1.Bölüm

29 4 3
                                    

Evet herkese merhaba!
Bu benim ilk hikayem olacak okurken ona göre yorum yaparsanız sevinirim. Yorumlarınız benim için değerli. İyi okumalar!!
.
.
.
.
.
.

     Sabah o aptal alarm sesiyle uyanıp yine yatağımda öylece oturup hayatı sorgulamaya başladığım günlerden biri bugün. Adım Ece 13 yaşındayım 1.50 boyunda minicik bir kızım ve seneye bir liseli olacağım! 8 yıldır birlikte olduğum arkadaşlarımdan ayrılacağım. Bundan daha kötü ne olabilir ki!
   
    Yarım saattir yatağımda bunları düşünüyordum. Sonunda hazırlanmaya karar verip banyoya girdim. Aynadaki görüntümü görünce gülmeye başladım çünkü komik bir suratım vardı. Tekrar odama geldiğimde Ege'nin hala uyuduğunu fark ettim. Ege benim ikizim. O benim tek dayanağım tek güvendiğim... Onun gibi bir kardeşim olduğu için çok şanslıyım. Ranzaya tırmanıp Ege'yi sessizce çağırdığımda hemen uyanıp o da hazırlanmaya başladı. 
    
      İkimiz de odamızdan hazır bir şekilde çıkıp doğruca mutfağa yöneldik. Annem kahvaltıyı hazırlayıp tekrar uyumuştu. Kahvaltımızı da yaptıktan sonra dişlerimizi fırçalayıp bahçede servisi beklemeye başladık. "Ece bir şey mi oldu?" Ege bir anda beklemediğim bir soru yöneltince kalakaldım. Ama aslında bu soruyu sormak için geç bile kalmıştı. "Neden öye dedin ki şimdi?" dedim hızlı hızlı konuşarak. "Belli işte olmuş bir şey. Birkaç gündür okulda çok sessizsin. Sen böyle değildin kızım. Sınıfın maskotusun sen kendine gel! Biri canını sıkacak bir şey yapmadı değil mi?" dedi sinirlenerek. "Hayır be kim ne yapacak..." kısa bir sessizlikten sonra gözlerime korkuyla bakan Ege'yle konuşmaya devam ettim, "Ben... Sadece... Sınıfımızdan nasıl ayrılacağımı düşünüyorum Ege. Çok zor olacak! Nasıl dayanacağım, biz onlarla aile olduk ya ne olacak böyle?" ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Çok zordu çok... Ege de üzgündü. Derin bir iç çekerek cevap verdi, "Haklısın kardeşim. Ama yapabileceğimiz bir şey yok ki. Biz derslerimize odaklanıp birlikte aynı liseye gitmeye bakalım. Bozma moralini. Ben hep senin yanında olacağım kardeşim... Farklı şehirlerde farklı okulları kazansak bile her saniye mesajlaşacağız, konuşacağız tamam mı? Seni çok seviyorum." al işte ağlıyorum. O kadar kötü olmuştum ki Ege'ye cevap bile veremiyordum. Tek yapabileceğim şey ona sımsıkı sarılıp sakinleşmeyi beklemekti... Ben de öyle yaptım.

.
.
.
.
.
.
Şimdilik bu kadar. Umarım güzel bölümler yayınlayabilirim. Sizleri seviyorum. 🎈🖤

İkizimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin