Prologue

78 28 39
                                    


Prologue

Mike never asked about anything from me.
And so am I.
But the time that I've lost something, Mike asked me about one thing.
And that one thing made me happy everyday.
He helped me with everything.

But the problem is...
It really hurts whenever
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
he makes me special for nothing.

Flashback

"Huwag ka ng umiyak, nandito lang ako sa tabi mo. Hindi lang ngayon, hindi lang bukas, kundi habambuhay. Bestfriends forever nga, 'di ba?"

Iyan. Iyan ang mga huling salitang narinig ko mula sa kanya bago niya ako iniwan.

Iniwan upang makalayo ba sa mga problema?

Iniwan upang umiwas?

Iniwan upang makalimutang ang bestfriend niya ay may gusto sa kanya?

Ito na nga ba kasi ang kinatatakutan ko eh, isa sa mga kinatatakutan ko...

na posibleng mawala ang aming magandang samahan bilang magbestfriends kapag nalaman niyang may gusto ako sa kanya.

Pero, alam niya nga ba?

Kung hindi niya naman alam, bakit niya ako iniwan? Bakit umalis na lang siya bigla nang walang pasabi?

Hindi ko alam kung 'yun nga ba ang dahilan at umalis siya.

Pero sa palagay ko kasi, may posibilidad.

Kasi, habang nagtatagal bago ko siyang huling makita ay parang matamlay siya, walang ganang makipag-usap sa akin at laging may dalang ekspresyong lungkot sa kanyang mga mata.

.

.

.

.

.

.

.

Hindi ko alam, nalulungkot ako. Nagagalit.

Pero wala...

as time geos by,

unti-unting nawala ang aking mga natitirang pag-asa na makita pa siya.

Hindi na siguro talaga kami babalik sa isa't isa bilang magbestfriends.

Kinalimutan ko na lang na bestfriend ko siya.

Siya ang first crush ko pero wala na 'yun.

'Yun na lang 'yun...

Mga segundo, minuto, oras, araw, buwan, taong mayroon kaming memories bilang matalik na magkaibigan.

Balewala na lang.

Wala na...

Wala na...

Wala na...

hanggang doon na lang.

Tapos na ang kuwento ng magbestfriends;

it turns out to be a sad ending for us.

He's just a stranger in my dream from now on.

And I am willing to search another one who is right for me that I'll never fall to and to begin again a new story that will never end.

----

A/N:

Hi po! who's reading? Comment "me" :D

One ThingWhere stories live. Discover now