hoofdstuk 36 😭😭😭

880 31 4
                                    

HOOFDSTUK 36
#Laura
Ik sta op, en kleed me aan.
Ik kijk effe op mijn gsm.
En zie 5 gemiste berichten.
Yana : heyyy
Emma : heyyy
Lilly : heyyy
Lilly: Laura hoe is het op school?
Laura : goed maar ik mis jullie.
Yana : wij jou ook.
Lilly : maar we moeten je fantastisch nieuws vertellen.
Emma : ja je mag bij mij wonen in een kamer.
Laura : ow bedankt maar.
Yana: wat wil je niet terug komen?
Lilly : komt het misschien door een jongen?
Laura : Ja het komt door een jongen.
Laura : vraagje zijn jullie mensen?
Emma : mmm weet je al wat je broer is?
Laura : Ja een weerwolf.
Emma : oke wij zijn ook weerwolven.
Laura : ik ook.
Lilly : wat?
Yana : Echt?
Laura : Ja ik ben een witte weerwolf.
Yana : wow cool die zijn zeldzaam.
Lilly : weet je ook dat je ouders vermoord zijn door vampiers?
En dan komt de waarheid naar boven.
Mijn ouders zijn vermoord door vampiers.
Door foking vampiers.
En geen auto ongeluk.
Mijn broer liegt tegen me heel mijn leven al.

Ik schot tegen de muur.
Ik gooi de deur open.
Ik loop naar buiten, ik loop naar de pack van Dylan.
Ik loop daar rondjes rond een boom.
Ik stamp tegen de bomen en gil het uit.
"MIJN FOKING EIGEN BROER LIEGT HEEL MIJN LEVEN TEGEN MIJ."
"MIJN FOKING EIGEN BLOED EIGEN BROER."
IK GIL ZO HARD DAT IK KAN.

Ik stamp tegen een boom, en voel dan een hand op mijn schouder.
Ik kijk naar achteren, en zie de beta en gamma van Dylan staan.
Ze kijken me bezorgd aan.
Maar het enige dat ik voel is woede.
Moeten we Dylan halen?
Ik knik, en zak huilend en gillend door mijn knieën.

Ik hoor dat er iemand aan komt lopen.
Iemand pakt me vast, maar ik duw hem weg.
Ik kijk omhoog en kijk in de bezorgde ogen van Dylan.
Laura wat is er?
Ik kan niet antwoorden, ik ben veel te boos.
Ik kan het niet meer inhouden.
Ik sta op en loop weg.
Ik stop en schot kei hard tegen een boom.
Ik boks en slaag tegen een boom.
Maar niks helpt.
Ik blijf boos, niks maakt me rustig.
Tot Ik 2 armen rond me voel.
Ik voel me terug stil aan rustig worden, maar toch voel ik de woede nog in mijn lichaam zitten.
Ik kijk naar achteren en zie Dylan staan maar dan zonder zijn beta en gamma.

Ik begin te snikken en zak op de grond.
Laura wat is er gebeurd?
Mag ik het weten?
Ik knik.
"M-mijn broer e-en zelf m-mijn
v-vriendinnen van mijn v-vorige h-huis
L-liegen tegen m-me."
Wat liegen ze tegen je?
"M-mijn o-ouders z-zijn niet d-dood gegaan bij e-een a-auto o-ongeluk."
"Z-ze zijn v-vermoord d-door v-vampiers."
Ik begin harder te wenen.
Hij kijkt me geschrokken aan.
Dus hij liegt heel zijn leven tegen jou?
Ik knik huilend.

Hij pakt me vast en knuffeld me.
"W-wat m-moet i-ik n-nu d-doen?"
"I-ik w-wil n-niet t-terug n-naar m-mijn
h-huis e-en O-owen."
Ik zie hem na denken.
Om hoe laat komt hij thuis?
"12 u-uur."
Hij knikt.
Moet ik bij je thuis blijven?
Ik knik.
Hij pakt me op, en neemt me mee naar mijn huis.

"D-dylan i-ik kan zelf l-lopen."
Ja maar dit is leuker.
Ik glimlach zwak, en laat hem me maar naar huis brengen.
Hij zet me op bed en komt naast me zitten.
Hoe ben je er achter gekomen van je ouders?
Ik pak mijn gsm, en laat het bericht zien.

#Dylan
Ik kijk geschrokken naar het bericht.
Omg dit is zo erg voor haar.
We moeten er voor haar zijn.
Laat haar niet meer in de steek.
Ja vanaf nu ben ik er klaar voor om bij haar te zijn, om samen met haar te zijn.
Ik schrijf op Whatsapp een bericht naar haar vriendinnen.

Heyyyy met de vriend van Laura.
Waarom hebben jullie haar hele leven niet gezecht dat ze zijn vermoord door vampiers?
Schaam jullie.
Weet je niet hoe erg dit is voor haar.
Ze was kei boos verdrietig en geschokken.
Ik denk dat jullie ook weerwolven zijn he.
Ik ben ook een weerwolf en zei ook.
En ik ben Alpha Dylan van
De Black Schadows.
En weet je Laura is mijn mate.
En ik laat jullie mijn mate geen pijn doen.
Ze is het beste wat ik kan wensen.
Ik hou van haar.
Dus geen geheimen meer voor haar he.
Doeiiii groetjes Dylan vriend van Laura.
Stuur ik naar hun.
Ik sluit haar gsm, en geef haar gsm terug.

Wat heb je gedaan?
"Gewoon een berichtje."
Ze knikt, en legt haar gsm weg.
Ze zucht, en gaat op mijn schoot zitten.
Ik doe mijn armen beschermend rond haar.
Ik kijk naar haar, en zie dat ze in slaap valt.

Ik kijk naar haar.
Ik vind het zo erg voor haar.
Ik voelde omdat ze mijn mate is dat ze verdrietig boos en geschrokken was.
Ik wil haar nog een leuk leven geven.
Ik zal alles voor haar doen.
En weet je waarom?
Omdat ik Dylan van haar hou.
En dat zal ook heel mijn leven zo blijven.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Vinden jullie mijn boek al goed?
Schrijf in reacties plsss.
Groetjes Huskyzot.
30/12/2019

Een nieuw beginWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu