Cambridge

hoofdstuk 3

Lola's pov

Als ik me omdraai, zie ik een getinte jongen staan, hij heeft een indianentattoo op zijn arm, en een blonde pluk in zijn kuif. Ik herken hem meteen, Calum. "Calum, wat doe jij hier?" vraag ik verbaasd. Sem kijkt me vragend aan. "Wie the fuck is hij?" fluistert Sem in mijn oor als hij achter me komt staan en zijn armen om mijn taille slaat alsof hij wilt duidelijk maken dat ik van hem ben. "Ik ben Calum, ik heb bij Lola in de klas gezeten voor een paar jaar. Toen ben ik terug naar Azië verhuisd, maar sinds twee maanden ben ik weer terug" zegt Calum. Shit, hij had Sem dus gehoord. "Wat leuk je weer te zien! Sorry, maar we hebben een beetje haast nu, ik bel je later nog wel!" zei ik, niet wetende wat te doen met de situatie. We namen afscheid en ik liep Tilburg verder in met Sem.

Terwijl ik de straat in staar, gaan mijn gedachtes terug naar de tijd dat Calum nog bij me in de klas zat. Of, beter gezegd, de tijd dat we samen waren. Calum en ik waren niet van elkaar af te krijgen, waar Calum was was ik en waar ik was was hij. Totdat hij ineens met het bericht kwam dat hij bij zijn vader in Azië moest gaan wonen. Het had gevoeld alsof er een grote kogel door mijn hart was geschoten. Calum zou verhuizen naar de andere kant van de wereld, en er was niets aan te doen of veranderen. Hij moest weg, hij kon niet anders. Het was een kwelling geweest om afscheid te nemen en om eroverheen te komen. "Is er echt niets?" de stem van Sem haalt haar ineens uit gedachten. "Je bent nogal afwezig vandaag, voel je je wel goed?" vraagt hij. "Oh, uuh jahoor! Prima" antwoord ik maar. Het laatste wat hij nu wilt horen is natuurlijk over hoe die Calum nou mijn ex was, terwijl wij samen ons aan het voorbereiden zijn op onze vakantie. Focus lo, Calum is verleden tijd. Het lukte Sem gelukkig om over een ander onderwerp te beginnen wat haar genoeg boeide om de rest van de dag niet meer aan Calum te denken. 'S avonds in bed kan het haar maar niet met rust laten. Waarom heeft Calum niets meer laten horen vanuit Azië? Waarom is hij terug gekomen? En waarom is hij uberhaupt weg gegaan? Nooit heeft hij haar antwoord kunnen geven, hij begon altijd over een ander onderwerp. Op het vliegveld hadden ze afscheid van elkaar genomen, met als doel niet uit elkaar te gaan. Toch liep dat al snel mis, iedere brief die Lola stuurde kwam weken later pas aan, en negen van de tien keer kreeg ze er geen reactie op. Als ze ernaar vroeg in een brief, werd haar vraag totaal genegeerd. Uiteindelijk had ze besloten om het uit te maken. Wat heb je aan je vriendje als hij uit het niets verhuisd naar Azië, je niet wilt vertellen waarom en je niet eens zeker weet of je hem nog wel ooit zal zien? Juist ja. Heeel erg weinig. Ze had het geaccepteerd, en was verder gegaan met haar leven. Tijdens het uitgaan was ze Sem tegen gekomen, en zij waren nu al zo'n 2 jaar samen. Toch kon ze haar vragen over Calum ineens niet meer onderdrukken. Alsof door de ontmoeting een oude doos open was gegaan, die vroeg om antwoorden.