နားလည္မႈဆိုတဲ့ အရာဟာ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိပဲ ရွိပါသည္ ။ သိုကေပမဲ့ အခ်စ္ဆိုေသာ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြ အထပ္ထပ္တုပ္ေႏွာင္ခံထားရေသာ ရဳပ္ေသး႐ုပါေလးအတြက္ နားလည္ မငဟာ မ်က္ကန္းတစၧတစ္ေကာင္လို အရာရာကို အသိဉာဏ္ မဲ့ေနတတ္ပါသည္။ ဟိုးတုန္းကေရာ အခုေရာ Darling လက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္မဟုတ္ေသာ လူမ်ားေပးတဲ့ ပန္းစည္းမ်ားျပည့္နက္ေနတတ္ေပမဲ့ ဘာမ်ားစြတ္ဖက္ႏိုင္မွာလဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သေဘာထားမႀကီး ပါဘူး ။ Darling အျခားတစ္ေယာက္ကိုျပံဳးျပရင္ေတာင္ မုန္းတတ္တဲ့ ေဘာင္ဘင္ခက္လူတန္းစားပါ ...
အဲ့ အရာေတြကို ေဖာ္ျပျခင္းမရွိပဲ .. ေနကဓတူ၀ အခန္းထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ခံထားရေသာ ဘ၀တစ္ခုတါင္ အခ်ိန္တန္ ကၽြန္ေတာ္ဆီျပန္လာမွာ ပါဆိုေသာ ယံုၾကည္မႈကို စြဲကိုင္လ်က္ တစ္ရက္ဆ်ဳေသာ အခ်ိန္ကာ ၾကာရွည္လြန္းခဲ့ပါလားဆိုေသာ စကားအားေျပာခ်င္ခဲ့ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ က စြန္႕ပစ္ခံရမွာေၾကာက္ေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လိုပါပဲ ။
" ခ်စ္ "
ဟင့္အင္း ... ကၽြန္ေတာ့ ကို မေခၚပါနဲ႕ ။
Yeol ဟာ အေရွ႕က မ်က္ရည္ဝဲကာ ထြက္သြားေသာ Kyungsoo အေနာက္ကိုလိုက္သြားသည္ ။
မိုးသံေတြၾကားေရာယွက္ေနတဲ့ စကားသံေတြနဲ႕ အတူ Kyungsoo ဟာ Yeol ရဲ႕ ေျပာသမွ်ကို လက္မခံပဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ကာ ေလာ့ခ်လိုက္သည္ ။ သူ႕စိတ္ကိုလည္းနားမလည္ခဲ့ပါ .. ကၽြန္ေတာ္ မငိုဘူးဆိုရင္ေတာင္ အလိုလို မ်က္ရည္က်ဗနၿပီး Darling ျပန္လာလိဳ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ရမည္ကို ၀မ္းနည္းေနခဲ့သည္ ။
အေတြးမ်ားတတ္တဲ့စိတ္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားလို႕လည္း မရဘူး ။ Darling မမွားဘူး ...ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္လား ? ဟင့္အင္း ... ကၽြန္ေတာ္ အခုလိိုုးလို႕ မရဘူး Darling စိတ္ကုန္သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ။ Darling ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကိုလည္း မုန္းသည္ ။
အမုန္းေတြျပည့္ေနတဲ့ Devil တစ္ကာင္ကေတာ့ Happy Ending တစ္ခုကို တန္ဆာဆင္ထားေပမဲ့ .. ကၽြန္တာ္ သေဘာထားႀကီးတဲ့ ပါရမီျဖည့္ဖက္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ပါသည္ ။ ဒါ့မွမဟုတ္ စိတ္သေဘာထားျပည့္၀တဲ့ စင္ဒရဲလားေလးလား ။ Darling အတြက္ ...
