Dönüşüm

3

Öncelikle Taehyung'un yanına gittim. Beni görünce direk sarıldı belli ki gerçekten korkmuştu. Onu teselli edip diğerlerinin yanına gittim. Namjoon yüzünü benden gizliyordu. Bir şey bildiğini düşündüm.

JK: Namjoon hyung biraz benimle gelir misin?

Kafasını sallayıp benimle gelmeye başladı. İki kat aşağıya inip hastanenin bahçesine çıktık. Ona döndüğümde göz göze gelince ağlamaya başladı. Bir türlü anlam veremiyordum çünkü ortada ağlanılacak bir durum yoktu. Suga için ağladığını sanmıyordum çünkü Suga daha önce on beş kez bıçaklanmıştı ve yedi kere hastaneye yatmıştı. Bence kesinlikle Jimin için üzülüyordu. Gerçekten bende çok merak ediyordum. Nerede olabilirdi ki. Önce geçip bir banka oturduk.

Namjoon: Ne konuşucaz?

JK:Öncelikle sen iyi misin?

Kafasını olumlu anlamda salladı. Bir şey olduğu her halinden belliydi. Aklıma gelen ilk soruyu düşünmeden sordum.

JK: Dün tam olarak ne oldu?

Namjoon: Aslında...dün Suga barmen kızla biraz sohbet etti. Kız sevgilisini kıskandırmak için Suga ile konuşuyormuş. Sen çok sarhoştun. Seni eve gönderdim.sonrasında Suga çocukla kavga etti ve bıçak yedi. Sonra...

Biraz duraksadı. Sanki söylemek istiyormuş ama nasıl anlatacağını bilmiyormuş gibi. Uzunca yüzüme baktı ve konuştu.

Namjoon: Jimin çok sarhoş değildi ve bende çok içmemiştim. Bana gidiyoruz dedi. Nereye diye sorduğumda cevap vermedi. Bende onu takip ettim. Çok ıssız bir yerdi. Arabadan indiğimde laboratuvar merkezine geldiğimizi anlamam uzun sürmedi. Sonrasında bana güveniyor musun dedi. Bende olumlu anlamda başımı salladım.

JK:O merkeze bizsiz girmedi değil mi?

Cevap vermediğinde anlamıştım. Diğerleri bunu bilmiyordu. Bu olayı sadece Taehyung ve ben halledebilirdik.

Namjoon: Kimseye bişey söyleme çünkü Jimin omların elinde. İçmeye gittiğimiz yerde üzerine çok küçük bir kamera koymuştum. Aslında hepinizin üzerinde var. Gördüklerim dehşet vericiydi. Karşısında insanlara bişeyler enjekte edip onları yaratıklara dönüştürüyorlar.

İşte bu söylediği saçmaydı çünkü yaratıklar gerçek değildi. Ellerimi dizime vurup ayağa kalktım.

JK: Saçmalık. Böyle şeyler hayal ürününden ibaret. Kesinlikle saçmalık.

Tam hastaneye gidecektim ki arkamızdaki duvarda dikilen Taehyung'u gördüm. Konuştuklarımızın hepsini duymuştu. Tam bir şey diyecektim ki parmaklarını dudaklarına götürüp susmamı işaret etti. Namjoon onu fark etmemişti. Çaktırmadan tekrar hastaneye girdi.

~~~
Konuya biraz yavaş giriş yaptım ileride olayları daha hızlı mı yapsam bilemedim.
Sizi seviyorum
Muck muck muck ♥️