hoofdstuk 12

225 7 0
                                    

Pov Taehyung

We stonden backstage, over een paar minuten zou ons concert beginnen. We hoorde wat army's gillen, sommige gilden onze namen en zelfs had ik een paar keer onze ship naam voorbij horen komen. Het was tijd. We liepen het podium op, het gegil van de army's werd enorm hard. "hello Seoul!!" riep namjoon blij, we gingen in onze posities staan en wachtte tot de muziek startte. Adrenaline gierde door mijn lijf, toen de muziek startte danste en zong ik alsof mijn leven ervan afhing. Toen het concert eindigde en we allemaal doodmoe en bezweet waren was het tijd om afscheid te nemen en de army's te bedanken voor het komen naar ons concert. Toen namjoon klaar was met zijn speech was het onze beurt. Ik pakte de microfoon van namjoon aan en wenkte kook mijn kant op. Mijn knieën en benen trilde. Ik pakte Jungkook zijn hand, een schokkende zucht ging door het publiek heen. Trillend begon Jungkook te vertellen.

forbidden to talk (short taekook story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu