my boss is better than yours [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΟ]

[41]

Ελενας POV:

ξυπνησα, και ο Αρης καθόταν στην καρέκλα δίπλα μου.

" καλημέρα! Εφερα καφέ!" ειπε

" αντε μου στο διαολο" του ειπα και σηκωθηκα.

Πηρα τον ορό, και πήγα σε μια νοσοκομα, και την ρωτησα:
" που ειναι ο γιός μου;"

" σε λίγο θα σας τον φέρουμε, μην ανησυχειτε..."

" και πότε φευγω απο εδω;"

" σε μερικες ωρες, αλλα πρεπει να ξαπλωσετε τωρα..." είπε

Αντε μου στο διαολο και εσυ.

Πηγα ατο δωμάτιο, και αλλαξα ρούχα.

" Έλενα, θες -"

" ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΑΡΗ!" ειπα και καθισα στο κρεβατι.

Λιγο αργότερα μου έφεραν τον μικρο.

" καλημέρα αγαπη μου, κοιμηθηκες καλά;"

" ε... Ηταν αβολη η καρεκλα μα -"

" ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΤΟ ΛΕΩ"

Εκεινος χαμογέλασε, και έφυγε απο το δωμάτιο για να θηλάσω.

Αφου θηλασα, τον κρατουσα στην αγκαλιά μου.

Ειναι τόσο μικροσκοπικός... Τον λατρεύω....

Ο Άρης μπηκε μέσα και μου ειπε να του δώσω τον μικρό. Εκανα πως δεν τον ακουσα, και συνεχισα να παιζω με τον μικρό.

" θα πάμε σπίτι Μάρκο μου; θα παμε να κοιμηθούμε στην καινούρια μας κούνια;" του είπα, και εκείνος χαμογελούσε.

" έχει το χαμόγελο σου..." μου είπε ο Άρης.

" ναι... Εχει και τα λακακια μου!" ειπα ενθουσιασμένη.

" τα μάτια όμως..." είπε

" ναι, το βλεπω πως εχει τα ματια σου, δεν ειμαι τυφλή!" ειπα

" Έλενα, γιατι είσαι μονίμως εκνευρισμένη;"

" Άρη, άφησε με να ηρεμησω με τον γιό μου. Μονο αυτο θελω!" ειπα.