"Ik neem aan dat de army's hier niks van mogen weten?" Bromde Namjoon met een serieuze stem. Onze manager knikte, "ze moeten afstand tussen hun gaan zien maar jullie blijven op het podium gewoon een groep." Hij stond op en groette ons, ook legde hij ons haarfijn uit dat als we toch contact zouden hebben Bts zou stoppen en dat alle members dan op straat gegooid zouden worden, toen liep hij de kamer uit. Namjoon draaide zich naar ons toe, "dit hebben jullie maar weer mooi voor elkaar taehyung en jungkook. Als jullie een fout maken worden we allemaal op straat gegooid" riep hij en hij maakte theatrale bewegingen met zijn handen. Jimin liet zich achterover in zijn stoel zakken en mompelde wat in de trant van "het komt goed." Namjoon stond op en verschoof de stoel van taehyung inclusief taehyung zelf. Hij zette de stoel minstens 3 meter van mij vandaan, ik keek hem donker aan. hij hield zijn schouders op en draaide zich van me af. ik troostte mezelf wat met de gedachte dat het waarschijnlijk nooit zal lukken ons van elkaar weg te houden omdat we nog wel samen in een band zaten en ze ons nooit altijd konden controleren. Mijn ogen gingen naar taehyung maar mijn zicht werd onderbroken door j-hope die ervoor sprong. "Geen oogcontact" zei hij en hij draaide mijn stoel naar de andere kant zodat ik met mijn rug naar taehyung toe zat. Ik zuchtte, dit zou moeilijker worden dan gedacht.
JE LEEST
forbidden to talk (short taekook story)
FanfictionWanneer de army's Jungkook en taehyung nog meer shippen dan ooit is de Manager er klaar mee, een relatie is verboden, en al helemaal met elkaar. Er word besloten dat Jungkook en taehyung niet Meer met elkaar mogen omgaan en praten als er niemand bij...
