Olağanüstü Sen

5

Babamın fırlattığı vazonun parçası koluma girsede sesimi dahi çıkarmadım çünkü, söylediği sözler bu vazo parçasından bile daha acıtmıștı canımı.

-Babam- "SEN NE SANIYORSUN DA EVLENMEK İSTEMİYORSUN!?"

-İklim- "ya baba n'olursun biraz beni anla sevmediğim biriyle evleneceğim..."

Anlamasını beklemiyordum bunları söylerken hoş anlamamıştı ki zaten...

-Babam- "hah sen daha düne kadar bitip ölüyordun çocuğa!"

Yüzüme inen sert tokat yere yapışmama Sebep olmuştu babam son sözünü söyleyip, arkasına dahi bakmadan odamdan çıktı...

-Babam- "Senin yüzünden bu hisseleri asla bozmayacağım!"

Üstüme gecenin serinliğine karşı hiç bir şey almayarak, dışarı çıktım daha doğrusu kendimi dışarıya fırlattım.

Nereye gittiğimi dahi bilmesem de, kaçıp gitmek istemiştim. Para karşılığı satılmak hemde öz baban tarafından, saat ötüp durduğu için sinirlenip çıkardım saati. Neden böyle bir baba? Neden...

Okulun parkına doğru ilerlerken banklardan birinde oturan özgürü görmüştüm.

Özgür beni gördüğü anda koşarak yanıma gelmişti. Ne olduysa hemen gelip, koluma bakmıştı...

-Özgür- "ı-iyimisin!?"

Yoo çok kötüyüm...

-İklim- "iyiyim"

Bana doğru bir adım atıp, kollarını belime bastırıp sımsıkı sarıldı bir an kemiklerimin kırıldığını bile zannetmiștim.

-İklim- "Kemiklerimi kıracaksın"

-Özgür-"seni çok merak ettim anlıyor musun çok..."

Sesi o kadar telaşlı çıkmıştı ki, o an kendimden nefret ettim babama karşı çıkamadığım için susup kaldığım için. Üzerindeki ceketi çıkarıp bana giydirmiști havanın soğukluğu bir nebze de olsa hissetmemeye başlamıştım...

-İklim- "Ama sen?"
-Özgür- "Ben üşümem merak etme"

Koluma doğru ben de döndüğümde gelen cam parçasının, kolumu yardığını gördüm...

-İklim- "İyide sen nasıl?"

-Özgür- "Herșeyi anlatacağım ama ilk önce hastaneye gidelim, kolun çok kötü olmuş iklim"

~Bir kaç saat sonra~

-İklim- "Hadi ama merak ediyorum artık anlat?"

-Özgür- "Çok sabırsızsın farkında mısın, her neyse anlatacağım ama iyi misin?"

-İklim- "İyiyim özgür ama sen şuan her şeyi anlamazsan meraktan bu güçsüz kalbim acıyacak"

Dudaklarımı büzdüğüm anda dudaklarıma bakıp gülümseyip, dudağıma yapışmasını beklemiyordum tabii.

2 saniyeli süren kısa ömürlü öpücükten sonra, gözlerimi yavaşça açtım. Özgür benden çoktan uzaklaşmış sırıtıyordu, of kabul biraz daha uzun sürmesini hayal etmiş olabilirdim.

-Özgür- "başlıyorum o zaman"

Gülümseyip ellerimi yüzüme koydum ve pür dikkat onu dinlemeye başladım.

-Özgür- "bundan bir kaç gün önce seni rüyamda gördüm, ve Arda itiyle kavga ediyordunuz bir kaç gün sonra da rüyamda gördüğüm şeylerin aynısı oldu, Kabul ediyorum bu biraz saçma ama bugün de seni babanla kavga ettikten sonra parka giderken gördüm uyanır uyanmaz koşarak parka gittim ve seni gördüm işte öyle devamını zaten biliyorsun... "

E ozaman benim evleneceğimide biliyor olması gerekiyordu... Nolur bilmiyor olsun olmalı...

-İklim-"Özgür... "

-Özgür-"hı"

-İklim-"Özgür... "

Özgür-"hı"

-İklim-"Özgür... "

-Özgür- "ne söyleyeceksen söyle yarım saattir özgür özgür adımı mı ezberliyorsun bakim sen?"

-İklim- "Şey babamla benim ne için tartıştığımızı biliyor musun?"

Özgürün yüzü kasılmaya başlarken, cevabı anlamıştım.

-İklim- "anladım..."

-Özgür- "İklim onu seviyorsan-"

-İklim- "Saçmalama istersen, onu sevmiyorum, aslında başkasını seviyorum."

Boynundaki damarlar belirginleșirken, çaktırmadan da olsa sırıttım. Eh birazcık oyun oynamaktan kime zarar gelirdi ki?

-Özgür- "Kimi?!"

-İklim- "Sır"

Ağzıma bir fermuar çekip arkama yaslandım, tam öfkeyle cevap vericekken içeriye kurtarıcım olarak ilan ettiğim hemşire girdi.

-Hemşire- "sizi dışarı alalım"

Özgüre doğru bakarak söylemişti ki özgür hemen dışarıya çıktı...

Özgür kapıdan çıktıktan bir kaç dakika sonra bir mesaj geldi.

-Özgür- "Senin evlenmene asla izin vermeyeceğim iklim."

°~°