kalp acısı'nın muhteşem hikayesini izlemeye hazır mısınız !!!
Sevda denilen şey iki güzel söz değildir iki göz yaşı değildir sevda yada sizin anladığımız dile aşk her açısına rağmen yanında olmaktadır işte benim kitabımda tamda bunu anlatıyor ...
Gökhan'nın omuzuna ağladığımı anladığım gibi kafamı Kaldırdım ve ben iyim hadi sen yat diyerek onu odadan çıkardım yüzüm çok kızarmıştı o olaydan sonra ilk defa ona bu kadar yakınlasmıstım kendi kendime kızmaya başladım aferin sana selin çocuğuğa umut veriyorsun dedim kendi kendime konuşma sesimi duyan Gökhan kapıyı açtı bana baktı ve şunu söyledi bana umut vermedin merek etme uyu hadi ve başımı okşadı ve hafifçe gülümsedi Bütün gece uyuyamadım durmadan korku rüyaları görüp durdum nefes alamıyordum koltuğa gidip Oturdum ışığın açık olduğunu gören Gökhan salona geldi ve yine korku rüyaları mı gördün dedi (nerden biliyor ki?? korku rüyaları gördüğümü ben hep odada oturup bazense sesizce ağlıyordum )gökhana baktım ve beni gerçekten çok seviyorsun değil mi diye sordum gökhanda bunu söylediğimde mutlu olmuş gibi sevmesem ne işim var burda diyerek güldü bende artık uyu yarın ise gidiceksin dedim o da ben yarın ise gitmicem neden diyen gözlerle ona baktım o da eşyalarımızı toplucan ya bende sana yardım etmek istiyorum dedi Ona baktım ve özür dilerim dedim gökhan bana şaşırmış ve hafif kızmış bir şekilde artık özür dileme olur mu dedi bende söz veriyorum seni sevmeye çalışıcam dedim gökhan bana oda'da Birlikte uyuyalım mı dedi bende hayır daha şimdi hazır değilim dedim o da ben onu kastetmedim sen koltukta uyu bende yerde uyucam en azından kabus görünce hemen sana bakarım dedikten sonra yüzüm kızardı ve utanarak eşyaları getirim dedim ve gittiğimde Gökhan da utanmış gibiydi yatakları kurduk ve bana hikaye anlattı çok mutlu olmuştum ve analtirken uyuya kalmışım Gökhan saçlarımı okşuyordu ve İnşallah orda insanlar sana kötü davranmaz seni üzmezler Ama ben senin hep yanında Olucam dedi ve benim ellerimi öptü... Bir hafta geçti ve eşyaları arabaya koyduk çok mutluydum komşularımızla vedalaştık ve arabaya binip bileciğe geri döndük Çanakkale çok güzeldi insanları çok iyidi ama bileciği çok özlemiştim Kamyon söförü siz kaç yaşındasın dedi gökhan'da 17 yaşındayız dedi şoför şaşırdı 17 mi?? evli misiniz dedi Gökhan da bana baktı ve evet imam nikahı kıydık dedi adam şaşırdı ve gülerek galiba birbirimizi çok seviyorsunuz galiba diyerek gülerek arabayı sürmeye devam etti birkaç saat sonra bileciğe geldik telefona bakarken bir yazı gördüm ve onu okuduğumda işte bu benim dedim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gökhan bir anda foturafa baktı ve doğru söylüyor Bende böyleyim sen birdaha üzülme diye ve bu durumları bir daha yaşama diye ölümüyorum dedi ve adamla tekrar konuşmaya başladı (ilk defa bunu dedi üzülmüştüm ve onu sevindirmenin yolunu biliyorum ) elimi Gökhan'ın eline yakınlaştırırdım ve elini tutum Gözleri bir anda kocaman oldu ve gülümsedini gördüm Sonunda eve geldik ve gökhanın annesi beni çok seviyor herşeye rağmen benimle kızı gibi ilgileniyor Necla yenge yataklarımızı hazırlamıştı ve bize çok iyi bakiyor ... Sonunda okula iki gün kaldı gökhanla okul eşyaları aldık aslında okulu özledim ama herkes bizim neler yaşadıklarımızı biliyor ondan biraz korkuyorum ama ANIL neden öldüğünü bulmam lazım okul günü gelmişti okul elbisemi giydim ve gökhanla okula doğru yürürken herkes bize bakıp arkamızda unutmazlar diyorlardı ve okulun kapısına geldiğimizde durduk ve uzun bir süre okula baktık .....
Beğendiyseniz oy vermeyi yada beni takip etmeyi unutmayın!!! 4.bölum çok yakında gelicek heycanla bekleyin!!!
