night dus hou je mond." zei hij "Officieel is het night dus flikker op met je day." zei ik terug en wou weer werden gaan slapen als Kate de dekens van mijn bed aftrekt. Ik kijk haar boos aan. "Laat mij slapen." zei ik. "Nee, vandaag moet gezellig worden en we gaan mee doen aan de ganghuis day dus we gaan zo koekjes bakken en versiering voor de kantine kopen en nu met je luie reed uit dat bed, maak je klaar en zorg dat je een beter humeur hebt dan nu." zegt Mason als een strenge vader. Ik kreun vermoeiend maar stap toch langzaam uit mijn bed om me te gaan klaar maken. "En zorg dat we niet te laat komen." zei hij er nog even streng achteraan voordat ze allemaal de kamer verlaten. Ik maak me klaar en zorg dat ik met een goed humeur de keuken binnen kom. Ik zag dat ze al begonnen waren met het deeg. Ik hielp ze en naar een uur lachen zaten de koekjes eindelijk in de oven. "Als we nu naar de winkel gaan dan hebben we de versiering en dan zijn de koekjes ook klaar als we terug komen." zei Mason. "Jij vind dit echt leuk hé?" vraagt Finn met een lach. "Jaa, altijd al gevonden en dit is de eerste keer met mijn vriendje dus vandaag moet leuk en speciaal worden." zei hij glimlachend en sloeg zijn armen van achter om Finn heen die verliefd naar Mason staarde. "Oke, laten we dan maar snel gaan." zei ik en gaf Mason een grijzende blik omdat ik zijn moment had verpest. Hij keek me met een dodelijke blik terug aan. Ik grinnikte en liep ze voor naar mijn auto. 

We liepen de bouw winkel in en liepen naar de versiering. We pakte allerlei verschillende gekleurde lampjes, discoballen, ballonnen, slingers, confetti, lampions voor aan het plafond en nog meer leuke versieringen. We liepen naar de hout afdeling waar zo'n leuk kraampje stond wat je zelf in elkaar kan zetten voor het drinken en eten. Wij namen die mee met verschillende kleuren verf waarmee we het kraampje konden verven. "Is dit genoeg?" vroeg Mason en keek in de karren, ja karren want in 1 paste het niet. "Is dat een serieuze vraag? hier kun je het halve ganghuis mee versieren dit is meer dan genoeg voor de kantine." zei ik verbaasd over de vraag of we wel genoeg hadden. "Laten we maar naar de kassa gaan en opschieten want de koekjes zijn denk ik bijna klaar en daar heb ik best wel mijn best voor gedaan." zei Finn. "Ja, tuurlijk." zei Mason en gaf Finn een kusje op zijn neus. We liepen naar de kassa en betaalde alles. Er moest een medewerker meelopen omdat we gewoon zo veel hadden dat wij het niet mee krijgen. "Uhh, hoe krijgen we dit in de auto, want dat kraampje is best groot en dan heb je de rest ook nog." zei Finn twijfelend. "Uhhh ja, dat is een goeie, dat gaat nooit passen." zei Kate. Ik en Mason knikte instemmend. "Milan bellen, hij heeft een grote auto met een grote kofferbak?" vroeg ik. Iedereen knikte instemmend. Ik belde Milan. Na drie piepen nam hij op.

"Heyy zusje, wat is er?" vroeg hij direct bezorgd. Ik grinnikte.

"Heyy broertje, je hoeft niet direct zo bezorgd te doen, ik sta hier alleen met Mason, Finn, Kate, mijn te kleine auto en teveel spullen die er in passen." zei ik.

"Oke, ten eerste ik ben ouder dus niet je broertje, ten tweede ik ben bezorgd want met jou weet je het nooit en je hebt nu een kindje in je buik. En ten derde je wil gewoon dat ik met mijn auto kom om wat van die spullen op te halen waarvan ik denk dat het voor de ganghuis day is en daar ook heen moeten?" vroeg hij.

"Ten eerste klopt maar broertje klinkt beter ten tweede ik red mezelf wel ook al ben ik zo gek en ten derde klopt maar ze zijn voor de ganghuis NIGHT." zei ik.

"Autist iedereen is er de hele dag en het houd toch gewoon in dat we gaan feesten omdat de maffia er nog is, goed gaat en ter ere aan alle leden. Het maakt echt niet uit of het nou night of day is." zei hij zuchtend.

"Laat mij gewoon een autist zijn, maar schiet op." zei ik.

"Ik was ondertussen gewoon bezig en ik ben nu onderweg dus doe rustig." zei hij geïrriteerd terug. 

"Nou sorry hoor, tot zo." zei ik nep beledigd.

hij grinnikte mompelde een tot zo terug en hing op. Na een paar minuten kwam de auto van Milan de parkeerplaats op rijden. Hij zwaaide naar ons en wij zwaaiden terug. Milan parkeerde de auto naast die van mij en stapte uit. "We moeten snel inladen anders verbranden de koekjes." zei Finn in lichte paniek. "De oven gaat vanzelf uit als de timer is verlopen dus ze worden hooguit wat bruiner." zei ik geruststellend tegen Finn die opgelucht keek. Hij raakt heel snel gehecht aan iets en vind het jammer als iets dan mislukt of niet goed gaat dat heb ik wel gemerkt gister en vandaag maar dat is juist schattig en daarom passen Mason en Finn ook goed bij elkaar. "Inladen dan maar?" vraagt Kate. Iedereen knikt en we beginnen de twee auto's vol te laden. "Jezus, hoeveel hebben jullie wel niet gekocht." zei Milan en kijkt naar al die spullen. "Uhh veel." antwoordde Mason vrolijk. "Ja dat zie ik." zei Milan grinnikend. Wanneer alles in de auto zitten stappen we in. "Op naar de koekjes en dan naar het ganghuis." schreeuwt Mason door de auto. Iedereen juicht, zelfs ik. Ik zet de muziek hard aan en iedereen zingt mee. We halen de koekjes op die nog niet aangebrand waren en rijden direct door naar het ganghuis waar de voorbereidingen voor het feest al aan de gang zijn. Het is nu nog ochtend. Het feest begint om twee uur maar de meeste mensen komen wel wat later. Jake, Cameron en Lizzy die hiervoor nog terug is gekomen, naar buiten. Iedereen omhelst elkaar en de vrolijke sfeer zit er al goed in. "Kom we gaan de kantine versieren." zei Lizzy en trok ons mee naar de auto's waar we alle spullen uit pakken en naar binnen brengen. Zoals voorspeld hadden we na we de hele kantine hadden versierd nog een groot deel van alle versiering over. "Zullen we dan ook de gangen van de ingang tot hier versieren." vroeg Jake. Iedereen knikte. Zelfs nadat we de gangen hadden versierd hadden we nog versiering over. Overal hingen slingers, ballonnen, lampions en disco lichten. Er was ook een dj die zorgde voor de muziek. Bij de bar kon je van alles aan eten en drinken halen. Het is nu bijna half 3 en  er zijn al wat mensen binnen gekomen. Het feest gaat door tot vannacht, eerder morgen ochtend om 5 uur. Ik kom veel gangleden tegen die ik al lang niet meer gezien had. 

Het is nu half twaalf 's avonds. Ik zit samen met Jake, Milan, Jay, Lizzy, Kate en nog wat andere mensen uit de gang bij de launch banken die in de hoek van de kantine staat. Cameron is een meisje aan het aflebberen aan de andere kant van de kantine en Mason en Finn die zijn naar een logeerkamer gegaan, die zien we de komende tijd niet meer hier. "He Lex en Kate, wanneer komen Nathan en Ryan weer terug?" vroeg Jake. "over een paar dagen." antwoordde ik. Kate knikte. "Ik mis hem wel maar we appen, bellen en skypen veel." zei Kate. Ik knikte. "Ik ook." zei ik. Opeens komt mijn vader binnen wandelen. Zijn ogen gaan over de menigte en stopt als mijn ogen met de zijne kruisen. Hij krijgt een woedende blik in zijn ogen. Hij komt dreigend op mij aflopen. "Ik ga even naar mijn vader." zei ik kijkend naar mijn woedende vader. Ik sta op en loop richting hem. "Laten we ergens anders praten." zei ik emotieloos en liep hem voor de kantine uit. "WAAROM HEB JE CORNELIA IN DE KERKERS GEGOOID" zei hij woedend. "Ik heb haar er niet in gegooid." zei ik grijnzend. Ik zag hem nog bozer worden als het kan. Opeens voel ik een brandend gevoel op mijn wang waar hij me net heeft geslagen. Ik kijk hem kil aan. "Ben je zo laag?" vroeg ik hem emotieloos. Hij kijkt me gewonnen aan. "Zij heeft verdomme die fucking brieven geschreven en jij wou met dat fucking laag wijf gaan trouwen, ik ben blij dat ik dat wijf niet meer hoef te zien!!" zei ik boos. Hij keek mij ook woedend aan. "Vanaf nu ben je officieel mijn dochter niet meer, ik hoef je nooit meer te zien." zei hij nu ook boos. "Ik weet niet of je het boeit maar je bent nooit mijn vader geweest en ik weet niet hoor mij ik ga hier niet weg." zei ik en liep weer terug de kantine in. "Was dat pap?" vroeg Milan die naar me toe kwam. Ik schudde me hoofd. "Nu niet meer." zei ik. Hij trok me in een knuffel. "Wat heeft hij gedaan?" vroeg hij bezorgd.  "Hij was boos want Cornelia zit in de kerkers omdat ze ja die brieven schreef. Ik lokte hem uit wat voor hem blijkbaar de druppel was. Toen sloeg hij mij waardoor ik weer boos werd. Ik heb toen van alles gezegd over Cornelia en hem. Daar was hij weer niet blij mee en zei dat ik zijn dochter niet meer was en dat hij mij nooit meer wil zien" zei ik en sloeg mijn armen om hem heen. Hij wreef over mijn rug. "Klootzak wat het is, het komt wel goed zusje." zei hij geruststellend. Ik knikte

Het is nu vroeg in de ochtend ik ben onderweg naar huis met een slapende Mason en Finn die ik nog uit de slaapkamer moest halen waar je liever niet bij wil zijn. Ook Kate ligt ook te slapen, ze heeft iets te veel gedronken waardoor Jake en ik haar samen amper in de auto kregen maar het is gelukt. Zelf ben ik ook moe en ga straks direct slapen. We hebben vandaag nog. Morgen moeten Mason en Finn al weer weg en de dag daarna komen Nathan en Ryan weer terug. 

🃏