ေျမာက္ဥကၠလာပေဆးရံုသားဖြားေဆာင္၌သူနာျပဳမ်ားႏွင့္ဆရာဝန္မ်ားပ်ာပန္းခတ္ေနၾကသည္။
ေရမႊာမေပါက္ခင္ေမြးဖြားေသာ ကေလးငယ္ေၾကာင့္မိခင္သည္ေမ့ေျမာေန႐ွာၿပီ။
ကေလးငယ္သည္လည္းေန႔လမေစ့ဘဲေမြးဖြားေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ခနၶာတို႔မွာက်ံဳလွီေသးငယ္ဆဲ။
စူးဝါးလြန္းေသာေအာ္သံေၾကာင့္ အျပင္ဘက္မွ အဂုၤလိမာလသုတ္ရြတ္ေနေသာဖခင္၏ ႏွလံုးသားမ်ားခံုေပါက္ေနသည္။
တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူဆရာဝန္ႀကီးငူငိုင္စြာထြက္လာေတာ့ဖခင္တစ္ေယာက္ခမ်ာ ဗ်ာမ်ား၍ အ႐ူးတစ္ပိုင္းျဖစ္ရေတာ့သည္။
"ဆရာ.....ဆရာ....အေျခအေနေလးေျပာျပပါဦးဆရာရယ္''
ရင္ေသြးငယ္ေပၚထား႐ွိေသာဖခင္၏ေမတၱာကားႀကီးမားလွသည္။လူ႔ေလာကထဲစတငိေျခလွမ္းေသာထိုလူသားကေလးငယ္၏မ်က္ႏွာအား ျမင္ခ်င္လွၿပီ။
"အေျခအေနကေတာ့သိပ္အေကာင္းႀကီးမဟုတ္႐ွာဘူး။ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး က်န္းက်န္းမာမာ႐ွိပါတယ္။''
ဆရာဝန္ႀကီးသည္တစ္ခုခုေသာအရာကိုဖံုးကြယ္ေနေၾကာင္းသူသိသည္။သူ႔ကိုလိမ္ေနမွန္းလဲသူသိသည္။သို႔ေပမဲ့ သူအလိမ္ခံ၏။
"ဒါနဲ႔...
ကေလးကဘာေလး...''
စကားပင္မဆံုးေသးဆရာဝန္ႀကီးဆီမွ က႐ုဏာအၾကည့္ႏွင့္အတူထြက္လာေသာ
စကားတစ္ခြန္း......
"ေယာက္်ားေလး''
ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းဆရာဝန္ႀကီးသူ႔ေ႐ွ႕မွထြက္သြားေလသည္။ျမင္ကြင္းထဲမွဆရာဝန္ႀကီးေပ်ာက္ကြယ္သြားမွ သူအသိျပန္ဝန္လာသည္။
႐ႈပ္ယွက္ခတ္ေနေသာလူမ်ားကိုလဲသူမျမင္။
ဆူညံသံမ်ားကိုလဲသူမၾကား။ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကိုအေပ်ာ္မ်ားျဖင့္ဖံုးလႊမ္းသြားသည္။ထခုန္မိမတတ္ေပ်ာ္ေနပါေသာ္လည္းလူနာေဆာင္ဆီသို႔ ခပ္က်ဲက်ဲ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္သာ ဦးတည္ျဖစ္ခဲ့သည္။
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ သူ၏ခ်စ္ဇနီး ႏွင့္မိ်ဳးဆက္သစ္ကေလးေလးတို႔ လူနာေဆာင္ထဲသို႔ေရာက္႐ွိလာသည္။ပိန္ေသးေသးႏွင့္ကေလးငယ္သည္ အႏွီးထုပ္ထားပါေသာ္လည္း ႐ုန္းကန္လို႔ေနသည္။မ်က္ႏွာနီျမန္းျမန္း....
မပြင့္ေသးေသာမ်က္လံုးမ်ားထက္တြင္႐ွိေသာမဲနက္နက္မ်က္ခံုးေမႊးမ်ား။
YOU ARE READING
He...
RomanceCover by @Al_Lukar "မင္းက ငါ့ႏွလံုးသားကို တုန္လႈပ္ခဲ့သူမို႔" "မင်းက ငါ့နှလုံးသားကို တုန်လှုပ်ခဲ့သူမို့"
