MY MONTER'S SECRET

CHAPTER 1

I smiled bitterly , while walking alone while feeling the pour of rain that accompanied my sadness

Here i am again remembering the past 6 years ago...hindi ko na naibalik ang friendship namin nagkalamat na eh dahil lang sa abnormal kong abilidad at kawalan ko ng muwang noon  hindi sana nangyari yun.

Its damn hard of being alone in life I have no compassion for all, because all of my love ones around me just disappear.

Pati mga Magulang ko nawala , iniwan ako ...

they kept me away from people because of my strange ability,

it is funny to think that this strange ability of mine was able to reveal a secret especially to my parents that makes them separate and eventually they left me alone.

And they leave me a question to my brain , why?

why did they leave me? Alone?

--FLASHBACK--

" Ma..bakit ang tagal po ni papa umuwi? "  tanong ko sa nanay ko habang pinapanood syang naghihiwa ng mga rekados para sa lulutuin nya

Lumapit sya sa akin at lumuhod para pumantay sakin at hinawakan ako sa ulo

"Siguro...pauwi na sya ,busy lang ata ang papa mo sa work at isa pa wag ka na malungkot baby ko.."habang pinipisil ang pisngi ko and she gave me a many kisses on my cheeks that makes me giggles
" Kaya nga baby...wag ka ng malungkot kung bakit matagal umuwi si papa mo" she said

I pouted "but Mama i missed him...saglit sya uuwi then he came back late ,and Mama Magnew new year na rin po ,  diba Mama kapag new year kailangan magkasama lahat..  ako , ikaw at si papa"

I said and i hug her  and she hugged me back and she lift me up.

"Baby...wag ka na magtampo kay papa mo uuwi rin sya mamaya " she said in soft voice

Humikab ako hudyat na inaantok na ako

" Rinata...you must take a sleep now gigisingin nalang kita kapag dumating na ang daddy mo "

"Okay po"  i said at dumeretso na sa kwarto ko

But i suddenly stopped dahil sa narinig ko

'Anak...im sorry...'

"Ma...bakit po kayo nagsosorry?"

"H-huh?, w-wala naman akong sinasabi baby"gulat na sagot nya."matulog ka na anak.."

I nodded at masayang ngumiti at dumeretso sa kwarto .

"Rinata...baby.." isang malambing na boses ang nagpagising sa akin

" Papa ko" tuwang sambit ko at niyakap agad
"Pa..i miss you bakit ngayon ka lang po umuwi?"

"Busy lang si papa mo anak..." he said in tired voice
"Halika puntahan na natin si Mama mo" he said and he lift me up

" halika na kayo kumain na tayo "anyaya ni Mama

"New year na po ba? " tanong ko

"Yes baby..."

I pouted ."di nyo po ako ginising ,di po tuloy ako nakapanood ng fireworks"

"Tulog ka kase baby eh" natatawang saad ni Mama

Napalingon ako kay Papa dahil sa biglang narinig ko

'Pupuntahan kita mamaya ,lets meet love ,happy new year'   - habang nag  cellphone