Teacher🌙 pjm

Chapter 10

Ja i Jungho skończyliśmy naszą piosenkę, a klasa zaczęła głośno klaskać. Jimin też klaskał, ale bardzo powoli, jakby sarkastycznie. Wróciliśmy na swoje miejsca, widząc jak wszyscy patrzą się na ostatnią dwójkę: Jimina i Hye.

Przełknęłam ślinę, gapiąc się na przód klasy. Jest jedyna rzecz którą czuje. Zazdrość. Przepłynęła przez moją krew i żyły gdy zobaczyłam Jimina w pobliżu podobizny Yoosae. Dlaczego miałabym nie być zazdrosna? To nie tak że mój chłopak został zmuszony do małżeństwa z bogatą suką w celu utrzymania firmy. Jimin jest dla niej za dobry, nie będę kłamać. Wiem że to moja wewnętrzna zazdrość się odzywa, ale szczerze myślę że jest ona jedną z tych dziewczyn co przy ludziach zachowują się milutko, a w domu jest suką(?).

Patrzałam jak Hye podnosi mikrofon, kiedy muzyka się zaczynała. Czekaj... Ja chyba znam tą piosenkę. Jest bardzo rozpoznawalna. Zaczęła śpiewać, a piosenka od razu we mnie uderzyła(?). Wiem doskonale skąd znam tą piosenkę. Ta piosenka jest wyjątkowa, bo jest moją i Jimina piosenką. Jest naszą ulubioną i razem ją śpiewaliśmy. Pewnego razu Jimin zaśpiewał mi ją kiedy byłam przybita i płakałam. Dlaczego mieliby ją śpiewać... To musiała być sprawka Jimina...

Jimin nagle zaczął śpiewać. Przed tą lekcją przez przypadek podsłuchałam rozmowę Hye jak mówiła że Jimin nie będzie śpiewał. Ale oto on, śpiewa teraz. Tą samą część którą śpiewał ze mną. To dlatego że byłam w parze z Jungho i mieliśmy miłosny duet. To przeze mnie.

Zanim się zorientowałam, płakałam. Strumienie łez spływały po mojej twarzy przykuwając uwagę większości uczniów. Wliczając Minę i Jisu. Rozejrzałam się po klasie trafiając na Minę i Jisu patrzące na mnie zmieszanym ale współczującym wzrokiem, sądząc że widzą o co chodzi, ale tak naprawdę nie miały pojęcia.

Nikt nie wie że to piosenka moja i Jimina.

Wybiegłam z klasy bez torby, uciekając przed bólem który odczuwałam. Dlaczego musiał śpiewać tą piosenkę, akurat z nią? Usłyszałam dźwięki stop za mną, widząc Minę i Jisu biegnące w moją stronę, co dało mi siły aby biec szybciej. Kroki ucichły, ograniczając się tylko do dźwięku moich. Zazdrość znowu przepłynęła przez całe moje ciało, ale tym razem z bólem.

Pobiegłam do toalet, zamykając się w jednej z kabin i zjeżdżając po jej drzwiach plecami w dół.

„Dlaczego on to zrobił?" Szepnęłam nierównym oddechem płacząc.

„Ale z niego palant..." Szepnęłam kolejny raz.

———

Dzwonek zadzwonił, a ja podniosłam się z podłogi poprawiając spódniczkę. Otworzyłam drzwi od kabiny, a paplanina(?) którą zrobiłam zalewała podłogę. Spojrzałam na bałagan(?) którym stałam się w ciągu godziny. Spuchnięte oczy, czerwone policzki i worki pod oczami. Zaśmiałam się ze mnie.

Przynajmniej to już koniec dnia.

Wyszłam z toalet, spiesznie szłam przez szkołę aby na nikogo nie wpaść. Naprawdę potrzebuje być teraz sama. Po drodze słyszałam jak ktoś mnie wołał, ale natychmiast wyszłam z budynku, jak i z terenu szkoły, idąc prosto do mojego domu.

Nareszcie dotarłam pod dom, wyciągając klucze i odkluczając drzwi, ukazując ciemny i zimny dom. Ostrożnie zsunęłam buty z moich stóp i ściągnęłam płaszcz, wieszając go na stojaku. Wzdychałam, przesuwając palcami po włosach, kierując się do pokoju.

Chcę się tylko odizolować od wszystkiego i nigdy nie wychodzić.

Jimin POV

Podszedłem do drzwi od jej domu, przełykając ślinę, nie wiedząc co z tego wyjdzie. Potrząsnąłem moją głowo, delikatnie pukając do drewnianych drzwi, które tworzą wejście do jej domu. Po chwili drzwi się otworzyły, ukazując kobietę w średnim wieku patrzącą na mnie lekko zmieszanym wzrokiem. Obstawiam że to jej mama.

„Kim jesteś?" Zapytała, czujnym głosem(?)

„Uhm... Jestem nauczycielem Jaehee. Zostawiła swoją torbę w mojej klasie dzisiaj i przyjechałem ją oddać." Powiedziałem, podnosząc małą jasno niebieską torbę z małymi zwierzątkami, którymi była pokryta. Wzięła ode mnie torbę i wzrokiem znowu powędrowała w moją stronę.

„Skąd wiesz gdzie ona mieszka?" Znowu zapytała, pewnie coś podejrzewając.

„Dokumentacje uczniów. Trzymamy je na wszelki wypadek. Jej adres jest w środku, więc znalazłem go i przyjechałem." Skłamałem. Nie wiem czy ona kłamie(?), ale wiem gdzie mieszka Jaehee, bo mi powiedziała.

„W porządku... Dziękuje... Jak się nazywasz?" Zapytała, unosząc jedną brew.

„Jestem Pan Park. Ale proszę, zwracać się do mnie Jimin." Powiedziałem, posyłając mój klasyczny uśmiech, który odwzajemniła. „Uhm mógłbym zamienić z nią słówko? Muszę porozmawiać o zadaniu."

„Dlaczego? Oblała jedno zadanie?" Na jej twarzy pojawił się lekki szok.

„Nie , nie nie! Żadnego nie oblała. Muszę po prostu z nią porozmawiać bo wyszło jej lepiej niż dotychczas." Zapewniłem, znowu kłamiąc jej w twarz.

„Okay... Jaehee! Twój nauczyciel jest tutaj, żeby pogadać o zadaniu!" Krzyknęła, patrząc z powrotem na mnie i sygnalizując abym poczekał chwilkę.

Stałem tam czekając, czułem jakby minęła wieczność.

Jaehee POV

Jęknęłam, myśląc kto by mógł być pod moimi drzwiami. Wstałam, moja koszulka zjeżdżała z moich ramion, a włosy były totalnym bałaganem. Potarłam moje oczy, otwierając je przy drzwiach, ukazując Jimina. Moje oczy się poszerzyły, wyszłam z domu i zamknęłam drzwi za sobą aby moja mama nie słyszała.

„Dlaczego tutaj jesteś?" Zapytałam delikatnie, wyraźnie zła.

„Chce wiedzieć dlaczego płakałaś." Powiedział, pocierając swoją rękę.

„Poważnie? Nie wiesz dlaczego?" Powiedziałam rozgniewana. „Czy mógłbyś mi wytłumaczyć dlaczego zaśpiewałeś naszą piosenkę, z dziewczyną która wygląda identycznie jak Yoosae?" Prawie wykrzyczałam.

„Nie ja wybierałem piosenkę. Ona wybrała. I zaśpiewałem tą piosenkę z nią, żeby się na tobie odegrać za romantyczny duet z Jungho." Powiedział.

„Więc byłeś zazdrosny? Ale słodko." Odwróciłam wzrok, zakładając rękę na rękę. „W pełni wiesz, że nasza piosenka ma prawie 20 lat, a Hye interesuje się nowoczesną muzyką. Zrobiliśmy to tylko dlatego że było to dla nas najłatwiejsze." Otworzyłam lekko drzwi. „Teraz jeżeli wybaczysz, ale musze już iść do łóżka, mam jutro szkołę." Otworzyłam szerzej drzwi i chciałam już wejść do środka.

Park chwycił moją rękę mocno.

„Jaehee, czek-„

„Nie Jimin. Do widzenia." Ztrzepnęłam jego dłoń z mojej ręki i weszłam do domu.

x-x-x-x-x-x-x-x-x-x
Cześć misiaczki!

Oto jestem z nowym rozdziałem!

Mam nadzieje, że wam się spodobał :3

Do zobaczenia w następnym;)

*zdjecia w mediach nie zawsze będą powiązane z rozdziałem*

(982 słowa)

Bakuri_

28/12/2019