Soldiers (Ολοκληρωμένη)

κεφάλαιο 29

-κοριτσι κορίτσι!!! Φώναξε η γιατρος και έβγαλε το μηχανιμα από την κοιλιά μου

Κοριτσάκι πόσο το ήθελα τον έβλεπα από δίπλα μου να με κοιτάζει βουρκωμενος και να μου χαμογέλαει

-Μωρο μου είπε και ρουφιξε την μύτη του δεν ξέρεις πόσο ευτυχισμένο με κανεις από την ημέρα που σε γνώρισα

Άπλωσα το χέρι μου και σκούπισα ένα δάκρυ που έτρεχε στο μάγουλο του

-Το ξέρω είμαι τόσο τυχερή που σε εχω...

Πέρασε λίγη ώρα πληρώσαμε την γιατρό και μετά πήγαμε για πίτσα
Περιττό να πω ότι μόνο εγώ εφαγα...

-Θες; Είπα με μπουκομενο το στόμα

-Οχι δεν πειναω είπε και με κοίταζε με νεύρα εγώ του έριξα ένα στραβό χαμόγελο και επέστρεψα στην πιτσα μμμ πεντανόστιμη γενικά μπορώ να πω ότι τρώω στην κυριολεξία ότι μα ΟΤΙ βρω μπροστά μου

-Μιχαλη?
-Μμ
-Ελα να γίνω βόδι?
-Δεν λέω έχεις ήδη
-Αντε ρε βλάκα είπα και του πέταξα μια χαρτοπετσέτα στην μούρη εκείνος πρόλαβε να πάρει ένα κόμματι πίτσα στο χέρι του και με κοιτούσε με χαμόγελο νικητή ενω εγώ κοίταζα σαν ηλίθια

-Τι έκανες ποταπό σκουλίκι!??? Γαμωωω το ήθελα αυτό το κομμάτι 😭😭

-Εχεις φάει μια μισή πίτσα μπαστα λίγο θα γίνεις βόδι που λέγαμε είπε και δάγκωσε λίγο από την πίτσα

~6 μήνες μετα~

Ξύπνησα με έναν τρομερό πόνο στην κοιλιά η αλήθεια είναι ότι σιγά σιγά η γιατρός μου είπε να προετοιμαζομαι έχω μπει στον μήνα μου και μου είπε να προσέχω πολύ γιατί αναπασα στιγμή μπορεί να συμβεί εντομεταξυ έχω τόσο καιρό στα πόδια μου και το καμάρι μου διαβάζει στο ίντερνετ συνέχεια το "πως θα διαπεδαγωγησω την κόρη μου ώστε να μην κάνει ποτέ της σχέση" τώρα σε πιο σαϊτ τα βρησκει δεν έχω ιδέα

-Καλα τι στο καλό διαβάζεις τόση ώρα?
-Σου είπα τρόπους δολοφονίας
-Καλα είναι ακόμη αγέννητη η κοκόνα σου μην κανεις έτσι
-Ναι ναι καλά λέγε εσύ από τώρα αρχίζουν αυτά λες στο μαιευτήριο τα κορίτσακια να τα βάζουν ξεχωριστα από τα αγορακια???
-Τι ακούω Παναγια  μου!!!!!
-Παψε δεν ξες εσύ...

Ρολαρα τα μάτια μου και πήγα να φτιάξω ένα τοστ αλλά την στιγμή που άνοιξα το ψυγείο μου ήρθε να λυπωθημησω κρατήθηκα από την πορτα και πήγα να φύγω αλλά με έπιασε ο Μιχάλης

-Εισαι καλά μωρο μου???
-Ναι μάλλον ζαλίστηκα λίγο
-Πονας καθόλου?
-Ναι είναι η αλήθεια ότι ώρες ώρες νιώθω σαν να με σουβλίζουν
-Υπομονη μάτια μου όλα μαζί θα τα περάσουμε ναι?
-Ναι μωρό μου

Έσκυψε και μου έδωσε ένα απαλό φιλί στα χείλη φιλιομασταν για αρκετή ώρα μέχρι που ένιωσα κάτι
Τον πέταξα δίπλα μου και με κοίταξε με απορία

-Βλεπω ενθουσιαστικες...
-Α γι'αυτό λες ε τι να κάνω ρε μωρό μου έχω τρέλαθει στις χεριες εδώ και 9 μήνες
-Περιμενε λίγο ακόμη και θα στο ξεπληρώσω

Το βράδυ~

Ένιωσα ένα δυνατο πόνο και ξύπνησα τον Μιχάλη
-Τι εγινε????
-ΓΕΝΝΑΜΕΕ!!!!