.
.
စုပ္သံတသတ္သတ္နဲ႔ Chaeyoung တစ္ေယာက္ သတိေမ့ေနရာမွႏိုးလာသည္။...
ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို မ်က္စိကစားၾကည့္ရန္ ..ထိုအခန္းထဲရွိတဲ့
ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့...
.
သစ္ပင္ႀကီးေတြ အံု႔ဆိုင္းေနၿပီး..
ေတာနက္ႀကီးသဖြယ္...မဲေမွာင္ေနသည္။.......
လူသြားလမ္းေလး တစ္ေၾကာင္းေတာင္မရွိ...
.
.
တိတ္ဆိတ္လြန္းတဲ့ ဒီပတ္၀န္းက်င္ကို...သူမကို ဘယ္သူတစ္ေယာက္က ေခၚလာၿပီး ဒီအိမ္ႀကီးထဲကို ထည့္ထားမွန္းမသိ...။
.
Chaeyoung စဥ္းစားေနရင္း...
ျပတင္းေပါက္ကိုျပန္ပိတ္လိုက္သည္။
.
.
ထိုအခန္းရဲ႕ေထာင့္ေလးမွာ ခပ္က်ံဳ႕က်ံဳေလး ထိုင္လိုက္ၿပီး..
.
💭ကိုကိုေတာ့ ငါ့ကို စိတ္ပူေတာ့မွာဘဲ..💭
.
.
Chaeyoung တစ္ေယာက္ Lisa သူမအတြက္ စိတ္ပူမွာကို ေတြးမိၿပီး...
၀မ္းနည္းကာ မ်က္ရည္ဝဲလာေလသည္။...
.
.
.
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ဒီေနရာေလးမွာ ဘယ္သူ၀င္လာမလဲဆိုတာ....
ေစာင့္ေမၽွာ္ေနရင္း....
.
.
နာရီ၀က္...မိနစ္ ၃၀ေလာက္ ၾကာေတာ့....
.
"ကၽြီ..!!"ကၽြီ! ဆိုတဲ့ ျမည္သံနဲ႔အတူ အခန္းတံခါးဖြင့္လာသည္။...
.
"သတိရလာၿပီလား young. .""ဟင္! ရွင္ Kim jisoo. .."
"ဟုတ္ပါ့ ...."
.
Chaeyoung မထင္မွတ္ထားတဲ့ Kim jisoo ဆိုတဲ့သူ႔ေၾကာင့္ ေဒါသအနည္းငယ္ ထြက္သြားၿပီး....။"Kim jisoo. .ရွင္ ဒါဘာလုပ္တာလဲ..."
"Young ကိုခိုးေျပးလာတာေလ"
"အခု ခ်က္ခ်င္းျပန္ပို႔ေပး..."
"ဟား😆...ဟား😆...ဟား😆...ျပန္ပို႔ေပးဖို႔ ေခၚလာတာမွ မဟုတ္ဘဲ...Park Chaeyoung ဆိုတဲ့ ေရႊရုပ္ေလးကို ခ်စ္လြန္းလို႔...
ဒီကို ေခၚလာတာ...""ရွင္ မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္းလား..Kim jisoo. ."
"ဘာလို႔လဲ young ရဲ႕..."
"ရွင္သာ မိေကာင္း ဖခင္ သားသမီးသာ ဆိုရင္ ကၽြန္မကို ဒီလို လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး..."
"Young. ..ကိုယ္မိဘေတြကို ပုတ္ခတ္ၿပီး မေျပာပါနဲ႔ ..ကိုယ္မေကာင္းရင္ ကိုယ့္ကိုေျပာပါ...ကိုယ္မိဘေတြက တကယ္ မိေကာင္းဖခင္ပါ..young. ."
"ဒါဆို ရွင္ဘာျဖစ္လို႔ ကၽြန္မကို အတင္းအဓမၼ ခိုးေျပးလာရလဲ...ဒီကိစၥမွာ ကၽြန္မဆနၵ..တစ္စက္ေလးေတာင္ မပါဘူး..."
YOU ARE READING
သူဖန္တီးတဲ့...ခ်စ္ျခင္း
Fanfictionအခ်စ္က ေရွာင္ေျပးလို႔မရတဲ့အရာတစ္ခုပါ.. ဘာလို႔လဲ..ဆိုေတာ့... ႏွလံုးသားခ်င္းက..လိုအပ္ေနၾကလို႔ေလ