» 𝐞𝐯𝐞𝐫𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐬𝐭𝐚𝐫𝐭𝐞𝐝 𝐟𝐫𝐨𝐦 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐝𝐚𝐲 [2]

•24•

ჩემო საყვარლებო , 3 თვეს გადავახტები , ამ სამთვეში კი მოხდა გოგოების კონცერტი ასევე ბიჭებისაც, მარის წუწუნის მოსმენა შუგასთან,  ეხლა დავწერ 3 თვის შემდეგ , იმედი მაქვს ისიამოვნებთ და ბოდიში ამისთვის უბრალოდ იდეები გამითავდა თუ როგორ გავაგრძელო :((💞
_________________________________________

3 თვის შემდეგ...

" სალლ ჩაალაგე მარის ტანსაცმელებიი??" კითხა თეჰიონმა როცა თეჰიონი და სალი მარის და შუგას სახლში იყვნენ
" კიი კიი მალე ჩამოვალ , ყველა საავადმყოფოშია??" იკითხა სალიმ მარის ოთახიდან
" კი დროზე ვერ მივუსწრეებთ" თქვა თეჰიონმა და სალიმაც ბოლო ნივთი ჩადო ჩანთაში და დაბლა ჩავიდა
" მომეცი მე დავიჭერ წამოდი " უთხრა თეჰიონმა კარები გაუღო და თავისი მანქანით წავიდნენ საავადმყოფოში
____________

" სად არიან ამდეენი ხანიი" ნერვიულად დადიოდა მაკო დერეფანში და სალის გამოჩენას ელოდა
" მოვა პატარავ არაფერი მოხდება ცუდი" უთხრა ჩანიოლმა და შუბლზე აკოცა
" ჰო მარა შუგამ თქვა რო მარის ის პლედი უნდა " თქვა მაკომ
" მოვალთო მალე ეხლა ველაპარაკე " უთხრა ყველას ნამჯუნმა
" ძალიან კარ ეეე მოვიდნენ" თქვა ჯიმინმა და ყველამ სალისკენ და თეჰიონისკენ გაიხედეს
" ღმერთს მადლობა რო გამოჩნდით მომეცით პლედი" უთხრა პალატიდან გამოსულმა თეჰიონმა
" კარგად მიდის ბავშვი მალე გაჩნდება " უთხრა მინჰომ
" სახელი მოიფიქრეს?" კითხა სალიმ
" ჯერ ვერა " უთხრა ჯანქუქმა, და თინას თავი მხარზე დაიდო
" აუ ნეტა გოგოა თუ ბიჭი" იკითხა ნუცამ
" ვერ არიან ორივე არ გვეუბნებიან" თქვა ჯინმა
" რა გიკვირს ეს ხო შუგა და მარია" თქვა სიცილით ჰობიმ
" ქორწილი როდისთვის დაგეგმეს?" იკითხა ნინიმ
" ბავშვი რო გაჩნდება ესე 1 თვეშიო ალბათ" უპასუხა ბანგ ჩანმა
" ისე ფანებმა რა კარგად მიიღეს ეს ამბავი გამიკვირდა " თქვა სალიმ
" ჰოო არც ჩვენ მოველოდით ეგრე კარგად თუ მიიღებდნენ" თქვა ჯინმა
" ეგ კარგია " უპასუხა თეჰიონმა
" თქვენ როდის აპირებთ ერთად გადასვლას ჰო ამბობდით გვინდაო" უთხა ნინიმ თინას და ჯანქუქს
" გვინდა მარა ჯერ ადრეა ვფიქრობთ" უპასუხა თინამ
" ნუ ეს ასე ფიქრობს მე ვფიქრობ დროა " თქვა ჯანქუქმა თინამ კი მკვლელი მზერა ესროლა , ჯანქუაიც კი იქვე მიყუჩდა რაზეც ყველას გაეცინა
" შუგაა შუგა როგორაა რახდება რავითარებაა" ერთიანად მიაყარა კითხვები ჰობიმ როცა შუგა დაინახა
" კარგადაა ყველაფერიი მაქსიმუმ 2 საათში გაჩნდეს ბავშვი , ეხლაც არ მჯერა რო მამა ვხდებიი " თქვა სიხარულით შუგამ
" არც ჩვენნ გვჯერა საწყალი ის ბავშვი" თქვა ჯანქუქმა , ამაზწ კი შუგამ ფეხებშუა ამოარტყა ოდნავ მარა მაინც ეტკინა
" პირველი შენზე უფროსი ვარ მეორე უკვე მამა ვარ და აი შენ წიწილა უნდა გაჩუმდე ხოლმე" უთხრა შუგამ
" წადი მარისთან მარტო ნუ დატოვე" უთხრა ბანგ ჩანმა
" შენც ჩუ" საჩვენებელი თითი აუქნია შუგამ
" შუუგაააააააააა" პალატიდან ყვირილი გაიგო შუგამ რაზეც შეხტა
" ჩემი წასვლის დროაა მოვდივააარრრ" უყვირა და ისევ პალატაში შევიდა
" არაფერი ეშველებათ საერთოდ არაფერიი " თქვა სიცილით მინჰომ
" ეჰ ვიციით" თქვეს ყველამ
" მშია" თქვა ნინიმ და ბანგ ჩანთან მივიდა და ზემოდან ახედა
" ჩემს პატარას მოშივდაო?" კითხა ბანგ ჩანმა და ნინის სახე მის დიდ ხელებში მოიქცია
" კი" ტუჩები გამობზიკა პატარა ბავშვივით ნინიმ
" წამოდი ვჭამოთ, თქვენ ჰოარ გშიათ" კითხა ბანგ ჩანმა ყველას
" არა არაა მადლობა" უთხრეს ყველამ
" მაშინ წავედით ჩვენ" უთხრა ბანგ ჩანმა ნინს ხელი გადახვია და საავადმყოფო დატოვეს
_________________