Chapter 4

985 79 5
                                    

Maymay POV

I don't deserve his kindness.

Pero likas kasing mabait si Edward. Ito ang dahilan kung bakit ko nagawa ang ginawa ko sa kanya five years ago.

Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa cashier kung saan inorder niya ang aking kape. Natatandaan pa rin pala niya ang mga paborito ko.

He looks really good. Mas gwapo, mas matured kumilos. May confidence na.

Nagbago lang ang kanyang mga mata. Nawala na ang kinang nito. And I hate myself more for making him this way. I have to go. Ayoko na siyang masaktan pa.

I've done enough.

Kakatayo ko pa lang mula sa upuan ng dumating na si Edward at pigilan ako na makaalis.

"Where are you going?!"

"I'm sorry, Edward. I can't do this."

"Stop! I think I deserve at least 5 minutes of your time. I want answers. I want to move on. At hindi ko ito magawa dahil hindi ko alam kung saan ako nagkamali."

"Edward..."

"Sit down, Maymay...Please?"

"Okay."

Huminga ako ng malalim. Sumasakit pa rin ang ulo ko kaya minamasahe ko ang aking sintido.

"Drink your coffee, first. And take your time," sabi niya.

"Thank you."

Hinigop ko muna ang aking kape. Pagkatapos, tumingin ako sa kanya. Seryoso ang kanyang mukha. Gaya kanina, wala itong bahid ng kahit anong galit.

"Naalala mo ba yung time na palagi akong nahihilo at nanghihina?"

"Yeah."

"Nagpatingin ako noon sa doktor. For precaution. And my worst fear was realized when the doctor told me I was sick. With leukemia."

"My God, Maymay!"

"Natatandaan mo rin ba si Papa? Palaging naglalasing, hindi na nagtrabaho, na para bang ayaw ng mabuhay since mamatay si Mama?"

"Naisip ko, ayaw kong maging ganito rin ang buhay ni Edward. Kung may magagawa lang ako. Naisip ko, kung hindi mo ako makikita sa ganung sitwasyon...yung hindi mo mararanasang maging helpless. Without hope. I could spare you from all of that and I did what I had to do."

_____________

Edward POV

And all this time, I was thinking you were just a cold-hearted bitch. I should have known better.

"Maymay, you should have talked to me. That should have been my decision to make, not yours."

And I would do anything, everything to help you. You shouldn't have been alone.

"I know. I know, Edward. I know that now."

"Are you okay, now?"

Kahit natatakot ako sa magiging sagot niya, I need to know. Kahit ano pa ang magiging sagot niya, it won't matter. Hindi ko na siya hahayaang mawala ulit sa buhay ko.

________________

Maymay POV

"Alam mo bang a week after our break-up, I looked for you? Bigla kang nawala na parang bula."

"I went to Manila. My other best friend is there."

"Marco. Bakit hindi ko naisip yun? Lahat na pinagtanungan ko, wala silang maisagot."

"Maymay, you did not answer my question."

"Why did you leave?"

"Because... you didn't give me a reason to stay."

Pero merong reason. And I was too late to tell you.

12.19.2019


Passenger Seat (Completed) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon