Een nieuw begin

hoofdstuk 34 depresief

HOOFDSTUK 34
#Laura
Dagen gingen voor bij het leken wel eeuwen.
School was niet meer het zelfde.
Ik ging naar hem toe, maar hij liep weg.
Hij liep naar zijn vrienden groepje.
Hij ontwijkt me.

Vandaag moest ik terug naar school.
Ik doe een zwarte donkere broek aan met een zwart T-shirt en een zwarte trui.
Ik doe mijn kap op, en loop naar school.
Ik ga op een bankje zitten alleen.
Ik kijk recht voor me naar het bos.
Ik voel me depressief zonder hem.

De bel ging, en ik liep naar de les.
Ik zag Ginny Ginger en Lindsey zitten naast elkaar.
Ze keken naar me, en gebaarde dat ik naast hun moest zitten.
Ik knik nee.
Ik kijk en zie Dylan in het midden zitten van het lokaal.
Hij kijkt me niet eens aan.
Ik kijk terug recht voor me, en loop naar het achterste bankje.
Ik ga daar zitten, en kijk naar de leerkracht.
Na een paar lessen was het eindelijk middag.
Ik ging in de refter terug alleen zitten.
Ik at niks, ik wil liever dood gaan door de honger.
Ik zucht, en er loopt een traan over mijn wang.

#Ginny
"Waarom zit Laura al een paar dagen alleen?"
"Is dit iets te maken met Dylan."
"Ze gingen soms samen dingen doen."
"En nu kijkt hij Laura niet eens aan."
"Er is iets gebeurd."
"Ik ga effe naar Dylan he."
Ze knikken, en dan loop ik weg.

"Hey Dylan."
Wat?
"Wat is er met Laura?"
Vraag het haar zelf he.
"Nee dat gaat niet, ze loopt ook weg van ons."
"Ze is helemaal zwart en doet haar kap op."
"Ze is depressief, ze komt niet eens naar ons."
"Owen zei dat ze niet eens met hem er over wauw praten."
"Ik wil weten wat er is."

Hij kijkt me bezorgd aan, maar zijn blik veranderd snel.
Ik denk dat ik niet goed genoeg voor haar ben. Daarom zei Ik dat we effe uit elkaar moesten.
Blijkbaar heeft zei het ook moeilijk.
"Praat met haar, jullie zijn mates."
"Jullie horen bij elkaar."

Nee we moeten effe uit elkaar voor na te denken.
"Maar..."
Niks maar, doeiiii.
"Oke doei dan."
Ik loop terug naar Ginger en Lindsey.
"Hey, ik ben er weer."
Zucht ik.
Hoi, en hoe was het?

#Laura
Eindelijk mochten we terug naar huis.
Ik loop rustig naar mijn huis.
Ik hoor iemand achter me lopen.
Ik kijk naar achter, en zie Alex staan.
Een nieuwe jongen van school.

Hey.
"Mmm hey."
Ik wauw vragen of je een keer met me wilt afspreken ofzo.
"Ow ja mmm is goed."
Dat zal wel goed zijn dan vergeten we Dylan misschien.
Maar ik wil hem niet vergeten, ik hou van hem.
Ik hou ook van hem maar hij negeert ons hij ontwijkt ons.
Mmm kan je morgen?
"A ja is goed."
Kom je dan naar dat feest ook?
"Welk feest."
Naar dat feest in de avond hier dicht bij onze school bijna heel de school gaat er heen.
Je moet natuurlijk een masker dragen.
Ik knik.
Zie ik je daar om 8 uur?
"Ja is goed tot dan Alex."
Dag Laura.
"Doei."

Ik loop voort naar mijn huis.
Ik loop mijn huis in, en loop naar men kamer.
Ik ga op een stoel zitten voor het raam.
Ik kijk naar buiten.
Ik wil terug bij Dylan zijn.
Ik mis hem.
Ik mis de tintelingen.
Ik mis alles aan hem.
Je weet niet wat hij doet met mij.
Je bedoeld ons.
Ja ik bedoel ons.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ik zet er sebiet nog een paar hoofdstukjes op voor jullie.
Groetjes Huskyzot.
30/12/2019