Caih's POV:
"Ma! Pasok na po ako"
"Ayaw mo munang kumain?"
"Busog pa po ako... Kapag na gutom ako kakain na lang ho ako sa canteen ma!" Sigaw ko Kay mama at sinara na ang pintuan namin
Huminga muna ako ng malalim bago mag pa tuloy sa paglalakad
Pinagmasdan ko ng mabuti ang bahay ni Jiro
Parang ka gabi lang mag kasama tayo pero sorry di na kita hihintayin siguro tama na muna ang pag ka gusto ko sayo at dapat ko na itong pigilan paHahakbang na sana ako palayo ng bumukas pinto ng bahay nila
"Oh! Caih hinihintay mo ba si jiro?tawagi--" bago niya ipagpatuloy ang sasabihin niya ay pinutol ko na agad
"Hehehe Hindi na po tita mate nag mamadali po kasi ako... Paki sabi na lang na una na ako" saad ko
"Ganun ba? Oh sya sige iha"
Hindi ko na lang siya sinagot at nag patuloy sa paglalakad pa puntang school di naman masyadong malayo eh tyaka mahaba pa ang oras ko dahil napa aga ako ngayon
Mga ilang oras din ay naka dating na din ako
"What's with that face?" Salubong sakin ni Just pagpasok ko sa clasroom
"Kulang sa tulog" I lied
Bat naman kasi ganito? Bat kailangan ko pang makaramdam ng ganito? Ni hindi ko man lang naisip na masasaktan ako kahit gusto ko lang siya ! Oo gusto ko lang siya pero masama ba yun? Hindi ba pwedeng mag mahal ang katulad ko?
Ako si Caih na marupok na b-broken ako sa crush ko ganon ka hina ang puso ko...
"C'mon na lang sa canteen tayo" hindi na ako nag reklamo ng hilain niya ako pa punta dun
Pero yung isip ko lipad pa din ni hindi ko nga naramdaman yung pagod dahil sa kakaisip
Na Amoy ko na lang yung pagkain na nasa harapan namin ngayon
"Kumain ka na nga " seryosong saad niya and naging manly yung boses ni Justine
Kunsabagay madami naman talagang nag kaka gusto sa kanya pero kung alam lang nila kumare nila to naku naku
"Oyy girl punta ka mamaya sa bahay ah birthday ni mama kaya dapat andun ka tyaka madaming shumets(gwapo) dun" mahina na saad niya sakto lang para marinig ko
"Sure" walang anong mang sagot ko
"Clear your schedule okie? Hahahaha feel mo naman busy kang tao? Hahahaha" Biro niya pero nag tuloy lang ako sa pagkain
YOU ARE READING
RPW(Rpw Files#1)
RomanceWe met online We fall in love in fake world Love brought us in real world And That is rpw Fake world but true feelings...