Omega's Melancholy

CHAPTER 7

It's a great day to start going to school. I'm in university days kaya gagalingan ko. Sayng ang mga tinrabaho ko nitong mga nakaraang bakasyon.

Napakaraming nangyari ng buong bakasyon, and I'm glad that I'm not in my heat anymore unless kung susulpot siya bigla sa harapan ko.

As I was in the shower, nakapa ko ang mark ng lalaking kakakilala ko lang. Kahit na ilang gabi lng kmi nakita mararamdaman ko na may matindi kaming koneksyon sa isat isa.

Paglabas ko ng shower room ay napansin ko ang isang pamilya na aura.

"good morning." he smiled. Habang hawak ang susuotin kong uniform.

I was totally flushed when he approach me. Napakalapit ng mukha niya sakin. I can even smell his perfume and his new gargled mouth. Pero bigla akong naalerto dahil sa pagtataka kung papaano siya nakapasok.

Kinuha ko ang uniform at sinamaan siya ng tingin. "w-wait! Pano ka nakapasok sa apartment ko?! Naka lock kya yun."

"Sorry hindi ko naman sinasadyang pumasok agad." nagkamot ito ng ulo at tumingin sa bintana. "sa bintana ako dumaan. Nakita ko kcng Naka bukas kaya Doon na ko pumasok."

"h-huh?!" na gulat ako sa sinabi niya dahil ang alam ko nasa fifth floor ako ng building apartment. kaya na gulat ako kung papaano siya nakaakyat ng sumilip ako sa bintana.

"siguro sadyang may pagkasamagnanakaw ka talaga.! Impossibleng makaakyat ka sa building apartment ko ng ganun ganun lang!" sa pagpapanic ng senses ko ay dali dali na akong nagbihis, pero sadya namang mabilis ang takbo ng pagiisip nito.

Kaagad siyang sumulpot sa likod ko at agad akong niyakap. I don't want to let my guard down kaya mabilis ko namang binitaw ang mga kamay niya sa baywang ko.

"don't!" lumayo ako at pinairal ang pagiging authoritative ko. "I won't let that happen again.. You know its just coincidence na nag meet tayo. Kaya tigilan mo na ko!" I want to get mad, but I guess it never showed up in my face kapag siya ang Naka tingin sakin.

He chuckle when he looks at me. His fingers seducingly touch his lips just to make cute kapag natatawa. "stop your foolishness. Hindi uubra sakin ang kunwaring pagiging galit mo."

"what?!" I looked away but I just wanted to be convinsive. "of course not! Hindi ako nagpapanggap! Galit talaga ako!" I insist.

I'm going to talk when he pulled me by my hand. I uses my other hand to push me away pero mas malakas siya sakin. He pushed me through the wall and pinned my hands. Hindi pa ko nakakapagsuot ng School uniform kaya kita ang skinny shoulders ko dahil manipis lang ang sando.

"w-wait! Ano bang ginagawa mo! May pasok pa ko at saka—" I never continue because he occupy my lips by his. Rolling his tounge inside my mouth. I want to fight back but he pushes it more.

Naramdaman ko na may weird feeling na nagyayari na naman sakin. He stopped kissing me when he notice that I'm getting weak. Hingal kami pareho, pero sa halip na tumingin ako sa kanya ay inilayo ko ang tingin ko. Naramdaman kong nagiinit na naman ang buong senses ko.

He smirk when he brush his lips through my ear. "sorry, pero hindi ko talaga mapigilan ang sarili ko everytime i'm with you. I want you to carry my child, kuhaku."

Imbes na mag respond ako sa sinabi niya ay pinigilan ko ang sarili ko. Itinulak ko siya. Alam kong masakit Para sa kanya yun bilang alpha pero kailangan kong maging mas maingat. "hindi pwede. I have dreams and plans for my future at di ko yun sasayangin."

"mm.. Kung ganun, why don't we make an agreement?"

"agreement?" napaisip din ako sa sinabi niya. Mas maigi iyon kesa sa ganitong sitwasyon namin. "sure. Let's deal with it."

"tomorrow I'll bring the copy. And be prepared, OK?" he smiles when he was ready to jump off the building.

He was really awesome actually doing things like that. Wow! What the— I must not feel that kind of amusement. I can also do that. I'm a fighter and I save people unlike him. He was just a stranger.

--

While on school, I notice Kaito was not in himself. I want at least comfort him by his problems, but he was the type of guy that full of mysteries.

Nginitian niya lng ako nang makita niya ang presensya ko. "oi! Kuhaku. Kamusta ang gising natin. Para atang napakaganda ng gising natin." inakbayan nito ang balikat.

I grinned and remove his hand to my shoulders. "ay naku. Wag ako, Kaito.. Ikaw nga itong walang kinukwento sakin."

Habang magkukuwentuhan ay umupo Kami sa isang bench malapit sa lilim ng puno ng acacia. Tawa lng ang sinagot niya sakin. "hoy! Kala naman neto nagbibiro ako. Hey! Kaito tell me."

"nope, I won't. Mas maganda ang love story mo kesa sakin." kinuha niyo ang laman ng lunch box ni kuhaku at sinubo ng buo.

"HOY! karne ko yun!" binatukan ko siya sa ulo. Ayoko talaga sa lahat ang kinukuhaan ako ng pagkain.

Kahit nagtatawanan kmi sa loob ng University ay nangangamba naman ako sa paguwi. Hindi ko malaman ang dahilan pero ng makita ko na naman ang taong naka-hood, bigla na lang akong nabablanko.

"umm. Kuhaku, dito na ko.. May pasok Pa kasi akong part time." nilingon ng mata ang prinsipe. "sige. Bye😉"

Parang alam ko na kung bakit siya mabilis na sumeg-way para umuwi. Part time? Hindi naman talaga totoo yun.

Imbes na pansinin siya ay mabilis akong tumakbo papalayo. Akala ko natakasan ko siya pero mabilis siyang sumulpot sa harapan ko kaya muntikan pa kong matumba buti na lang at hindi.

"that was close, kuhaku." nakapulupot ang kamay nito sa baywang niya. "be careful next time."

Inilayo ko kaagad ang sarili ko at iniayos ang aking pananamit. Napangisi ako dahil sa ginawa niya, pero mas kilala ko ang sarili ko sa mga ganitong mga bagay.

"I'm not going to thank you, dahil kasalanan mo kung bakit ako dapat umiwas."

"I know." Nakatayo lang ito with hands on his pocket.

"bakit ka ba laging Naka sunod sakin?" malayo ang agwat namin at pareho kami ng tindig, mas lamang lang siya sa tangkad at tikas kesa sakin. "do you have the agreement?"

"yes. I have it. I left it into your front door so you must read it and I'm accepting some changes if you want to."

Tinalikuran ko siya dahil naaamoy ko ang papalapit na pheromones niya. "ok. I'll read it."

Then I left.