Chapter 6

317 13 12
                                    

VI: Lose

"I'm so sorry for what happened" hingi ko ulit ng paumanhin

Kanina nang magising ako ay sinabi nina Mommy na naganxiety attack na naman ako. My parents explain to them na something happened when I run away with boyfriend dati. Hindi na nila dinetalye, siyempre it was a lie.

Ayaw na namang maungkat ang tunay na nangyari kaya patuloy ang pagsisinungaling namin. Humingi din ako ng tawad kay Daddy dahil nasugatan ko siya.

"Isasama na namin siya pauwi" deklara ni Mommy na nagpabangon sa akin.

"My, hindi pwede!"

"Your life is not safe here, Aurealia. We need to go home"

"And my life is safe there, ganoon ba?"

Mas lalo akong delikado doon, doon siya nakatira, mas madaling malaman na nandoon ako.

"Then we will stay here" umiling ako.

"Mommy, daddy, ayos lang ako. That incident is nothing, aksidente iyon at walang may gustong mangyari and what happened to me earlier, I'm just shock. Trust me, My"

Hindi nagsalita si Mommy. Nagpacute pa ako para lang pumayag siya.

"Daddy please?"

"Aurealia, kung hindi ka uuwi, then we will stay" matigas na sabi ni Mommy.

"You don't trust me? Hindi niyo na ako love? May bago na kayong love? I'm not your princess anymore?" Umupo si Mommy sa kama at sinapo ang aking mukha.

"You are, Aurealia, you are. But Princess is meant to be taken care"

"My, si Rapunzel hindi inalagaan ng parents niya, because ninakaw siya. Just think of it, na ikinasal na ako. 'Di ba pag ikinakasal ay naglilipat bahay?"

Bumaling ako kay Daddy dahil bigla siyang naubo.

"Let's not talk about marriage yet"

"Pero dad!"

"We will allow you to stay here okay? Uuwi kami bukas"

Pumalakpak ako sa tuwa. Yey!

Bukas ng umaga ay pwede na daw akong ma-discharge kaya bukas din ang uwi na lang.

Hindi naman sa ayokong makasama ang pamilya ko but I don't want them to know how stupid their daughter is. Ayoko ring malaman nila ang mga struggles ko. They may spoil me, but they always shelter me. Ayaw nila akong nasasaktan.

Humingi rin ng paumanhin sina Tita at Tito and promise to take care of me. Bibigyan nila ako ng isang boduguard and will sure na hatid sundo talaga ako. They even tracking that motorcycle who almost hit me. They even fired the guards dahil bakit may nakapasok na unregistered na motor.

Kung ganoon kastrict ang school at may nakalampas pa rin, then the one who's behind it is someone who have a higher rank. Una pa lang si Rogue na ang suspetsiya ko at mukhang tama ako.

Tito Broke even warned his sons, kapag may mangyari pa raw sa aking hindi maganda sila ang mananagot. Hindi na ako umapela, may kasalanan din sila.

Monday ay pinili kong hindi muna mag violet at sa halip ay magitim. Nakaitim ako fron head to toe, nilugay ko lang ang aking buhok, siya ilang minuto ang inilaan ko sa pagaayos ng aking bangs.

Ipinadala ni Tita ang lunch ko kay Brix pati ang gamot dahil nakalimutan ko kaya wala akong choice kundi ang pumunta sa tambayan nila and as usual nandoon na naman si Ara.

"I've heard na-ospital ka" hindi ko siya sinagot. I'm waiting for Brix kasi hindi niya alam saan niya inilagay ang gamot ko.

"I'm sorry for what happened"

Last Section: Venomous cureTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon