ကံေကာင္းတယ္ပဲေျပာရမလား ခံုေတြက အေဝးႀကီးေတြဆိုေတာ့ စကားေျပာစရာမလိုေတာ့ဘူး. ဟူး.. အခုမွပဲသက္ျပင္းႀကီးခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္.
"ဟဲ့ နင္ကလည္း႐ုပ္ႀကီးက ဘာျဖစ္လဲ ခပ္တည္တည္ေနေပါ့"
"ဟဲ့ ေနတာကေနလို႔ရတယ္ဟဲ့ ခက္တာက ကိုစိုင္းမင္းေဇာ္နဲ႔ကေနာက္လဲအလုပ္ထဲေတြ႕ေနရဦးမွာေလ ဘယ္လိုမ်က္ႏွာနဲ႔ငါက... ေသခ်င္တယ္တကယ္ပဲ"
"အစထဲက ဒီအလုပ္လက္မခံလိုက္ရေကာင္းသား ျပည့္ျပည့္မ အဲ့တာနင့္ေၾကာင့္."
"ဘာငါ့ေၾကာင့္လဲ နင္ပဲငါ့အကိုမ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးကို ေႂကြၿပီးလုပ္မယ္လုပ္မယ္ဆိုၿပီးလုပ္တာမဟုတ္ဘူးလား"
"ေအးဟာ... နင့္အကိုကလည္းေခ်ာတာကိုးဟ. ငါစာခ်ဳပ္ျပည့္ရင္ထပ္မခ်ဳပ္ေတာ့ပဲေနရမလား"
"အမေလးမလုပ္ပါနဲ႔ မယ္မင္းႀကီးမရယ္ ငါ့အကိုကနင့္ဆီအလုပ္အပ္ေပးထားလို႔ငါ့ကိုလြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားတာ.. ေနပါဦးဟာ ငါ့အကိုကို တာဝန္ခံေျပာင္းေပးလို႔ရမလားလို႔ေမးေပးမယ္.. သူလဲနင့္အေၾကာင္းေတြသိတာပဲကို"
"ေအး ေမးေပး.. ေတာ္ၿပီ ေနာက္ဆို႐ုပ္ေခ်ာတိုင္း ႏွာမဘူးေတာ့ဘူး.. ဟြန္႔"
"ကိုစိုင္း ကိုစိုင္းလို႔ သူေျပာေနထဲကနင္ သိသင့္တာ"
"ဟဲ့ အဲ့ေလာက္တိုက္ဆိုင္မယ္ထင္မလားဟဲ့"
"ဒါနဲ႔ နင္တို႔ ဟန္နီးမြန္းဘယ္ထြက္ဖို႔စီစဥ္ထားလဲ"
"မသိဘူး အခုထိကိုမဂၤလာေဆာင္ကိစၥေတြကို သူနဲ႔မေျပာျဖစ္ဘူး"
ေျပာရင္းမ်က္ႏွာေလးငယ္သြားတဲ့ ဂ်ဴရီယာကိုၾကည့္ၿပီး လျပည့္ဝန္းတစ္ေယာက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေပးရံုပဲတတ္ႏိုင္တယ္. ဒီသူငယ္ခ်င္းေလးနဲ႔ေပါင္းလာတာႏွစ္ေတြလဲမနည္းေတာ့ဘူး.ဒီလိုမ်ိဳး တစ္ေယာက္ထဲကိုတန္းတန္းစြဲျဖစ္တယ္လို႔ျမင္ဖူးတာဒါပထမဆံုးပဲ. သူရဲ႕ရည္းစားဦး အခ်စ္ဦးနဲ႔တုန္းကေတာင္ ဒီေလာက္မျဖစ္ခဲ့ဘူး.
အစက ထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ပတ္သတ္စရာမရွိေတာ့တာမို႔ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ တျခားတစ္ေယာက္ကိုႀကိဳက္သြားမွာပါလို႔ ထင္ခဲ့တာ.အခုေတာ့လား ဟိုငနာေလးက ဆိုင္းနဲ႔ကနား နဲ႔ကိုေရာက္ခ်လာတာ ဘဝထဲကို. အဲ့တုန္းကဆို မျငင္းရေကာင္းလားဆိုၿပီး ရန္ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ရက္ေလာက္ကိုစကားမေျပာဘူး. ဟိုကျပန္မႀကိဳက္မွာလဲသိရဲ႕သားနဲ႔ကို ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနတာ.တစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ခံစားရလဲဆိုတာ လျပည့္အသိဆံုးမို႔ ဒီသူငယ္ခ်င္းေလးကိုေရွ႕ဆက္မတိုးေစခ်င္တာေတာ့အမွန္ပဲ. ဒါေပမဲ့လည္းဘယ္တက္ႏိုင္ပါ့မလဲ.
"ၾကည့္ရတာ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးက အခ်စ္ခံရဖို႔ ဇာတာမပါဘူးထင္ပါ့ေနာ္"
"ေအးဟာ..."
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ နင္ကမွေတာ္ပါေသးတယ္ အနည္းဆံုးေတာ့ ပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတယ္ေလ... ငါ့လိုမ်ိဳးေခါင္းစဥ္တစ္ခုအတပ္ခံရၿပီး ေဘးနားရွိေနရတာထပ္စာရင္ေပါ့"
ဂ်ဴရီယာလည္း ျပည့္ျပည့္ထက္စာရင္ေတာ့ကံေကာင္းတယ္လို႔ပဲေတြးမိတယ္.ဟုတ္တယ္ေလ အရမး္ႀကိဳက္ခဲ့ရတဲ့အခ်စ္ဦးက ကိုယ့္အကို ျဖစ္လာမယ္လို႔ဘယ္သူထင္မွာလဲ.အခုေတာ့ သူ႔အခ်စ္ဦးကို ပိုင္ေတာ့ပိုင္ပါတယ္ အကိုတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ဆိုင္ေနတာေပါ့.
"စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႔ဟာ ေယာက်ာ္းမယူပဲေနမွာမလား ငါေမြးတဲ့ကေလးထိန္းေပါ့ဟာ"
"မသာမ... ဟိုကဟန္းနီးပဲမြန္းပါေစဦး ဟြန္႔. ညက်မွ ငါ့ကိုဖုန္းဆက္ၿပီးငိုရတာေတဘာေတေတာ့မျဖစ္ေစေနေပါ့ ဟြန္႔"
"ေအးေနာ္ "
ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီးရယ္လိုက္ေတာ့တယ္. အဲ့လိုပါပဲ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ဘယ္ေလာက္ပဲ အတည္အတန္႔ႀကီးေတြေျပာေျပာ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့လဲ စကားဝိုင္းကအဲ့လ္ိုပဲ ေပါက္ကရေလးဆယ္ေျပာၿပီ အဆံုးသတ္သြားတာပါပဲ. ဘာကိုမွ အေလးအနက္ထားလို႔မရတဲ့ေလာကႀကီးမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတာပဲအေကာင္းဆံုးပဲမလား.
-------------------------------------------------------
ထြန္းထြန္း တစ္ေယာက္ ဂ်ပန္ကျပန္ေရာက္လာၿပီးထဲက ဂ်ဴရီယာတို႔အိမ္မွာပဲေနလိုက္ေတာ့တယ္.သူအဆင္အသြယ္ျဖတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုထိေတာ့ ႐ိုးဂုဏ္တို႔နဲ႔ မဆက္သြယ္မလုပ္ပဲေနဖို႔ဆံုးျဖတ္ထားတယ္. ဒါကလဲသူ႔ဒီလမ္းကိုေလ်ာက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္လို႔ပဲ. ဟုတ္တယ္ကြ်န္ေတာ္ေရြးခ်ယ္ရတာေတြကိုမုန္းတယ္. ကိုယ္ကလည္း မေရြးခ်ယ္ခ်င္သလို ကိုယ့္ကိုလဲ အေရြးမခံရမွာမ်ိဳးေၾကာက္တယ္. အဲ့တာေၾကာင့္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္ေနခဲ့တာမို႔ အခ်စ္တစ္ခုကိုေဝမွ်ခဲ့တာ.အတၱႀကီးတဲ့ကြ်န္ေတာ္ကေပါ့.ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အတၱေတြေၾကာင့္ပဲ ဒီအမကို လက္ထပ္ဖို႔ကိုလက္ခံခဲ့မိတာလို႔ထင္တယ္.ကြ်န္ေတာ့္ကို နားလည္ေပးႏိုင္တဲ့သူကသူ႔အျပင္ထပ္မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ဘူးလ္ု႔ိခံစားမိတယ္.အဲ့တာေၾကာင့္ပဲ ဒီအမနာက်င္မွာ သူခံစားရမွာကိုသိေပမဲ့လည္း ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကိုေရြးခ်ယ္လိုက္တယ္.တကယ္ေတာ့ ေရြးတယ္လို႔ေတာ့ေျပာလို႔မရပါဘူး ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အတၱေလးကို ဗဟိုျပဳၿပီး အိမ္ကခင္းေပးတဲ့လမ္းကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးေလ်ာက္လိုက္တဲ့သေဘာပါပဲ. ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အတၱေတြေၾကာင့္ တစ္ေန႔နာက်င္ရလိမ့္မယ္လို႔ ရည္းစားေဟာင္းေတြကေျပာဖူးတယ္. ကြ်န္ေတာ္ေတာ့မယံုဘူး.
---------------------------------------------------------
ထြန္းထြန္းတစ္ေယာက္ ဂ်ပန္ကျပန္လာၿပီးထဲက အိမ္မွာပဲေနေတာ့အျပင္ မဂၤလာပြဲအတြက္လိုအပ္တာေတြကို လိုက္လုပ္ေပးေနေတာ့ ဂ်ဴရီယာစိတ္ထဲ နည္းနည္းေတာ့ေပ်ာ္ေနမိတယ္. ဒီေန႔လည္း ဘာစိတ္ကူးေပါက္လဲမသိ ပ်င္းတယ္ဆိုၿပီးရံုးလိုက္လာေလရဲ႕. ရံုးမွာကို မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မွာ သိေပမဲ့သတို႔သားကဘယ္သူမွန္းမသိၾကေသးဘူး.ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဒီေန႔မွ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေယာင္းမေတြကလည္း ရံုးကို စိုက္စိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္ေနၾကေလရဲ႕. တကယ္ေတာ့ ထြန္းထြန္းနဲ႔အေၾကာင္းကို သူငယ္ခ်င္းေတြမသိၾကဘူး. မသိဘူးဆိုတာထက္မေျပာျဖစ္တာ. အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ေၾကာက္ေနေသးတာ တကယ္ပြဲနားခါမွာပဲ အသိေပးမယ္လို႔ဆံုးျဖတ္ထားတာ. သူစိတ္ေျပာင္းသြားခဲ့ရင္ ဆိုတဲ့အေတြးေတြနဲ႔ ျပည့္ျပည့္တစ္ေယာက္ကိုပဲေျပာမိတာ. အခုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမေတြၾကားထဲ အင္တာဗ်ဴးေျဖေနတဲ့ ထြန္းထြန္းကိုၾကည့္ၿပီး သေဘာေတြက်ေနတာဆိုတာ ဓာတ္ပံုေတြခိုး႐ိုက္ရတာလဲမနည္းမေနာပဲ. အခုလ္ိုေတြေပ်ာ္ေနရ ၾကည္ႏူးေနရေတာ့ နဲနဲေတာ့ေၾကာက္မိတယ္. သိတယ္မလား မုန္တိုင္းမလာခင္ေလျပည္လာတတ္တဲ့သေဘာေတြရွိတယ္ေလ. ၿပီးေတာ့ ဟင္းတူးမတူးခင္ရတဲ့ဟင္းနံ႕ကအေမႊးဆံုးမလား. ဒီအေပ်ာ္ေတြကိုျဖစ္ႏိုင္ရင္ တစ္သက္လံုးျဖစ္ေစခ်င္တာ ကိုယ္ေလာဘႀကီးရာက်သြားလား.
တီး..တီ..တီ..တီး..တီး..တီ (Wu Ji Piano Ver)
[ ဟလို ေအမီ ေျပာ ဘာကိစၥလဲ]
[အမ မဂၤေဆာင္ေတာ့မယ္ဆို]
[ဘယ္သူေျပာတာလဲ.. ဟုတ္တယ္ အမလဲမအားသးတယနဲ႔မဖိတ္ျဖစ္ေသးတာ လိုေတာ့လိုပါေသးတယ္]
[အံမယ္.. ရပါတယ္ေနာ္]
[အမေလးဖိတ္မွာ စိတ္ခ်]
[ ထားပါ... ေစာနက group ထဲေျပာေနတာေတြ႕လိုက္လို႔ေမးၾကည့္တာ ဟီးး][တကယ္က တျခားကိစၥရွိလို႔. ညီမတို႔ New Year ကိုဘန္ေကာက္သြားၿပီး countdown မလို႔လိုက္မလား][အမ ကိုကို ကိုပါေခၚခဲ့ေလ]
[ျပည့္ျပည့္ကေရာ ဘာတဲ့လဲ]
[မျပည့္က လိုက္မွာတဲ့ အမကိုရေအာင္ေခၚလို႔ေျပာလို႔]
[ ဘယ္သူေတြ ပါဦးမွာလဲ]
[ညီမတို႔ေမာင္ႏွမေတြပဲ]
[လက္စသတ္ေတာ့ ညည္းကက်ဳပ္ကို ကေလးထိန္းဖို႔ေခၚတာေပါ့ေလ]
[သိရဲ႕သားနဲ႔ အဲ့ကေလးေတြက အမစကားပဲနားေထာင္တာကို ဟီးဟီး]
[အင္းပါ အမ ေမးၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ တကယ္လို႔ သူမလိုက္လဲ အမလိုက္ခဲ့ပါမယ္]
[အံမယ္ အံမယ္ အခုထဲက ခြင့္ေတာင္းေနရတယ္ေပါ့ေလ ဟားဟား အာ့ဆိုျပန္ေျပာေနာ္ လက္မွတ္ေတြဘာေတြဝယ္ရေအာင္လို႔]
[အိုေကပါ အဲ့တာဆို ဒါပဲေနာ္]
[ဟုတ္ကဲ့ပါ ခ်စ္မႀကီးေရ ခ်စ္တယ္ေနာ္ အာဘြား ဘိုင့္]
ဒီကေလးမေလးကေတာ့... ဂ်ဴရီယာကေအမီရဲ႕ ေမာင္ေလးေတြကို ဂိုက္သြားသင္ေပးရင္းေအမီနဲ႔ခင္သြားရာကေန အခုေတာ့ခြဲမရေတာ့ဘူး.ဟုတ္သား Sky အေၾကာင္းေတာင္မေမးလိုက္ရဘူး.ထားပါေတာ့ေနာက္မွပဲေမးေတာ့မယ္.
"အမ"
" ေအာ္ ထြန္းထြန္း အမေနာက္နာရီဝက္ေလာက္က်ရင္ ဧည့္သည့္တစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ဖို႔ခ်ိန္းထားလို႔ အမကိုေစာင့္ၿပီးမွျပန္လို႔ရမလား"
"ရတယ္.. ကြ်န္ေတာ္လဲ အမသူငယ္ခ်င္းေတြကေခၚလို႔အျပင္ခဏသြားလို႔ အာ့တာလာေျပာတာ"
"ဟုတ္လား သြားေလ အဲ့တာမ်ားအမကိုလာခြင့္ေတာင္းေနရေသးတယ္"
"အခုက ကြ်န္ေတာ့္ကအမရဲ႕သက္ဆိုင္သူေလ အမဆီကခြင့္ေတာင္းစရာမလိုရင္ေတာင္အမကို အသိေပးရမွာ ကြ်န္ေတာ့တာဝန္ေလ"
အာာ... ထြန္းထြန္းေျပာတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ ဂ်ဴရီယာရင္ေတြဘာေတြခုန္သြားတယ္.ေသခ်ာၾကည့္မယ္ဆို ရွက္ၿပီးနားရြက္ေလးေတြရဲေနမွာကိုေတြ႕ရေလာက္တယ္. သူ႔ရဲ႕သက္ဆိုင္သူတဲ့ . သက္ဆိုင္သူဆိုတဲ့စကားလံုးက အဲ့ေလာက္ခ်ိဳသာမွန္း တစ္ခါမွမသိခဲ့ဘူး.ဒါေပမဲ့လည္း ႐ုပ္ကေတာ့အရင္လိုတည္ေနတုန္းပါပဲ.
"ဟုတ္ပါၿပီ.. အယ္ အမလဲေမးစရာရွိတယ္. အမသူငယ္ခ်င္းက New Year ကိုဘန္ေကာက္သြားမလို႔လိုက္မလားတဲ့.အမကေတာ့လိုက္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္. ထြန္းထြန္းဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲ. မလိုက္ခ်င္လဲရတယ္ေနာ္"
"အမ ကြ်န္ေတာ့္ကို လိုက္ေစခ်င္လား"
"ဟမ္.. ထြန္းထြန္းသေဘာေလ "
"လိုက္ေစခ်င္လားလို႔"
"..."
"ဒီအဖြဲ႕ကလူေတြနဲ႔သြားမွာမဟုတ္ဘူး.ထြန္းထြန္းနဲ႔မသိတဲ့တျခားသူေတြနဲ႔ သြားျဖစ္မွာ"
"အမပါေနတာပဲ တျခားဘယ္သူေတြပါပါ ကြ်န္ေတာ္စိတ္မဝင္စားဘူး. ကြ်န္ေတာ္သိခ်င္တာက အမ ကြ်န္ေတာ့္ကိုလိုက္ေစခ်င္လိုက္ခဲ့မယ္ မလိုက္နဲ႔ဆိုေနခဲ့မယ္. ကြ်န္ေတာ့္ကအမရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေလးျဖစ္တာမို႔ အကုန္အမသေဘာတိုင္းပဲ"
အားး ဒီေကာင္ေလး စကားအေျပာအဆိုဆင္ျခင္သင့္တယ္.ဒီပံုစံတိုင္းဆိုအဆင္ေတြမေျပေနဘူး.
"လိုက္ လိုက္ခဲ့"
မ်က္ႏွာေလးရဲခနဲ ျဖစ္ၿပီးေခါင္းကို ငံု႔ခ်သြားတဲ့ ဂ်ဴရီယာကိုၾကည့္ၿပီး ထြန္းထြန္းျပံဳးမိတယ္. ဒီအမမွာလဲ ဒီလိုရွက္တက္တဲ့ အခ်ိန္လဲရွိေသးတာပဲလား.သူ႔ကိုစရတာေပ်ာ္ဖို႔ေတာ့ေကာင္းသား.
"အာ့တာဆို ကြ်န္ေတာ္မုန္႔သြားစားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္ အမဧည့္သည္ျပန္သြားရင္ဖုန္းဆက္လိုက္ ကြ်န္ေတာ္ဝင္ေခၚလိုက္မယ္"
"အြန္း "
"ထြန္းထြန္း"
"ဟုတ္"
"တကယ္ပဲ ထြန္းထြန္းကို အမရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေလးလို႔ သတ္မွတ္လိုက္လို႔ရမလား"
"ကြ်န္ေတာ္ေျပာၿပီးသားပဲ ကြ်န္ေတာ္.."
"ရၿပီ သိၿပီ ေက်းဇူးပဲ"
"အမရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေလးတစ္ခု ျဖစ္လာေပးလို႔"
"ဒါကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့လမ္းပဲ ကြ်န္ေတာ္အဆံုးထိ အမနဲ႔အတူတူေလ်ာက္မွာပါ"
"အင္း ေက်းဇူးပါ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေပးလို႔"
"သြားၿပီ"
ထြန္းထြန္းေျပာသြားတဲ့ထဲမွာ အခ်စ္ေတြေမတၱာေတြအစား တာဝန္ယူမႈ ဆိုတဲ့စကားလံုးကိုပဲရွာေတြခဲ့ေပမဲ့
ဂ်ဴရီယာ ဒီေလာက္နဲ႔လဲေက်နပ္ႏိုင္ပါတယ္.
YOU ARE READING
One Sided Love (Z+U) !COMPLETE!
FanfictionAnna Lynn ရဲ့ illicit , The little straight guy is so cute that I can't help but bent him ထဲက Character ဖြစ်တဲ့ ထွန်းအောင်ကျော် ရဲ့ fan fiction တစ်ခုပါ. အတိအကျပြောရရင်တော့ ကိုနဲ့ OC ထားတဲ့ Fan Fic တစ်ခုပါ. ထွန်းထွန်းဘယ်သူနဲ့လက်ထပ်သွားလဲဆိုတာကို သ...
